Copyright © by Czesław Białczyński
Kaldera dragwi(wulkanu) Uzonia (Usyni)- jesień
Usynia był jednym z synów Sowicy. Niektórzy twierdzą, że był wielkim przyjacielem ludzkości. Mówią tak ci, którzy gotowi byli czcić Kościeja Bezśmiertnego, gdy ten schwytał Nyję w pułapkę i nikt przez długi czas, z powodu jej uwięzienia na drzewie Złotej Gruszy, nie umierał. Ale także poza czcicielami Koszów – Bogów Przeznaczenia (Plątów i Mokoszów) oraz Kapisztą Koszerysa (Ozyrysa) i jego koszetyrskimi potomkami w Windji, którzy czczą Czarną Boginię Kaliję (tak zwą Platwę skalaną zdradą boskich tajemnic) kilka innych świątyń Wiary Przyrodzonej Słowian mówi o Usyni ciepło. Na Dalekim, dalekim siewiernym wstoku, kedy Swrożyc wyłania się ze Słońcem-Tarczą najpierwszy z Mórz Wodów zwą go Uzoniem i powiadają o nim tak:
Uzon był przyjacielem ludzkości: uciszał trzęsienia ziemi, tłumił wybuchy gniewliwego Draka gdy ten ział ogniem przez szczeliny dragwi z głębi Piekła i wstrząsał Matką Ziemią. Udawał się wtedy w Zaświaty i przybywał do Nawi Piekielnej pod Górę Ognistą, przepływał w knyszy Jezioro Czarsen i docierał tam gdzie żaden człowiek by nie dotarł – do Leża Drawkiwa u stóp Góry Ognistej i Jaskini Tronów Piekła. Przystawał przy Tronie Drakiwa i gładził go po znękanej bólem twarzy kojąc jego gniew. Uzon dokonywał też wielu innych bohaterskich czynów, o których prawią Taje Burowijskie. Ludzie bali się Uzonia z powodu jego potęgi. On sam nie pozwalał się też nikomu do siebie zbliżyć i siedział cały czas w zamyku, odgrodzony od świata na szczycie góry, ukryty w dzikim sercu Kończudki, na wschodnim skraju Ziemi. Czynił tak, bo lękał się zduszów, których wciąż nasyłali na niego Weles i Nyja – Bogowie Zaświatów, zazdrośni i źli, że się bezkarnie wciąż wdziera do ich podziemnego królestwa i pomaga trwać Drakiwowi.
Cierpiał więc Uzon-Usynia z powodu niewyobrażalnego odosobnienia, a jedyną jego rozrywką były długie, samotne wyprawy i spacery po Kończudzkich Górach . Któregoś dnia przebywszy Dolinę Gejzerów, kiedy schodził ze szczytu dragwi Kronockiej w Kronocki Zapowiednik ujrzał nad Kronockim Jeziorem przepiękną dziewczynę. Z miejsca się w niej zakochał gdy tylko ją dostrzegł, ani nawet nie zdążył mrugnąć powieką, jak już było po nim.
Wybranka okazała się być zwykłą śmiertelną dziewczyną. Piękność miała na imię Nyjana (Nayun).
Z kaldery Uzonia widok na wulkan Kronocki
Miała oczy jak gwiazdy, usta jak jagody żurawin, a brwi ciemne i połyskujące niczym dwie szable. Miłość Usyni (Uzona) spotkała się z wzajemnością, więc bohater zabrał dziewczynę na swoją górę. Przez jakiś czas wszystko układało się doskonale. Ale po kilku latach szczęśliwego pożycia w odosobnieniu Nyjana (Nayun) zaczęła tęsknić do ludzi, do swoich krewnych. Czy mogłaby ich jakoś odwiedzić?
Niedźwiedź Zgryźlin – jeden z nielicznych mieszkańców Kronockiego Zapowienika
Usynia, chcąc jej zrobić przyjemność, popełnił tragiczny w skutkach błąd: mocarnymi ramionami rozgarnął góry i stworzył drogę. Przyszli ludzie, jak to ludzie, wścibscy i lekkomyślni. Wkrótce wszyscy znali tajną kryjówkę Uzona. Także złe duchy – owi zduszowie nasłani przez Ród Welesa i Nyji, przed którymi się krył. Nim dziewczyna zdązyła od krewnych wrócić zdusze dopadły Usynię , a gdy go obezwładniły Ziemia się rozstąpiła i ze straszliwym hukiem pochłonęła wielką górę. Tak potężny Usynia obrócił się w kamień na wieczność.
Kaldera-zachód słońca
Uzona można oglądać do dziś, jako wysoki skalny obelisk na grani otaczającej kalderę. Ma pochyloną głowę i rozpostarte na skałach ręce.
Błotny gejzer w Dolinie Gejzerów
Podania Nuruskie i Zachodnie Kąciny Wiary Przyrodzonej podają, że Nyjana od początku była nasłana przez Nyję – jej rodzicielkę, po to żeby uczynić przejście przez sroggiew góry do zamyku Usyni.
Południowe Kapiszty i Kaciny Wiary Przyrodzonej Słowian powiadają zaś, że Usynia zginął całkiem inaczej – tak jak to podaje Taja 19 w Księdze Ruty.
♦
To podanie ma na Dalekiej Siewierzy wiele wersji, a jedną z nich spisał G.A. Karpow.
Uzon (ros. Узон) jest to krater wulkaniczny o długości 12 i szerokości 9 kilometrów, położony we wschodniej części Kamczatki. Wraz z kalderą Gejzernaja tworzy najwieksze pole geotermalne Kamczatki. Kaldery powstały w połowie plejstocenu w kilku dużych wybuchach wulkanów i tworzą obszar o powierzchni 25 kilometrów kwadratowych. Jezioro Dalny wypełnia zagłębienie w północno-wschodniej części kaldery Uzon.