Świątynie Światła Świata:
Sudety – Wolframowe Źródło i dwie Góry Kirów
Gajowa Góra (Sępia) i Jaroszyce (Góra Boża)
Jest nazywana Sępią z powodu polsko-niemieckiego zamętu nazewniczego. Nazywała się Górą Gaja i składano na niej ofiary Gajowi-Ruji czyli Bogu Lata i Kiru Pełni (Peł-dnia-Południa). Niedaleko stąd jest też druga góra, której nazwa zmienia się jak w kalejdoskopie, ale w każdym razie utarło się za czasów obecności tutaj państwa Polskiego mówić na nią Boża, bo Ślązacy mieszkający w okolicy i górale sudeccy pamiętają iż czczono tam starych, przedchrześcijańskich bogów, a w każdym razie na pewno jednego. Którego? O tym świadczy inna nazwa tej góry Góra Jaroszyce. Jak widać tym drugim jest Jaryło-Jarowit i to jest jego góra. Zastanawiam się czy rzeczywiście przy tzw. Wolframowym Źródle (bo naprawdę nazywało się ono Wilczym Źródłem, a więc przynależało do bogów czczonych z wiosną-Jaruną, ale i jesienią-Jastrubem) stała kącina Flinsa-Wijnsa (Hejdaża-Hejsza). W każdym, razie jest bardzo prawdopodobne, że gdzieś w okolicy musi być też Góra Jeszy-Jesieni i Góra Kostromy, która może być nazywana na przykład Stromą, albo Górą Maslenicy, Koladą albo Pizmarem, lub Kostrubem. [C.B.]
Korzystając z pięknej pogody w gronie miłośników Gór Izerskich udało się odbyć niewielką wycieczkę po arcyciekawych okolicach Mrocznego Wądołu i Tłoczyny.
Tereny te, piękne i rzadko przez turystów odwiedzane, stanowią ciekawy fragment naszych Gór Izerskich i mają bardzo ciekawą historię, bogatą w legendy i tajemnice.
Najciekawszymi punktami tej wycieczki były Źródło Wolfganga (Wolframowe Źródo), Stara Jodła, Bycza Chata oraz gołoborze na górze Tłoczyna. [CB pierwotnie widniał tam wyłącznie napis Wolf – czyli Wilcze Źródło.
Ani nie Wolfganga ani Wolframowe!]
Stara Jodła, Źródło Wolfganga oraz Stara Jodła są miejscem wielu podań, mitów i legend. Jedną z nich jest legenda o początkach rodu Schaffgotschów, którą przytoczyłem we wpisie o okolicznych zamkach przy informacjach o zamku Kocioł (Kessel) i Gottschalk’u. Według podań miało się tu znajdować cudowne źródło i pustelnia z zamieszkującym ją pustelnikiem. Nieopodal tego źródła była kapliczka, postawiona na miejscu pogańskiego miejsca kultu. W publikacjach natrafiłem na informację, że w okolicy był czczony bożek Flins, którego wyznawcy, plemię Łużyczan, zostali wyparci z okolic Budziszyna, w łańcuchu kolejnych przenosin trafili oni w okolice Mirska i ich świętym miejscem było wzgórze Wyrwak (zwane także Zmarlak – Totenstein). W XIX wieku opisano ten okres następująco”
Prześladowani przez niemieckich władców słowiańscy Milczanie przynieśli złoty posąg Flinsa do miejscowości Mirsk koło Świeradowa Zdroju, a dokładnie na Wzgórze Wyrwak. A następnie ukryli go wysoko w górach w miejscu, gdzie wytrysło wnet cudowne źródło, dające ludziom przedłużenie życia i zdrowie. Jeszcze na długo przed powstaniem kurortu przybywali tu ludzie by napić się z cudownego źródła.
W legendach o powstaniu Świeradowa Zdroju (Bad Flinsberg) przewija się historia o szczerozłotym posążku bożka, który stał na skale nad cudownym źródłem. W czasach chrystianizacji został tenże posąg ukryty przez wyznawców, ponoć gdzieś w Mrocznym Wądole, czyli w okolicach Pogańskiej Kaplicy i Starej Jodły (Mroczny Wądół stanowi podejście do tych miejsc).
Słów kilka o wyglądzie tego bożka, na wypadek, gdyby ktoś tenże posążek odnalazł i miał problem z identyfikacją.
więcej:
– See more at: http://mirsk.eu/spacerkiem-na-tloczyne/#sthash.92cysv1w.dpuf
Wikipedia:
Ciemny Wądół (niem. Scheibental[1]) – zalesiona, głęboko wcięta w granitognejsowym podłożu dolina, w regionie Gór Izerskich (w dolinie Mrożynki w północno-zachodnim zboczu Kowalówki).
W górnej części doliny, na wysokości ok. 720 m, znajdują się ruiny tzw. Pogańskiej Kaplicy – w czasach przedchrześcijańskich było to miejsce kultowe, gdzie następnie wzniesiono kącinę. W pobliżu znajduje się związane z Pogańską Kaplicą Wolframowe Źródło.
Góry Izerskie – http://gory-izerskie.blogspot.com
Góry Izerskie czyli Jęzorskie, Góry Języtów (Jazygów – sarmackiego plemienia znanego z pradawnych źródeł kronikarskich). Języcznicy – Poganie/Rodzimowiercy. CB
Kiedy w 2001 roku opuszczaliśmy rodzinne miasto Wrocław, naszym nowym miejscem na ziemi stały się okolice gór Izerskich. Na Pogórzu urzekło nas wszystko-dzika przyroda, piękne widoki, czyste powietrze. Zamieszkaliśmy w zabytkowym, regionalnym przysłupowym domu.
Góry i Pogórze Izerskie, to tereny wciąż turystycznie niedocenione, przez co zachowały swój niekomercyjny charakter. Nie są to deptaki i promenady, jakich wiele w pobliskich Karkonoszach. Znajdziecie tu spokój i kontakt z naturą.
Pragnę zaprosić Was na wirtualną wycieczkę po regionie. Będziemy razem spacerować po okolicy, zwiedzać zamki, zgłębiać tajemnice przyrody i poznawać bogatą, wielokulturową historię tych ziem.
Jeśli ktoś zapragnie zobaczyć to wszystko na własne oczy, czekają na Was gościnne progi naszego gospodarstwa agroturystycznego, które stanowi bazę noclegową i wypadową nie tylko w pobliskie góry Izerskie, ale również w Karkonosze, do Czech i Niemiec.
Zainteresowanych zapraszam do zapoznania się z naszą ofertą na stronie internetowej gospodarstwa, której adres znajdziecie po prawej stronie bloga.
wtorek, 26 kwietnia 2011
Poszukiwania zaginionej świątyni.
Góry Izerskie są wciąż nielicznie odwiedzane przez turystów, a jeśli już ktoś odkryje ten teren dla siebie, koncentruje się zazwyczaj na utartych szlakach. Na Stóg Izerski nawet nie trzeba wchodzić, bo można wjechać na szczyt gondolą. Owi niedzielni turyści nazywani są u nas ironicznie „gondolierami”. Zatem Stóg Izerski i co najwyżej Wysoka Kopa- najwyższy szczyt wysokiego grzbietu, znajdują się pod lupą spacerowiczów.
My jednak koncentrujemy się przede wszytkim na szlakach nieprzetartych, lub tych dawno zapomnianych. Jednym z wielu takich zaginionych w czasie i przestrzeni miejsc, są pozostałości pogańskiej świątyni, na Grzbiecie Kamienickim, u stóp góry Tłoczyny, zwanej też niekiedy, nie bez przyczyny, Łysą Górą. Ciekawa jestem, czy tylko dlatego, że są tam gołoborza, czy również z tego powodu, iż wraz z pogańską kaplicą i Wolframowym Źródłem, wchodziła w skład sacrum. Dziwnym bowiem trafem, wszelkie „łyse góry” były siedzibami demonów i miejscem spotkań zaprzedanych diabłu czarownic, czyli inaczej- wyznawców i wyznawczyń starych pogańskich kultów.
W pierwszy dzień świąt, jak na rasowych pogan przystało, ruszyliśmy na poszukiwanie owego pradawnego miejsca kultu bóstw przyrody. Biorąc do ręki mapę Pogórza Izerskiego, ze zdumieniem spostrzegłam, że tam, gdzie chciałabym dotrzeć, nie ma żadnych szlaków, ani dróg. Po prostu biała, czy raczej zielona plama!
więcej: http://gory-izerskie.blogspot.com/2011/04/poszukiwania-zaginionej-swiatyni.html
Jaroszyce – Góra GodeHarda (Goda Harda-Garda-Jarda) Garmana/Jarowita
(niem. Gotthardsberg) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie jeleniogórskim, w gminie Stara Kamienica. Obecnie część Antoniowa.
Źródło wolframowe
Zarówno Pogańska Kaplica, Wolframowe Źródło czy znajdująca się w pobliżu Stara Jodła leżą pomiędzy górą Tłoczyna (783m n.p.m.) i Kowalówka (888m n.p.m.) przy drodze z Bożej Góry (Jaroszyc) przez Ciemny Wądół, na wysokości około 747m n.p.m. Tu wypływa krótki potok wpadający następnie do Mrożynki.
W czasach przedchrześcijańskich stanowiło miejsce święte. Sprawowano tutaj kult boga Flinsa, zwanego też Lwińcem lub Wijsem (Bóg Wiatru). Kamienna obudowa źródła powstała w XIXw. w miejscu dawnego pogańskiego kultu. Wierzono w ozdrowieńczą moc tutejszej wody źródlanej. Niedaleko stąd znajdowała się pogańska kaplica, po której dziś nie ma śladu. Woda nie zawiera rozpuszczonej rudy wolframu. Gdy nastało chrześcijaństwo kler preferował nazwę “Źródło św. Wolfganga”, jako że według misjonarskiej legendy sam święty miał odczyniać nad źródełkiem uroki.
W Dolinie Jeleniej Góry wiele jest miejsc przedchrześcijańskiego kultu. W okolicach Kopańca leżą kamienne wały. Mamy tutaj także Babią Przełęcz, Plac Czarownic czy właśnie Wolframowe Źródło (niem. Wolframbrunner).
Gajowa / Sępia Góra (828m n.p.m.)
Sępia Góra (niem. Großer Geierstein, 828 m n.p.m.) – wzniesienie leżące ponad Świeradowem-Zdrój. Jest to ostatni na zachodzie Gór Izerskich szczyt Grzbietu Kamienickiego. Na szczycie góry znajduje się Biały Kamień – grupa granito-gnejsowych skałek z dużą zawartością kwarcu. Ze skał roztacza się widok na Góry Izerskie i Pogórze Izerskie.
Według legend na Sępiej Górze znajdowała się pogańska świątynia i święty gaj Ślężan.
Kwieciszowice
Wieś w gminie Mirsk w powiecie lwóweckim w województwie dolnośląskim. Rozciągnięta w dolinie Jaroszyckiego Potoku spływającego z północnego zbocza Grzbietu Kamienickiego w Górach Izerskich.
Sudety – sad, jesień
Ciemny Wądół
Wolframowe Źródło, Pogańska Kaplica, Stara Jodła i Bycza Chata to atrakcje Ciemnego Wądołu opisywane w przewodnikach i STGS GÓRY IZERSKIE
czytaj: http://www.goryizerskie.pl/?file=art&art_id=57