Jarek z Bielska – „Serbska Arkona”
Pożar wywołany uderzeniem pioruna spowodował odsłonięcie ukrytej dotychczas w krzewach jałowca słowiańskiej świątyni, położonej na bezimiennym wzgórzu wyżyny Pešterska w południowo -zachodniej Serbii.
Na podstawie odnalezionej ceramiki została ona wydatowana na 9-10 wiek, co pozwoliło na powiązanie jej z obecnością Słowian na Bałkanach. Pochodzi prawdopodobnie zatem z okresu kiedy zaczęto wprowadzać na tym terenie chrześcijaństwo.
Na obrzędowy charakter założenia wskazuje nie tylko jego zorientowanie na linii wschód – zachód, lecz również charakter artefaktów odnalezionych w pobliskich kurhanach, na które składają się elementy końskiego szkieletu i żarna. Na podstawie opisów słowiańskich obrzędów pogrzebowych, które pozostawili arabscy kronikarze, ustalono, że całe założenie poświęcone mogło być Światowidowi, z którym związany jest jego mityczny koń.
Ciekawostką jest również architektura samych obiektów, gdyż składają się one z dwóch elementów, czyli czworoboku wpisanego w okręg. Według miejscowych archeologów taki układ odpowiada opisowi świątyni w Arkonie, zaś każdy z czterech obiektów świątyni mógł zostać z osobna poświęcony Perunowi, Svarogowi, Ladzie i Mokoszy. Wstępne prace archeologiczne pozwoliły również ustalić , że w zbudowanie świątyni włożono wiele wysiłku, gdyż kamenie tworzące ścinany świątyni zostały starannie obrobione.
Колосално светилиште Словена на Пештеру to następny ciekawy materiał poświęcony temu odkryciu, wzbogacony o materiał TV.
Poniżej link do materiału, w którym archeolog Драгица Премовић Алексић wyjaśnia okoliczności odkrycia:
http://www.youtube.com/watch?v=57r9v8RV-EI
Naukowcy twierdzą również, iż nazwy wzgórz okalających wyżynę wskazują na ich kultowe przeznaczenie. Nazwy takie jak Trebište, Trebežići, Trebiće, Potreb zgodnie ze słowiańskim zwyczajem wskazują miejsce składania ofiar, natomiast na Dobrom Dubu, Dubovu odpowiadają miejscom gdzie znajdowały się święte dębowe gaje.
To nie jedyne powiązania z bożą geografią krainy Stari Ras:
W całej tej niesamowitej historii zaskakuje fakt, że miejsce to praktycznie znikło z ludzkiej pamięci i dopiero przypadek sprawił, że ujrzało światło dzienne. Jak na Bałkany to wyjątkowy przypadek.
