Tadeusz Mroziński – Krótka analiza zapisu Psalmu 23 (24) [Archiwum – luty 2017]

Tadeusz Mroziński – Krótka analiza zapisu Psalmu 23 (24)

Ponieważ zbliża się październik i studenci wracają do internetowego życia, publikuję teraz przeoczony materiał ze stron Tadeusza Mrozińskiego. My od dawna nie dyskutujemy z katolickimi bojówkarzami z UJ. Odpowiedź Tadeusza jest dosadna i adekwatna do poziomu wiedzy tychże bojówkarzy. Na ich TOTALNĄ NIE-WIEDZĘ jedyną radą jest nie dyskutować, i to nie dokąd się nie poduczą, tylko nigdy, ponieważ ich działalność nie ma nic wspólnego z naukowością – jest jedynie bardzo kiepską propagandą XIX wiecznych kanonów historycznych, na dodatek uprawianą przez ludzi o mentalności sowieckiej – michnikowsko-sorosowskiej.

Przytaczam ten materiał nie dla dyskusji z niejakim Anonimem, panem G (nie mylić przypadkiem z Gallem Anonimem), ale ze względu na ponadczasową wartość analizy Psalmu 23 dokonanej przez Tadeusza Mrozińskiego.  CB

źródło: http://apokalipsa-eden.bloog.pl/id,359576040,title,KROTKA-ANALIZA-ZAPISU-PSALMU-2324,index.html

 

 

KRÓTKA ANALIZA ZAPISU PSALMU 23(24)

 

 

W odpowiedzi na realną prośbę Pana Gocóła zamieszczam oryginalny skan z Psałterz Synajskiego ( psalm 23 (24) ), oraz w celu ułatwienia dyskusji interesujący Nas Psalm, czyli 23 (24) w zależności od numeracji,  przepisany przeze mnie. Jako ciekawostkę mogę podać, że psalm ten w wydaniu katolickim jest nieco krótszy , być może w wydaniu na jakie się Pan powołuje jest tak samo.

A TERAZ DO RZECZY

W tymże psalmie w stosunku do władców ziemskich dwukrotnie użyto  słowa „knjezi”- bez abrewiatury ma to miejsce w wersecie 7 oraz 9 . „Knjezi” –kniaziowie-królowie dziś słowo to w wymawiane podobnie w wielu językach przypisano książętom, jest ono użyte w rozumieniu władcy ziemskiego i koniec, bez stopniowania.

Natomiast w stosunku do Boga w języku słowiańskim użyto pojęcia „Gospod”- Bóg, zapisanego w postaci jednoliterowej G z jerem twardym, oraz oczywiście z abrewiaturą, w przypadku słowa „Gospoda”- Boga wyrażenie zapisane jest dwuliterowo GA z jerem twardym na końcu, oraz z abrewiaturą, czyli zgodnie z zapisem imion Bożych ; nomina sacra. Gdyby komuś przyszło do głowy odnieść słowo „Gospod” do Jezusa to przypominam , że Psalmy są to teksty zapisane przed narodzeniem Jezusa.

Słowa Gospod w różnych formach gramatycznych w znaczeniu polskim Pan lub Pan Bóg, z zastosowaniem abrewiacji ,  użyto wielokrotnie ; na początku wersetu nr 1 czyli na początku psalmu. Następnie w wersecie nr 5 w wersecie nr 6 ( tam jest dwukrotnie), także w wersecie 8 tego słowa użyto dwukrotnie.

 

W stosunku do Ducha Świętego  użyto słowa CAR w zapisie CR z jerem twardym, oraz oczywiście z abrewiaturą, oraz dwa razy użyto słowa CESARZ zapisanego CJASR z jerem twardym na końcu,  oczywiście z abrewiaturą . Słowa Car jak i Cesarz przeszły do użytku ziemskiego prawem kaduka i tytułów takich zaczęli używać władcy ziemscy i wtedy zapisywane są bez abrewiatury, tych  używa się  tylko przy zapisie imion Bożych w tym Ducha Świętego.

W odniesieniu do Ducha Świętego słowa CAR zapisanego z abrewiaturą użyto w wersecie 7 , 8   , natomiast słowa CJASR, czyli obecny CESARZ  użyto w wersecie 9 i 10. Z trzykrotnego stopniowania imion Bożych można wyciągnąć ciekawe wnioski, ale to zostawiamy na razie na inne czasy.

 

W przedstawionym tekście można zauważyć zapis morfemiczny, z zastosowaniem jerów do rozdzielenia poszczególnych morfemów, oraz stawianych jako zamknięcie morfemu i słowa ( morfemy to nauka współczesna, przypominam Pańską wypowiedź halo, halo).

W tekście przepisanym przedstawione ( początek wersetu drugiego litera podobna do łacińskiego T ) jest również użycie półsamogłoski Jerok (pouglas) ( krótkie silne „E”)rozpoczynającej werset drugi, gdzie służy do podkreślenia następującej po nim samogłoski ( nie spółgłoski) jak i treści całego wersetu.

Proszę zauważyć, że po owej półsamogłosce użyto samogłoski YY, z czego wynika różna rola tych znaków (jerów), o czym pisałem we wcześniejszych postach . Półsamogłoską jest tylko jerok,  natomiast dwa( Szia i Imia) pozostałe jery są znakami bezdźwięcznymi spełniające role regulacji wymowy, oraz rozdziału między morfemami.

Słowo rozpoczynające się owym jerokiem to słowo o brzmieniu YY, nie dość, że słowo to całe zdanie rozpoczyna się od dźwięku YY, zapewne jest to dla Was całkowita niedorzeczność, gdybym tak napisał wcześniej byście sobie na mnie poużywali różnych epitetów.

 

W Psałterzu Synajskim użyto półsamogłoski jerok w formie podobnej do łacińskiej litery T, natomiast według hipotezy Trubeckiego, Vajsa i Kulbakina oraz innych, oraz Katedry Slawistyki Uniwersytetu Kijowskiego częściej występuje inna forma zapisu jerok, a mianowicie podobna do łacińskiej litery J z wprowadzonym dodatkowo określeniem „sztapik”. Jerok w formie zbliżonej do litery J występuje w każdej ligaturze słowa arabskiego ALLAH. Tu należy popracować w celu ujednolicenia zapisu.

 

Ważna jest również złożoność interpunkcji jaka jest widoczna w tekście oryginalnym, szczególnie wielokropkowe znaki średnicowe, stawiane w zależności długości przerwy miedzy kwestiami, jak też zastosowanie tytła, tyldy i abrewiatury. W tekście przepisanym przeze mnie kropki średnicowe wprowadziłem samowolnie , naruszając kanon w celu ułatwienia odczytu, mam nadzieję , że dobrze.

W zasadzie mówiono ciurkiem bez przerw, przerwy stosowane były zgodnie z oryginalnymi  znakami średnicowymi.

Tadeusz Pruss Mroziński

P.S. Przepraszam za możliwe małe błędy , wynikające ze słabej aparatury do odczytu oryginału .

UWAGA: Po raz któryś z kolei posługuje się Pan odpisem, pisanym nawet nie bukwicą tylko cyrylicą, alfabetem używanym obecnie, czyli współczesnym , który ma się nijak do głagolicy. To podważa wiarygodność stawianych prze Pana tez, jak i Pana jako strony w dyskusji.

Brak znajomości głagolicy eliminuje Pana jak i Pańskich wspomożycieli z dyskusji na ten właśnie temat , mój profil nosi nazwę Głagolica i traktuje o tym systemie pisarskim. Naprawdę ciężko jest rozmawiać z kimś kto nie ma pojęcia o poruszanym zagadnieniu. Skutkiem tego zawieszam dyskusję do czasu aż uczynią Państwo jakiekolwiek postępy w nauce głagolicy, proszę pytać a będę odpowiadał.

W ciągu tych kilku dni dyskusji na FB przekazali Państwo , znaczy Pan oraz trzej wspomożyciele 0 przecinek 0 informacji na temat Słowiańszczyzny,  historii Polski, Cesarstwa Bizantyjskiego, czy piśmienności słowiańskiej jak i chrześcijaństwa Obrządku Słowiańskiego i innych poruszanych tematów nic poza wikipedią. To może przeczytać tam każdy odwiedzający mój profil .

Życzyłbym sobie abym  kiedyś ja mógł zapytać Państwa o tajemnice głagolicy jakie zostały przez Was odkryte.

KTO PYTA WSTYDZI SIĘ RAZ , KTO NIE WIE WSTYDZI SIĘ ZAWSZE

Tak zupełnie na marginesie ; przejrzałem Wasze profile na FB i mówiąc kolokwialnie „szału tam nie ma” albo „ni ma”.

Diagnoza: ambicje znacznie przekraczają możliwości, to lekkie zderzenie ze ścianą  pokazuje ile jeszcze jest do odkrycia wszystko przed Wami.

Jeszcze raz kłaniam się nisko i serdecznie pozdrawiam znakomitych akademików, magistrów, WIKIPEDYSTÓW do spotkania na drodze edukacji głagolicowej.

Tadeusz Pruss Mroziński niestety tylko z maturą (1972)

Podziel się!