Tadeusz Mroziński – Życzenia głagolicowe oraz o Pasterzu-Orionie i Pasterce
Według tradycji Słowiańskiej, czas Świąt Bożego Narodzenia to połączenie święta solarnego obchodzonego 21, lub 22 grudnia, czyli przesilenia zimowego. Obchodzenie tego święta poprzedzone było okresem postu i wyciszenia trwającym od 6 grudnia ( św. Mikołaja ) z obchodzonym ( HODY) w międzyczasie 13 grudnia świętem Światła ( św. Łucji i św. Otylii ) do 21 -22 grudnia , kiedy to następuje przesilenie zimowe.
Okres ten od 13 grudnia do 21 grudnia nazywany był czasem Stania Słońca, w tym czasie praktycznie niezmienna była długość dnia jak i nocy. Od czasu przesilenia zimowego następuje odczuwalna zmiana długości dnia i nocy , mianowicie nocy zaczyna ubywać, natomiast dnia zaczyna przybywać.
Obchodzenie tego święta jest kultem solarnym.
Słowianie znając specyfikę pozornego poruszania się gwiazdozbiorów po Niebbiosach w czasie świąt Bożego Narodzenia, oddawali cześć gwiazdozbiorom umieszczonym na firmamencie niebieskim.
W dniu Bożego Narodzenia 25 grudnia spada aktywność gwiazdozbioru Łabędzia poświęconemu Bogini Ładzie ( Matka Boska , Maat, Mać ), natomiast wzrasta aktywność gwiazdozbioru Oriona, nazywanego w tradycji Słowiańskiej Prawdziwym Pasterzem Nieba. Najkrócej Matka Boska – Łada rodzi Syna Pasterza – Oriona.
Uroczystość Bożego Narodzenia poprzedzona jest wieczorną biesiadą o nazwie Wigilia rozpoczynaną w momencie ukazania się pierwszej gwiazdy, po której przeprowadzano rytuał nazywany Pasterką. Obchodzenie tego święta odbywało się po zachodzie Słońca,co wskazuje na to, że oddawano cześć niebu nocnemu, co świadczy o kulcie nie tylko solarnym. Nazwa głównych uroczystości; Pasterka pochodzi od nazwy gwiazdozbioru Oriona – Pasterza.
Podobnie święta Wielkanocy, czy Bożego Ciała są świętami w trakcie których oddawano cześć Niebiosom, czyli konstelacjom nieba nocnego.
Całość zjawisk astronomicznych zachodzących podczas wymienionych świąt jest niemożliwa do przedstawienia w formie wpisu na bloga, wymaga poznania innych zależności astronomicznych, jak i tradycji,w oparciu o specyficzną prezentację.
W tym celu organizuję Spotkania Głagolicowe, w czasie których wyjaśniam zjawiska astronomiczne oraz ich powiązanie z głagolicą.
Tadeusz Pruss Mroziński
Uwaga:
Według mojej wiedy pochodzącej od Kazimierza Moszyńskiego gwiazdozbiór Oriona-Orzyjona-Orzyjąta (Mającego Or/orch, Mogącego Or-hem Obdarzać; orch-orzech-jądro-jarzęcość to OR- aktywna forma światła świata RA) nosi też nazwę Kosy, lub Kosiarz. Przystaje to o tyle do jego określenia jako Pasterza, iż miano kos/kosz – znaczy los, a więc Darzący Orchem Kosiarz niesie też Przeznaczenie i Opiekę Odradzającemu się Światłu Świata, wręcz walczy ową kosą o jego byt w Jawi (na Niebie Gwieździstym). Jego Pas to Trzej Pasterze lub Pasterki podążające za Gwiazdą – Wielkim Psem Syriuszem ku gwiezdnemu Żłobkowi/Kolibie Odrodzonego Światła Świata. Boskie Psy strzegą Niw Rgłów, ich pól uprawnych i pastwisk, a obrońcami Pasterzami Białego Światła są Boda oraz jej ojciec Bożebóg-Radogost (Zimowe Światło) oraz Boda i Bodnyjak lub Zmora (Letnie Światło) . Cała ta konstelacja gwiezdna „opowiada” więc Narodziny Zimowe ŚwiatłaŚwiata – Swątlnicy – Bożej Krowy (Wedraka-Bedrika).
Według tradycji Greków Orion był Myśliwym polującym z dwoma psami (Wielkim Psem – Syriuszem i Małym Psem – Procjonem) na Atlantydy (Hyady – Nozdrza Byka, Hesperydy – Strzegące Świętej Jabłoni Spora ze Złotymi Jabłkami oraz Plejady-Welesożary – Odcięta Noga Byka – Płaszcz Miru – Szczęśliwą Siódemkę Panien Niebieskich). Jest on jednym z tych bytów Niebiańskich, nie bogów, lecz Skrzystych Istot Nieba (Skrzydlatych i Świetlistych), która jako Pasterz-Opiekun-Myśliwy bierze udział w Dzikich Łowach dni 20-26 grudnia, następujących po Łuczywie. Faktycznie 9-cio dniowy okres Słońcestania przypada astronomicznie na dni 18-26, lub 19-27 grudnia, a dzień św. Łucji, katolickie święto arbitralnie przypisane jest do 13 grudnia. Przesilenie Zimowe – Kraczun następuje 21 na 22 grudnia. Różnica wiec daje 9 dni SłońcaStania, ale nie jest to zgodne z kalendarzem asatronomicznym. To od 18 do 26 grudnia Noc-Bodnyjak zatrzymuje się, przestając się wydłużać.
Jest to Święto Narodzenia/Odrodzenia Światła Świata w postaci Jasnej Bożej Krówki (Jaśnieny, Jaśnicy-Swątlnicy, Welesożary) a Orion występuje tutaj jako Opiekun Obrońca i Pasterz Krowy Tura. Odrodzone Światło Świata nie ma płci, lecz jest w Bajnej Opowieści pokazywane jako żeńska postać Krowy Tura (TU-RA-MA, Tu Ra Mający), która od Iskry-Wedraka-BedrRAka-BiedROnki dorasta zmieniając postać w ciągu roku gospodarskiego (godu) poprzez Orła do Wielkiej Białej Krowy/Tura Letniego Górowania Jasności – K-RAszu. Latem Orion staje się prawdziwym Myśliwym, Łowcą rodzącej się Ciemnej Bożej Krówki – Swątlnicy-Ćmy Peruniki. Słowiańska Baja wyraźnie zaznacza, że Boża Krówka i Biała Skrzysta Krowa może być Bykiem, czyli ma jednocześnie męską postać Byka/Turac.
Orion-Pasterz Gwiezdny, jako odbicie Bożeboga-Radogosta nie jest rodzony przez Ładę, lecz od Łady przejmuje Opiekę nad urodzonym/odrodzonym Białym Światełkiem Bożym – Swątlnicą.