RudaWeb: Słowianki czy kosmitki w starożytnym Peru

Słowianki czy kosmitki w starożytnym Peru

 

Jedyne w obu Amerykach starożytne geny typowe dla przodkiń Polek czy Rosjanek w podłużnych czaszkach z peruwiańskich grobów z I tys. p.n.e. – w rejonie, w którym rozpoczęła się epoka brązu na zachodniej półkuli. Kopalnie miedzi nad Wielkimi Jeziorami Północnoamerykańskimi sprzed 7 tys. lat otoczone licznymi kurhanami z prochami ludzi o nieustalonym pochodzeniu, przy braku wyrobów metalowych z tych czasów w Ameryce. Prawdopodobny dalekosiężny morski handel między Europą a Nowym Światem tysiące lat przed Kolumbem i wikingami. Tej historii jeszcze nie umiemy opisać, ale puzzle zaczynają się składać.

źródło: http://rudaweb.pl/index.php/2018/02/11/slowianki-czy-kosmitki-w-starozytnym-peru/

„The analysis of this elongated skull, which has reddish hair, shows that it has a mitochondrial haplogroup U2e, which may signify it originated somewhere in the Caucasus… far from Paracas.” – poinformował 3 lutego 2018 r. portal ancient-code.com. Wnioski zawarte w artykule pochodziły z urządzonej dzień wcześniej konferencji amerykańskich badaczy, którzy od lat zajmują się fenomenem ludu o długich czaszkach z terenów dzisiejszego Peru. Przedstawili rezultaty analiz mitochondrialnego („żeńskiego”) DNA kultury Paracas. Do bieżącego miesiąca nie potrafiono określić haplogrupy tych ludzi. Dlatego twierdzono, że ich szczątki zawierają materiał genetyczny nieporównywalny z ludzkim, ani żadnym znanym zwierzęcym.

Wydłużone czaszki nie są znaleziskiem wyłącznym dla Peru, Boliwii czy Meksyku. Zabieg wydłużania czaszek praktykowali już Egipcjanie w czasach faraona Amenhotepa IV. Odnajdywano je również w Sudanie, Iraku, Syrii, a także w Europie – Rosji, Francji czy na Malcie. Ostatnie znane przypadki deformacji odnotowane zostały w XX w. na terenie Kongo oraz na melanezyjskiej wyspie Vanuatu. Problem ze znaleziskami z Paracas polega jednak na tym, że w odróżnieniu od większości tego typu czaszek, te z Peru są o 25% bardziej gęste i 60% cięższe. Jest to zastanawiające, ponieważ mimo że deformacja może zmienić kształt czaszki, nie powinna wpływać na jej pojemność oraz ciężar. Szczątki z Paracas wyróżnia też pojedyncza kość ciemieniowa co jest niespotykane u homo sapiens.

Na zdjęciu czaszka z grobu kultury Paracas, fot. wikimedia.org

Czaszki z Paracas stały się więc jednym z ulubionych artefaktów zwolenników teorii o starożytnych astronautach. Teraz okazało się, że owi kosmici mieli coś wspólnego z przodkiniami mi.n. znacznej grupy Polek, ale także Rosjanek, Białorusinek, Gruzinek czy Macedonek, a nawet zachodnich Francuzek. Amerykańscy badacze powiązali je z Kaukazem, ponieważ w niektórych rejonach tych gór obecnie występuje wysoka koncentracja tego genotypu. Niemniej znacznie mocniej reprezentowany jest on w południowej Rosji, a jego ponad przeciętna koncentracja notowana też jest na Śląsku i na zachodniej Białorusi.

więcej u źródła: http://rudaweb.pl/index.php/2018/02/11/slowianki-czy-kosmitki-w-starozytnym-peru/

Podziel się!