Global Journal of Archaeology & Anthropology: Anton Perdih – Synergistic Evaluation of Data Presented by Archaeology, Anthropology, DNA Genealogy and other Disciplines Can Lead to Better Understanding of Past Events (2018)

Synergistic Evaluation of Data Presented by Archaeology, Anthropology, DNA Genealogy and other Disciplines Can Lead to Better Understanding of Past Events

Archeologia, Antropologia, Genealogia DNA i inne dyscypliny mogą prowadzić do lepszego Zrozumienia przeszłych wydarzeń

Histories of German racism often mark the rise of genetics as the main feature behind the formation of a new biological, racist and ideologically driven racial science (Rassenkunde) in the early 1920s. Alongside political, institutional and professional factors, historians have emphasized the role of Mendelian inheritance (in addition to the continuing influence of Darwinism) in the process of transforming German anthropology from the physical and liberal discipline of the late nineteenth century into the racist and nationalistic race science of the 1920s. In this context, very few have undertaken a thorough investigation of the anti-positivistic trends within German anthropology and the growing influence of holistic and vitalist conceptions of biology and race, which alongside genetics, shaped the discipline as an holistically and politically oriented science [7-13].

In the last decade a new sub discipline of genetics had emerged, the DNA Genealogy [1,2]. The authors [3] confirmed the stochastic character of mutations in non-recombining parts of DNA in the Y chromosome, which is inherited along the male line, i.e. from father to sons only. This inheritance is not affected by changes in the living space, language, culture etc. The authors [3] demonstrated the first-order kinetics of mutations in the Y chromosome, presented the independently calibrated mutation rate constants, which are valid for different haplogroups and lineages. They presented the way of calculating time spans to the common ancestors.

They presented many new data about the time and direction of past events, published in several papers by Klyosov [4-9] as well as a large number of papers in Вестник Российской Академии ДНК-генеалогии [Proceedings of the Russian Academy of DNA Genealogy] and Вестник Академии ДНК-генеалогии [Proceedings of the Academy of DNA Genealogy], which are accessible at http://dna-academy.ru/proceedings/, and a lot of them at http://pereformat.ru/. There was published by Klyosov (et al.) also a number of books, mainly in Russian.

In this plentitude of publications several comparisons were made between the data provided by the DNA Genealogy and by other disciplines. Based on these comparisons, several improvements in understanding of data of other disciplines were suggested. One example is the admonition by Klyosov written in a lot of their contributions, i.e. [4,5,7,9], addressing the times of living in particular localities as well as the times and directions of migrations of peoples having the Y Chromosome haplogroups R1a and R1b in Eastern Europe and Central Asia, as presented by the differences in their haplotypes and/or subclades.

According to them, see [4,5], the haplogroup R1b people arrived from Central Asia to the Middle Volga River region about 13,000 years ago, forming there the pre-Kurgan and Kurgan cultures, expanding south towards the Caucasus Mountains and beyond them around 6,000 years ago. Those who remained north of the Caucasus Mountains formed later the Yamna Culture. Those who passed beyond the Caucasus Mountains expanded gradually across Egypt into the Central Africa resp. across the northern Africa onto the Iberian Penninsula and from there after about 4,800 years ago across the Western Europe. These people are the ancestors of most of present West-Europeans. The subclades of the Yamna Culture people are different from those of West-Europeans, although they derive from the same ancestors. The Yamna subclades are observed at present people outside the Yamna region mainly to the south and neither east nor west. This shows that the Yamna people did not expand west into Europe or east into the Central Asia but south till Mesopotamia. However, the Yamna people expanded south later than those who expanded to Western Europe. These data led also to the conclusion that the Kurgan Theory and the Pontic Steppe Theory of the Indo-European origin failed completely.

According to Klyosov written in several of their contributions, i.a. [7,9], the haplogroup R1a people arrived Europe from Central Asia during the expansion of agriculture. In the late Neolithic they resided in Central Europe [10]. On the attacks of the R1b people around 4,500 years ago part of them took flight to the Russian plane and from there they expanded towards east and south, into the northern China, Iran, Near East, India. On this way they replaced in some previous settlements the R1b people and formed new ones. So the distribution of haplotypes and/ or subclades of present people and of ancient people helps to understand properly who expanded where and when.

The DNA Genealogy data presented by Klyosov were collected, illustrated and compared to data from other disciplines [11-14]. From these comparisons emerged i.a. a quite different view regarding the origin of Indo-Europeans and of the times when particular European linguistic groups started to be formed. The Proto-Slavic appeared to be the aboriginal European and Proto-Indo-European from the Paleolithic on, whereas the other European language groups formed later, as a result of immigrations of peoples of dissimilar origins. These comparisons led also to the conclusion that the Paleolithic Continuity Paradigm gave a too generalized explanation not supported by other data.

At the present stage of technique, it would be mandatory to determine the as complete as possible Y Chromosome sequences and to make available to the DNA Genealogy specialists all the SNP and STR data that could be traced in them. The differences in these subclades and/or haplotypes as well as the time spans to the common ancestors calculated from the SNP and STR data would be the anchor points for synergistic interdisciplinary evaluations of data were also archaeology, anthropology, ethnology, linguistics, paleogeology, etc. would be involved. Such a synergistic evaluation based on data and not on past interpretations would enable better understanding of our prehistory.

References
1. Klyosov AA (2009) DNA Genealogy, mutation rates, and some historical
evidence written in the Y-Chromosome: I. Basic principles and the
method J Genet Geneal 5: 186-216.
2. Klyosov AA (2009) DNA Genealogy, mutation rates, and some historical
evidences written in Y-chromosome. II. Walking the map. J. Genet.
Geneal. 5: 217-256.
3. Rozhanskii IL, Klyosov AA (2011) Mutation Rate Constants in DNA
Genealogy (Y Chromosome). Advances in Anthropology 1(2): 26-34.
4. Klyosov AA (2011) Biological Chemistry as a Foundation of DNA
Genealogy: the Emergence of Molecular History. Biochemistry (Mosc)
76(5): 517-533).
5. Klyosov AA (2012) Ancient History of the Arbins, Bearers of
Haplogroup R1b, from Central Asia to Europe, 16,000 to 1500 Years
before Present. Advances in Anthropology 2: 87-105.
6. Klyosov AA (2014) Reconsideration of the Out of Africa Concept as Not
Having Enough Proof. Advances in Anthropology 4: 18-37.
7. Klyosov AA, Rozhanskii IL (2012) Haplogroup R1a as the Proto Indo-
Europeans and the Legendary Aryans as Witnessed by the DNA of
Their Current Descendants. Advances in Anthropology 2: 1-13.
8. Klyosov AA, Rozhanskii IL (2012) Re-Examining the Out of Africa
Theory and the Origin of Europeoids (Caucasoids) in Light of DNA
Genealogy. Advances in Anthropology 2: 80-86.
9. Rozhanskii IL, Klyosov AA (2012) Haplogroup R1a, its subclades
and branches in Europe during the last 9000 years. Advances in
Anthropology 2: 139-156.
10. Brandt G, Szécsényi-Nagy A, Roth Ch, Alt WK, Haak W (2015) Human
paleogenetics of Europe The known knowns and the known
unknowns. J. Human Evolution 79: 73-92.
11. Perdih A (2016) Izvor Slovencev in drugih Evropejcev [Origin of
Slovenes and other Europeans] (2nd edn), Založništvo Jutro, Slovenia
pp. 256.
12. Jandáček P, Perdih A (2017) Words for the Animal Elephant/Mammoth
in Relation to the DNA Genealogy Data. Advances in Anthropology 7:
251-272.
13. Perdih A (2018) Continuity of European Languages from the Point of
View of DNA Genealogy. International Journal of Social Science Studies
6(1): 18-32.
14. Jandáček P (2018) Mythological Beings Based on Mammoths.
International Journal of Social Science Studies 6 (2): 1-9

Historia niemieckiego rasizmu często wskazuje na powstanie genetyki jako głównej dziedziny stojącej za utworzeniem nowej biologicznej, rasistowskiej i ideologicznie napędzanej nauki o rasach (Rassenkunde) na początku lat dwudziestych XX wieku. Oprócz czynników politycznych, instytucjonalnych i zawodowych, historycy podkreślali rolę dziedziczenia mendlowskiego (obok ciągłego wpływu darwinizmu) w procesie przekształcania antropologii niemieckiej z dyscypliny fizycznej i liberalnej końca XIX wieku w rasistowską i nacjonalistyczną „rasową naukę” lat 20. W tym kontekście bardzo niewielu podjęło się dokładnego zbadania antypozytywistycznych tendencji w niemieckiej antropologii oraz rosnącego wpływu holistycznych i witalistycznych koncepcji biologii i rasy, które wraz z genetyką ukształtowały tę dyscyplinę jako naukę o holistycznym i politycznym charakterze [7]. -13].

W ostatniej dekadzie pojawiła się nowa subdyscyplina genetyki, Genealogia DNA [1,2]. Autorzy [3] potwierdzili stochastyczny charakter mutacji w nierekombinujących fragmentach DNA w chromosomie Y, który dziedziczy się wzdłuż linii męskiej, czyli wyłącznie z ojca na synów. Na dziedziczenie to nie mają wpływu zmiany w przestrzeni życiowej, języku, kulturze itp. Autorzy [3] wykazali kinetykę pierwszego rzędu mutacji w chromosomie Y, przedstawili niezależnie skalibrowane stałe szybkości mutacji, które obowiązują dla różnych haplogrup i rodowody. Przedstawili sposób liczenia przedziałów czasowych wspólnych przodków. Przedstawili oni wiele nowych danych o czasie i kierunku przeszłych wydarzeń, opublikowanych w kilku artykułach Klyosova [4-9], a także w wielu artykułach w Вестник Российской Академии ДНК-генеалогии [Materiały Rosyjskiej Akademii Genealogii DNA] i Вестник Академии ДНК-генеалогии [Proceedings of the Academy of DNA Genealogy], które są dostępne na http://dna-academy.ru/proceedings/, a wiele z nich na http://pereformat.ru/. Klyosov (i in.) wydał także szereg książek, głównie w języku rosyjskim. W tej obfitości publikacji dokonano kilku porównań między danymi dostarczonymi przez DNA Genealogy i innymi dyscyplinami. Na podstawie tych porównań zasugerowano kilka usprawnień w zrozumieniu danych z innych dyscyplin.

Jednym z przykładów jest ustalenie Klyosova zapisane w wielu jego artykułach, tj. [4,5,7,9], odnoszące się do czasów zamieszkiwania w poszczególnych obszarach oraz czasów i kierunków migracji ludów posiadających haplogrupy chromosomu Y R1a i R1b w Europie Wschodniej i Azji Środkowej, co przedstawiono na podstawie różnic w ich haplotypach i / lub podkladach.

Według nich, zob. [4,5], ludzie z haplogrupy R1b przybyli z Azji Centralnej w rejon środkowej Wołgi około 13 000 lat temu, tworząc tam kultury pre-Kurgan i Kurgan, rozszerzając się na południe w kierunku gór Kaukazu i poza nimi około 6000 lat temu. Ci, którzy pozostali na północ od Kaukazu, utworzyli później kulturę Jamna. Ci, którzy przeszli poza Kaukaz, rozszerzyli się stopniowo na Egipt, odpowiednio do Afryki Środkowej, przez północną Afrykę na Półwysep Iberyjski, a stamtąd w okresie około 4800 lat temu przez Europę Zachodnią. Ci ludzie są przodkami większości współczesnych mieszkańców Europy Zachodniej.

Podklady ludzi z kultury Jamna różnią się od tych z Europy Zachodniej, chociaż wywodzą się od tych samych przodków. Podklady Yamna są obecnie obserwowane przez badaczy poza regionem Jamna, głównie na południu, a nie na wschodzie ani zachodzie. To pokazuje, że lud Jamna nie rozszerzył się na zachód do Europy ani na wschód do Azji Środkowej, ale na południe aż do Mezopotamii. Jednak lud Jamna rozszerzył się na południe później niż ci, którzy rozszerzyli się na Europę Zachodnią.

Dane te doprowadziły również do wniosku, że teoria Kurganowa i teoria stepu pontyjskiego pochodzenia indoeuropejskiego całkowicie zawiodły. Według Klyosova – co napisał w kilku ich wypowiedziach, m.in. [7,9] – ludność haplogrupy R1a przybyła do Europy z Azji Środkowej w okresie ekspansji rolnictwa. W późnym neolicie zamieszkiwali Europę Środkową [10]. Po atakach ludu R1b około 4500 lat temu część z nich przeniosła się na równiny rosyjskie i stamtąd rozszerzyła się na wschód i południe, na północne Chiny, Iran, Bliski Wschód, Indie. W ten sposób zastąpili w niektórych wcześniejszych osadach ludność R1b i utworzyli nową.

Tak więc rozmieszczenie haplotypów i/lub podkladów ludzi obecnych i starożytnych pomaga właściwie zrozumieć, kto rozprzestrzenił się gdzie i kiedy. Dane genealogii DNA przedstawione przez Klyosova zostały zebrane, zilustrowane i porównane z danymi z innych dyscyplin [11-14]. Z tych porównań wyłonił się m.in. zupełnie inny pogląd na pochodzenie Indoeuropejczyków i na czasy, kiedy zaczęły powstawać poszczególne europejskie grupy językowe. Prasłowianie okazali się rdzennymi Europejczykami i Praindoeuropejczykami od paleolitu, podczas gdy inne europejskie grupy językowe powstały później, w wyniku imigracji ludów o odmiennym pochodzeniu. Porównania te doprowadziły również do wniosku, że paradygmat ciągłości paleolitu dał zbyt ogólne wyjaśnienie, nie poparte innymi danymi.

Na obecnym etapie techniki obowiązkowe byłoby określenie jak najpełniejszych sekwencji chromosomu Y i udostępnienie specjalistom genealogii DNA wszystkich danych SNP i STR, które dałoby się w nich prześledzić. Różnice w tych subkladach i/lub haplotypach, jak również przedziały czasowe do wspólnych przodków obliczone na podstawie danych SNP i STR byłyby punktami zakotwiczenia dla synergicznych interdyscyplinarnych ocen danych, takich jak archeologia, antropologia, etnologia, językoznawstwo, paleogeologia itp. Taka synergiczna ocena oparta na danych, a nie na przeszłych interpretacjach, umożliwiłaby lepsze zrozumienie naszej prehistorii.

Pdf: Venetski_napis_v_Kamniskih_Alpah_Venetic (Synergistic Evaluation of Data Presented by Archaeology, Anthropology, DNA Genealogy and other Disciplines Can Lead to Better Understanding of Past Events)

Podziel się!