Słowianie – nadzwyczajny sukces, ciągłość i stabilność w Europie od tysiącleci
Turbosłowianin, włoski profesor z Uniwersytetu w Utrechcie (Holandia) Mario Alinei od kilku lat szturmuje umysły polskich i europejskich historyków i archeologów następującym stwierdzeniem: „Całkowicie absurdalna teza o tak zwanym „późnym przybyciu” Słowian do Europy musi zostać zastąpiona przez scenariusz słowiańskiej ciągłości od paleolitu, a wzrost demograficzny i ekspansję geograficzną Słowian można wytłumaczyć o wiele bardziej realistycznie, poprzez nadzwyczajny sukces, ciągłość i stabilność neolitycznych kultur Europy Południowo-Wschodniej (jedynych w Europie, który spowodowały powstanie telli)”. (cytuję za RudaWeb).
Ta konkluzja bierze się z jego wieloletnich badań i pracy naukowej na najwyższym światowym poziomie w dziedzinie lingwistyki i językoznawstwa. O ile w Europie środowisko historyków i archeologów dostrzega już absurdalność tezy o „późnym przybyciu” Słowian do Europy, o tyle polskie środowisko uniwersyteckich historyków z Poznania i Krakowa pieje nadal swój łabędzi postkossinowski i postgodłowski śpiew, zupełnie nie przejmując się postępami badawczymi w różnych dziedzinach nauki dotyczącymi bytności Słowian w Europie od głębokiej starożytności (od 11.000 – 7.000 lat wstecz).
Jak długo jeszcze polskie środowisko nauk historycznych, Polska Akademia Nauk i Polska Akademia Umiejętności będą tolerowały ten pseudohistoryczny i pseudoarcheologiczny bełkot płynący z polskich uczelni poprzez masowe media polskojęzyczne nie tylko jako przekaz ogólny o przeszłości historycznej Polaków na cały świat, czy do polskiego społeczeństwa, ale też sączony wciąż przecież z premedytacja w głowy młodych ludzi ogłupianych na studiach historycznych i archeologicznych w uniwersytetach w Polsce: na Uniwersytecie Poznańskim, czy na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie?!
Na szczęście istnieją w Polsce środowiska odważnych historyków, które wspierają proces samooczyszczenia się nauk historycznych i humanistycznych w naszych uniwersytetach z uprawiania pseudohistorycznych narracji promoskiewskich epoki PRL, bądź dzisiejszego „wiszenia u konfesjonału” tych samych kadr profesorsko-doktorskich i ich doktoranckiego narybku w Berlinie/Brukseli, czy Watykanie. Mówię tutaj o publikacjach Adriana Leszczyńskiego (Rocznik Polskiego Towarzystwa Historycznego – Oddział w Gorzowie Wielkopolskim nr 4), czy o portalu/blogu historycznym RudaWeb oraz o przełamywaniu historycznego kłamstwa w masowych mediach, takich jak: Najwyższy Czas, Tygodnik Solidarność czy portal Wolne Media. Te inicjatywy, tak naprawdę nieliczne, ratują dzisiaj honor całego polskiego naukowego środowiska historyków.
Czy będą czekać na czystkę PIS, żeby przemówić wreszcie ludzkim głosem, czy też wykażą większą mądrość niż środowisko sędziowskie i oczyszczą sami własne szeregi z pseudoprofesorów z korzeniami w epoce PRL oraz licznych zastępów ich doktorów i doktorantów??? CB.
RudaWeb: Słowianie – nadzwyczajny sukces, ciągłość i stabilność w Europie od tysiącleci
Taki jest wniosek, kończący najnowszą aktualizację (z grudnia 2016 r.), strony www poświęconej paleolitycznej ciągłości języków indoeuropejskich w Europie. Głównym autorem tego projektu jest legenda światowej lingwistyki – były prezes „Atlas linguarum Europae” przy UNESCO i konsultant IBM ds. zaawansowanych badań w dziedzinie lingwistyki komputerowej. Żaden Turbosłowianin, lecz profesor holenderskiego uniwersytetu rodem z Italii – Mario Alinei.
Mario Alinei (urodzony w 1926 r. w Turynie), włoski językoznawca, emerytowany profesor na uniwersytecie w Utrechcie, gdzie nauczał od 1959 do 1987 r.. Ciągle aktywny – założyciel i redaktor czasopism semantyki teoretycznej i stosowanej. Autor setki wydawnictw i specjalista dialektologii. Pionier zastosowania komputerów w językoznawstwie. Już na początku lat 60-tych minionego wieku wprowadził nowoczesne technologie do nauki o języku. W polskiej wikipedii nie uświadczysz hasła o tym wybitnym naukowcu z dorobkiem ważnym dla Słowian.
Nowoczesna interdyscyplinarność badań Alinei’ego przebija z przywołanej już strony continuitas.org . W wielkim uproszczeniu – profesor w oparciu o językoznawstwo, antropologię, archeologię i genetykę rozprawia się z teorią późnego opanowania Europy przez przodków Indoeuropejczyków, którzy mieli napływać ze stepów południowej Rosji (tzw. teoria kurhanowa). Podważa też dogmat o najeździe wojowników na rolnicze cywilizacje. Udowadnia, że przodkowie Indoeuropejczyków przybyli na Stary Kontynet już w paleolicie z Bliskiego Wschodu. Natomiast ich ekspansja była oparta na sztuce rolniczej, a nie wojennej. Mario Alinei i współpracownicy budują teorię ciągłości języków od paleolitu na obszarze odpowiadającym późniejszej kulturze ceramiki sznurowej w całej Europie. Alinei w swoich pracach podkreśla, że liczni genetycy niezależnie od siebie stwierdzili, iż 80% zasobów genetycznych Europejczyków sięga właśnie paleolitu.
Filozofią teorii, którą przytacza Włoch (za brytyjskim archeologiem lordem Colinem Renfrew) jest twierdzenie, że Proto-Indo-Europejczycy nie byli wojownikami, którzy najechali i podbili Europę siłą zbrojną, ale byli rolnikami, którzy opanowali Europę dzięki wyższej kulturze. Profesor z Utrechtu przesuwa jednak przybycie przodków ProtoIndoeuropejczyków do Europy znacznie wcześniej niż ok. 6,5 tys. lat p.n.e. z Anatolii, przyjmowane przez Renfrew. Sugeruje, że mogła to być pierwsza fala Homo sapiens sapiens (obecnie wyznacza się ten fakt na ok. 40 tys. lat temu) z Afryki, poprzez Bliski Wschód – najpierw na Bałkany, a później do Europy środkowej i zachodniej. Zdaniem Alinei’ego, słowiański charakter miały już naddunajskie kultury starčevskie z VI tysiąclecia p.n.e., Vinča i Baden.
Alinei dużo miejsca w swoich rozważaniach poświęca Celtom, co naturalne skoro przez całe twórcze życie funkcjonuje głównie w kręgach znawców języków celtyckich i romańskich. Jest również autorem oryginalnej idei, łączącej język etruski z węgierskim. Przy czym dowodzi również, że języki uralo-ałtajskie (więc także ugrofińskie) jeszcze wcześniej miały wpływ na słownictwo języków słowiańskich i odwrotnie.
Ponadto uważa, że najbliższe słowiańskim języki bałtyckie mogły odgrywać ważną rolę w rozpowszechnianiu kultury ceramiki sznurowej. Kultura ta była najprawdopodobniej pierwszą cywilizacją ogólnoeuropejską.