Filozof i jego uczeń – Norbert Strassberg
Norbert Strassberg – (ur. 1912 – zm. 1941) – artysta, malarz, grafik.
Życiorys
Pod wpływem Stanisława Szukalskiego został członkiem grupy artystycznej Szczep Rogate Serce. Jako jedyny nie przyjął słowiańskiego przydomka, ponieważ pochodził z ubogiej rzemieślniczej rodziny żydowskiej. Choć artystycznie i warsztatowo pozostawał pod wielkim wpływem Szukalskiego, to tematem jego twórczości była kultura i tradycja żydowska. Tytuły jego prac – „Potop”, „Król Saul”, „Praojciec Abraham”, „Józef, namiestnik Egiptu”, „Faraon w plagach”, „Wiekuistość”, „Bóg Ojciec”, „Żyd, wieczny tułacz”, „Ewa”, „Tora”, „Judasz”, „Hilel”.
Został zabity przez Niemców w czasie likwidacji getta we Lwowie w 1941 roku[1].
Przypisy
Lechosław Lameński, „Norbert Strassberg (1911-1941) – zapomniany malarz żydowski” w ” Architektura znaczeń: studia ofiarowane prof. Zbigniewowi Bani w 65. rocznicę urodzin i w 40-lecie pracy dydaktycznej”, Warszawa 2011, str.548-559.
Tyle Wiki
Żydowski Instytut Historyczny
http://www.jhi.pl/psj/Strassberg_Norbert
Strassberg Norbert
(1911 Lwów – 1941? tamże) – malarz, rysownik, grafik, członek grupy artystycznej „Szczepu Szukalszczyków herbu Rogate Serce”, skupionej wokół rzeźbiarza, Stanisława Szukalskiego, w której nosił przydomek Norbert z Krakowa. Studiował w Państwowej Szkole Przemysłowej i w Wolnej Akademii Sztuk Pięknych we Lwowie. Później przeniósł się do Krakowa, a na pocz. 2 poł. lat 30. powrócił do Lwowa. Związał się wówczas z kołami lewicowymi. Jego twórczość wyrastała ze źródeł literacko-historycznych. Dla rozwoju talentu artysty niezwykle ważnym i znaczącym wydarzeniem było spotkanie z Szukalskim, który zaszczepił swym uczniom fascynację Polską pogańską, ludową (Piast). S. szukał inspiracji w religii zarówno w judaizmie (Ekstaza [modlitewna], Kain, Hillel, Kapłani, Nauka Talmudu, Golem, Sądny Dzień, Tora), jak i w chrześcijaństwie (Chrystus); tworzył liczne studia portretowe, sceny rodzajowe (Żyd, Włóczęga, Koncert, Lustro; także o tematyce polityczno-społecznej – Pochód, Więzień, Wieczerza biednych, Głód), martwe natury; zamieszczał rysunki w lwowskich pismach satyrycznych: „Szczutek”, „Wróbel na Dachu”. S. był bardzo płodnym artystą; do 1935 namalował 1,5 tys. obrazów, z czego zachowało się tylko kilkanaście. Wystawiał w Krakowie (TPSP, 1930), Warszawie (IPS, 1936), Lwowie (TPSP, 1935, 1938).
Dawid