AKTUALIZACJA COVID: Jaka jest prawda?

Materiał Informacyjny nr 12 udowadnia ponad wszelką wątpliwość, że Plandemia Koronawirusa miała charakter wydarzenia politycznego i socjologicznego, najpewniej stanowiącego preludium do III Wojny Światowej i przerwania Procesu Globalizacji, który rozwijał się nie po myśli USA i Ośrodka NWO1 (USA + UE). Argumentacja pseudomedyczna dla tych bezprecedensowych działań byłą tylko pretekstem służącym do zamknięcia granic państw i przerwania łańcuchów dostaw oraz światowych ciągów produkcyjnych i odwrócenia trendu lokalizacji produkcji istotnych elementów technologicznych w Chinach i tzw Euroazji (NWO2).  Materiał nr 2 wskazuje, że istnieje realne zagrożenie powtórzenia tego scenariusza przez NWO1  z użyciem kolejnego plandemicznego pseudomedycznego pretekstu jakim jest tzw małpia ospa. Materiał nr 4 pokazuje prawdę o tym procederze oraz realnym zgrożeniu zdrowotnym, a nie plandemiczno-politycznym kreowanym przez NWO i Foprum Ekonomiczne w Dawos oraz WHO.

1. PSNLiN: AKTUALIZACJA COVID: Jaka jest prawda?

„Pandemia COVID-19 jest jednym z najbardziej zmanipulowanych wydarzeń dotyczących chorób zakaźnych w historii, charakteryzującym się oficjalnymi kłamstwami w niekończącym się strumieniu kierowanym przez biurokracje rządowe, stowarzyszenia medyczne, rady lekarskie, media i agencje międzynarodowe.[3,6,57] Jesteśmy świadkami długiej listy bezprecedensowych ingerencji w praktykę medyczną, w tym ataków na ekspertów medycznych, niszczenia karier lekarskich wśród lekarzy odmawiających udziału w zabijaniu swoich pacjentów oraz masowej regimentacji opieki zdrowotnej, kierowanej przez niewykwalifikowane osoby o ogromnym bogactwie, władzy i wpływach.”

Tak komentuje tzw.pandemię SARS Cov-2 w swoim artykule z dnia 22 kwietnia 2022 roku Russell L. Blaylock (emerytowany neurochirurg, Theoretical Neuroscience Research, LLC, Ridgeland, Mississippi, Stany Zjednoczone):

„Po raz pierwszy w historii Stanów Zjednoczonych prezydent, gubernatorzy, burmistrzowie, administratorzy szpitali i biurokraci federalni ustalają sposoby leczenia nie na podstawie dokładnych informacji opartych na badaniach naukowych czy nawet doświadczeniu, ale raczej po to, by wymusić akceptację specjalnych form opieki i „profilaktyki” – w tym remdesiviru, stosowania respiratorów, a w końcu serii zasadniczo niesprawdzonych szczepionek mRNA. Po raz pierwszy w historii leczenia medycznego protokoły nie są formułowane w oparciu o doświadczenie lekarzy leczących z powodzeniem największą liczbę pacjentów, ale raczej osób i biurokratówi, którzy nigdy nie leczyli ani jednego pacjenta – w tym Anthony’ego Fauci, Billa Gatesa, EcoHealth Alliance, CDC, WHO, państwowych urzędników zdrowia publicznego i administratorów szpitali[23,38].

Media (telewizja, gazety, czasopisma itp.), towarzystwa medyczne, państwowe izby lekarskie i właściciele mediów społecznościowych uznali się za jedyne źródło informacji na temat tej tak zwanej „pandemii”. Strony internetowe zostały usunięte, wysoce wiarygodni i doświadczeni lekarze kliniczni oraz eksperci naukowi w dziedzinie chorób zakaźnych zostali zdemonizowani, kariery zostały zniszczone, a wszystkie informacje odbiegające od rzeczywistości zostały nazwane „dezinformacją” i „niebezpiecznymi kłamstwami”, nawet jeśli pochodzą od najlepszych ekspertów w dziedzinie wirusologii, chorób zakaźnych, krytycznej opieki pulmonologicznej i epidemiologii. Takie zaciemnianie prawdy ma miejsce nawet wtedy, gdy informacje te są poparte obszernymi cytatami naukowymi pochodzącymi od najbardziej wykwalifikowanych specjalistów medycznych na świecie.[23] Co niewiarygodne, nawet takie osoby jak dr Michael Yeadon, emerytowany były główny naukowiec i wiceprezes działu naukowego firmy farmaceutycznej Pfizer w Wielkiej Brytanii, który oskarżył firmę o stworzenie niezwykle niebezpiecznej szczepionki, są ignorowane i demonizowane. Co więcej, on i inni wysoko wykwalifikowani naukowcy stwierdzili, że nikt nie powinien przyjmować tej szczepionki.

Dr Peter McCullough, jeden z najczęściej cytowanych ekspertów w swojej dziedzinie, który z powodzeniem wyleczył ponad 2000 pacjentów z COVID, stosując protokół wczesnego leczenia (który tak zwani eksperci całkowicie zignorowali), padł ofiarą szczególnie zaciekłego ataku ze strony osób czerpiących korzyści finansowe ze szczepionek. Opublikował on swoje wyniki w recenzowanych czasopismach, donosząc o 80% zmniejszeniu liczby hospitalizacji i 75% zmniejszeniu liczby zgonów dzięki zastosowaniu wczesnego leczenia.[44] Pomimo tego jest on obiektem nieustannych ataków ze strony kontrolerów informacji, z których żaden nie leczył ani jednego pacjenta.

Ani Anthony Fauci, ani CDC, ani WHO, ani żadna medyczna instytucja rządowa nigdy nie zaproponowała żadnego wczesnego leczenia poza podaniem Tylenolu (paracetamolu), nawodnieniem i wezwaniem karetki, gdy tylko wystąpią trudności z oddychaniem. Jest to sytuacja bezprecedensowa w całej historii opieki medycznej, ponieważ wczesne leczenie infekcji ma kluczowe znaczenie dla ratowania życia i zapobiegania poważnym powikłaniom. Organizacje medyczne i ich federalne przydupasy nie tylko nie zasugerowały nawet wczesnego leczenia, ale zaatakowały każdego, kto próbował je rozpocząć, wykorzystując wszystkie dostępne im środki – utratę licencji, odebranie przywilejów szpitalnych, zawstydzenie, zniszczenie reputacji, a nawet aresztowanie[2].

Dobrym przykładem tego oburzenia na wolność słowa i dostarczanie informacji o świadomej zgodzie jest niedawne zawieszenie przez komisję lekarską w Maine licencji lekarskiej dr Meryl Nass i nakaz poddania jej ocenie psychiatrycznej za przepisywanie iwermektyny i dzielenie się swoją wiedzą w tej dziedzinie.[9,65] Znam dr Nass osobiście i mogę ręczyć za jej uczciwość, błyskotliwość i oddanie prawdzie. Jej referencje naukowe są nieskazitelne. Takie postępowanie medycznej komisji licencyjnej przypomina metodologię stosowaną przez sowieckie KGB w okresie, gdy dysydentów zamykano w psychiatrycznych łagrach, aby uciszyć ich sprzeciw.

INNE BEZPRECEDENSOWE ATAKI

Inną bezprecedensową taktyką jest usuwanie lekarzy o odmiennych poglądach ze stanowisk redaktorów czasopism, recenzentów i wycofywanie ich prac naukowych z czasopism, nawet po ich ukazaniu się w druku. Do czasu tej pandemii nigdy nie widziałem tak wielu artykułów wycofywanych z czasopism – w ogromnej większości były to prace propagujące alternatywne rozwiązania w stosunku do oficjalnego dogmatu, zwłaszcza jeśli kwestionowano w nich bezpieczeństwo szczepionek. Zwykle nadesłane prace lub badania są recenzowane przez ekspertów w danej dziedzinie, tzw. peer review. Recenzje te mogą być dość intensywne i drobiazgowe, wymagające poprawienia wszystkich błędów w pracy przed jej publikacją. Tak więc, jeśli po opublikowaniu pracy nie zostanie odkryte oszustwo lub inny poważny ukryty problem, praca pozostanie w literaturze naukowej.

Obecnie jesteśmy świadkami rosnącej liczby doskonałych prac naukowych, napisanych przez najlepszych ekspertów w danej dziedzinie, które są wycofywane z najważniejszych czasopism medycznych i naukowych w kilka tygodni, miesięcy, a nawet lat po publikacji. Uważny przegląd wskazuje, że w zbyt wielu przypadkach autorzy odważyli się zakwestionować dogmaty przyjęte przez kontrolerów publikacji naukowych – zwłaszcza dotyczące bezpieczeństwa, alternatywnych metod leczenia lub skuteczności szczepionek.[12,63] Przychody tych czasopism są uzależnione od obszernych reklam firm farmaceutycznych. W kilku przypadkach potężne firmy farmaceutyczne wywierały wpływ na właścicieli tych czasopism, by ci usuwali z nich artykuły, które w jakikolwiek sposób kwestionowały produkty tych firm[13,34,35].

Jeszcze gorsze jest faktyczne projektowanie artykułów medycznych w celu promowania leków i produktów farmaceutycznych z wykorzystaniem sfałszowanych badań, tzw. ghostwritten articles.[49,64] Richard Horton jest cytowany przez Guardian za stwierdzenie, że „czasopisma (naukowe – przyp. red.) przekształciły się w pralnie informacji dla przemysłu farmaceutycznego.”[13,63] Udowodnione oszukańcze artykuły „ghostwritten” sponsorowane przez gigantów farmaceutycznych regularnie pojawiały się w najlepszych czasopismach klinicznych, takich jak JAMA i New England Journal of Medicine – nigdy nie były usuwane pomimo udowodnionych nadużyć naukowych i manipulacji danymi.[49,63].

Artykuły pisane przez duchy to korzystanie z usług firm planistycznych, których zadaniem jest projektowanie artykułów zawierających zmanipulowane dane mające na celu wsparcie produktu farmaceutycznego, a następnie akceptacja tych artykułów przez czasopisma kliniczne o dużym wpływie, czyli czasopisma, które mają największy wpływ na podejmowanie decyzji klinicznych przez lekarzy. Ponadto firmy te dostarczają lekarzom praktykującym w klinice bezpłatne przedruki tych zmanipulowanych artykułów. The Guardian znalazł 250 firm zaangażowanych w ten proceder ghostwriting. Ostatnim krokiem w projektowaniu tych artykułów do publikacji w najbardziej prestiżowych czasopismach jest rekrutacja uznanych ekspertów medycznych z prestiżowych instytucji, którzy dodają do tych artykułów swoje nazwisko. Ci zwerbowani autorzy medyczni albo otrzymują wynagrodzenie za zgodę na dodanie swojego nazwiska do tych wstępnie napisanych artykułów, albo robią to dla prestiżu posiadania swojego nazwiska na artykule w prestiżowym czasopiśmie medycznym.[11]

Istotne znaczenie ma spostrzeżenie ekspertów w dziedzinie publikacji medycznych, że nie zrobiono nic, aby położyć kres tym nadużyciom. Etycy medyczni ubolewają, że z powodu tej powszechnej praktyki „nie można niczemu ufać”. Chociaż niektóre czasopisma nalegają na podawanie informacji o ujawnianiu informacji, większość lekarzy czytających te artykuły ignoruje te informacje lub je pomija, a niektóre czasopisma utrudniają ujawnianie informacji, wymagając od czytelnika znalezienia ich w innym miejscu. Wiele czasopism nie pilnuje takich oświadczeń, a pomijanie ich przez autorów jest powszechne i bezkarne.

Jeśli chodzi o informacje udostępniane opinii publicznej, praktycznie wszystkie media znajdują się pod kontrolą tych farmaceutycznych gigantów lub innych podmiotów, które czerpią korzyści z tej „pandemii”. Wszystkie ich historie są takie same, zarówno pod względem treści, jak i sformułowań. Codziennie dochodzi do zaaranżowanego tuszowania informacji, a przed opinią publiczną ukrywane są ogromne ilości danych obnażających kłamstwa generowane przez tych kontrolerów informacji. Wszystkie dane docierające do mediów krajowych (telewizja, gazety i czasopisma), a także wiadomości lokalne, które oglądasz codziennie, pochodzą wyłącznie z „oficjalnych” źródeł – większość z nich to kłamstwa, zniekształcenia lub informacje całkowicie zmyślone – wszystko po to, by oszukać opinię publiczną.

Media telewizyjne otrzymują większość swojego budżetu reklamowego od międzynarodowych firm farmaceutycznych – co stwarza nieodparty nacisk na przedstawianie wszystkich wymyślonych badań wspierających ich szczepionki i inne tak zwane metody leczenia.[14] Tylko w 2020 roku przemysł farmaceutyczny wydał na taką reklamę 6,56 miliarda dolarów[13,14]. Reklama telewizyjna farmacji wyniosła 4,58 miliarda, co stanowi niewiarygodne 75% ich budżetu. Daje to ogromne wpływy i kontrolę nad mediami. Światowej sławy eksperci we wszystkich dziedzinach chorób zakaźnych są wykluczani z mediów i z mediów społecznościowych, jeśli w jakikolwiek sposób odbiegają od kłamstw i przeinaczeń wymyślonych przez producentów tych szczepionek. Ponadto, te firmy farmaceutyczne wydają dziesiątki milionów na reklamę w mediach społecznościowych, przy czym Pfizer jest liderem z kwotą 55 milionów dolarów w 2020 r.[14].

Choć te ataki na wolność słowa są wystarczająco przerażające, jeszcze gorsza jest praktycznie powszechna kontrola, jaką administratorzy szpitali sprawują nad szczegółami opieki medycznej w szpitalach. Ci najemnicy instruują obecnie lekarzy, których protokołów leczenia mają się trzymać, a których nie stosować, niezależnie od tego, jak szkodliwe są „zatwierdzone” metody leczenia i jak korzystne są „niezatwierdzone” metody[33,57].

Nigdy w historii amerykańskiej medycyny administratorzy szpitali nie dyktowali lekarzom, jak mają praktykować medycynę i jakich leków mogą używać. CDC nie ma uprawnień do dyktowania szpitalom ani lekarzom metod leczenia. Mimo to większość lekarzy podporządkowała się temu bez najmniejszego oporu.

Ustawa federalna o opiece zdrowotnej zachęcała do tej ludzkiej katastrofy, oferując wszystkim amerykańskim szpitalom do 39 000 dolarów za każdego pacjenta na oddziale intensywnej terapii, który był podłączony do respiratora, mimo że od początku było oczywiste, że respiratory są główną przyczyną śmierci tych niczego nie podejrzewających, ufnych pacjentów. Ponadto szpitale otrzymywały 12 000 dolarów za każdego pacjenta przyjętego na oddział intensywnej terapii – co moim zdaniem i zdaniem innych wyjaśnia, dlaczego wszystkie federalne biurokracje medyczne (CDC, FDA, NIAID, NIH itd.) robiły wszystko, co w ich mocy, aby zapobiec wczesnemu leczeniu ratującemu życie[46]. Coraz większej liczbie szpitali grozi bankructwo, a wiele z nich już zamknęło swoje podwoje, nawet przed tą „pandemią”.[50] Większość z tych szpitali jest obecnie własnością krajowych lub międzynarodowych korporacji, w tym szpitali dydaktycznych.[10]

Interesujące jest również to, że wraz z nadejściem tej „pandemii” byliśmy świadkami gwałtownego wzrostu liczby szpitalnych sieci korporacyjnych, które wykupiły wiele z tych zagrożonych finansowo szpitali[1,54]. Zauważono, że miliardy z federalnej pomocy Covid są wykorzystywane przez te szpitalne giganty do przejęcia zagrożonych finansowo szpitali, co jeszcze bardziej zwiększa władzę medycyny korporacyjnej nad niezależnością lekarzy. Lekarze wyrzuceni ze swoich szpitali mają trudności ze znalezieniem personelu w innych szpitalach, ponieważ one również mogą należeć do tego samego korporacyjnego giganta. W rezultacie polityka mandatu szczepionkowego obejmuje znacznie większą liczbę pracowników szpitali. Na przykład Mayo Clinic zwolniła 700 pracowników za skorzystanie z prawa do odmowy przyjęcia niebezpiecznej, w zasadzie niesprawdzonej szczepionki eksperymentalnej[51,57]. Mayo Clinic zrobiła to pomimo faktu, że wielu z tych pracowników pracowało w najgorszym okresie epidemii, a zwalnia się ich w sytuacji, gdy dominującym szczepem wirusa jest wariant Omicron, który dla większości ma patogenność zwykłego przeziębienia, a szczepionki są nieskuteczne w zapobieganiu infekcji.

Ponadto udowodniono, że u zaszczepionej osoby bezobjawowej miano wirusa w nosogardle jest równie wysokie jak u osoby niezaszczepionej. Jeśli celem wprowadzenia szczepień jest zapobieganie rozprzestrzenianiu się wirusa wśród personelu szpitalnego i pacjentów, to największe ryzyko przeniesienia wirusa występuje u osób zaszczepionych, a nie nieszczepionych. Różnica polega na tym, że chory nieszczepiony nie poszedłby do pracy, a bezobjawowy szczepiony rozsiewacz – tak.

Wiemy natomiast, że największe ośrodki medyczne, takie jak Mayo Clinic, otrzymują co roku dziesiątki milionów dolarów grantów NIH oraz pieniądze od producentów eksperymentalnych „szczepionek”. Moim zdaniem, to jest prawdziwy powód, dla którego ta polityka jest realizowana. Gdyby udało się to udowodnić w sądzie, administratorzy wprowadzający te przepisy powinni być ścigani z całą surowością prawa i pozywani przez wszystkie poszkodowane strony.

Problem bankructwa szpitali nasilił się z powodu wprowadzenia przez szpitale nakazów szczepień i związanej z tym dużej liczby pracowników szpitali, zwłaszcza pielęgniarek, odmawiających poddania się przymusowym szczepieniom.[17,51] To wszystko jest bezprecedensowe w historii opieki medycznej. Lekarze w szpitalach są odpowiedzialni za leczenie poszczególnych pacjentów i współpracują bezpośrednio z tymi pacjentami i ich rodzinami w celu rozpoczęcia leczenia. Organizacje zewnętrzne, takie jak CDC, nie mają uprawnień do ingerowania w te terapie, a robienie tego naraża pacjentów na poważne błędy organizacji, która nigdy nie leczyła ani jednego pacjenta z COVID-19.

Kiedy rozpoczęła się ta pandemia, CDC nakazało szpitalom przestrzeganie protokołu leczenia, który doprowadził do śmierci setek tysięcy pacjentów, z których większość wyzdrowiałaby, gdyby zezwolono na właściwe leczenie.[43,44] Większości tych zgonów można było zapobiec, gdyby lekarze mogli stosować wczesne leczenie takimi preparatami, jak iwermektyna, hydroksy-chlorochina i wiele innych bezpiecznych leków i związków naturalnych. Oszacowano, na podstawie wyników uzyskanych przez lekarzy leczących z powodzeniem największą liczbę pacjentów chorych na Covid, że z 800 000 osób, o których mówi się, że zmarły z powodu Covid, 640 000 można było nie tylko uratować, ale w wielu przypadkach powrócić do stanu zdrowia sprzed zakażenia, gdyby zastosowano obowiązkowe wczesne leczenie przy użyciu tych sprawdzonych metod. Zaniedbanie wczesnego leczenia stanowi masowe morderstwo. Oznacza to, że w rzeczywistości zmarłoby 160 000 osób, czyli znacznie mniej niż liczba osób, które zginęły z rąk biurokracji, stowarzyszeń i komisji lekarskich, które nie chciały stanąć w obronie swoich pacjentów. Według badań wczesnego leczenia tysięcy pacjentów przez odważnych, troskliwych lekarzy, można było zapobiec od siedemdziesięciu pięciu do osiemdziesięciu procentom zgonów[43,44].

W niewiarygodny sposób tym doświadczonym lekarzom uniemożliwiono uratowanie ludzi zarażonych wirusem Covid-19. Zawód lekarza powinien być zażenowany tym, że tak wielu lekarzy bezmyślnie stosowało się do śmiercionośnych protokołów ustanowionych przez kontrolerów medycyny.

Należy również pamiętać, że to wydarzenie nigdy nie spełniało kryteriów pandemii. Światowa Organizacja Zdrowia zmieniła kryteria, aby uznać to wydarzenie za pandemię. Aby zakwalifikować się do statusu pandemii, wirus musi charakteryzować się wysoką śmiertelnością wśród ogromnej większości ludzi, co nie miało miejsca (wskaźnik przeżywalności wyniósł 99,98%), a także nie może mieć żadnych znanych istniejących metod leczenia – a ten wirus je miał – a w rzeczywistości istnieje coraz większa liczba bardzo skutecznych metod leczenia.

Nigdy nie wykazano skuteczności drakońskich środków wprowadzonych w celu powstrzymania tej wymyślonej „pandemii”, takich jak maskowanie społeczeństwa, zamykanie pomieszczeń i dystansowanie się od społeczeństwa. Wiele starannie przeprowadzonych badań w poprzednich sezonach grypowych wykazało, że maski, jakiegokolwiek rodzaju, nigdy nie zapobiegły rozprzestrzenianiu się wirusa wśród ludności[60].

W rzeczywistości niektóre bardzo dobre badania sugerowały, że maski w rzeczywistości rozprzestrzeniały wirusa, dając ludziom fałszywe poczucie bezpieczeństwa i inne czynniki, takie jak obserwacja, że ludzie stale naruszali sterylną technikę poprzez dotykanie maski, nieprawidłowe zdejmowanie i wyciek zakaźnych aerozoli wokół krawędzi maski. Ponadto maski były wyrzucane na parkingach, ścieżkach spacerowych, kładzione na blatach w restauracjach oraz wkładane do kieszeni i torebek.

W ciągu kilku minut od założenia maski można z niej wyhodować szereg bakterii chorobotwórczych, co naraża osoby o obniżonej odporności na wysokie ryzyko bakteryjnego zapalenia płuc, a dzieci na wyższe ryzyko zapalenia opon mózgowych.[16] W badaniu przeprowadzonym przez naukowców z Uniwersytetu Florydy z wnętrza maski noszonej przez dzieci w szkołach wyhodowano ponad 11 bakterii chorobotwórczych.[40].

Wiadomo było również, że dzieci w zasadzie nie były narażone na ryzyko zachorowania na wirusa lub jego przeniesienia.

Ponadto wiadomo było, że noszenie maski przez ponad 4 godziny (co ma miejsce we wszystkich szkołach) powoduje znaczne niedotlenienie (niski poziom tlenu we krwi) i hiperkapnię (wysoki poziom CO2), które mają szereg szkodliwych skutków dla zdrowia, w tym upośledzają rozwój mózgu dziecka[4,72,52].

Wiemy, że rozwój mózgu trwa jeszcze długo po ukończeniu szkoły podstawowej. Niedawne badania wykazały, że dzieci urodzone w czasie „pandemii” mają znacznie niższy iloraz inteligencji – a jednak zarządy szkół, dyrektorzy szkół i inni biurokraci oświatowi najwyraźniej się tym nie przejmują[18].

NARZĘDZIA HANDLU INDOKTRYNACJĄ

Twórcy tej pandemii przewidywali, że opinia publiczna będzie się bronić i że zostaną zadane poważne, kłopotliwe pytania. Aby temu zapobiec, kontrolerzy podsuwali mediom szereg taktyk, z których jedną z najczęściej stosowanych było i jest oszustwo polegające na „sprawdzaniu faktów”. Przy każdej konfrontacji ze starannie udokumentowanymi dowodami, osoby sprawdzające fakty odpowiadały oskarżeniem o „dezinformację” i bezpodstawnym oskarżeniem o „teorię spiskową”, która według ich leksykonu została „obalona”. Nigdy nie powiedziano nam, kim są osoby sprawdzające fakty ani jakie jest źródło ich „obalających” informacji – mieliśmy po prostu uwierzyć „osobom sprawdzającym fakty”. W niedawnej sprawie sądowej ustalono pod przysięgą, że facebookowe „fact checkers” do sprawdzania „faktów” używały opinii własnych pracowników, a nie prawdziwych ekspertów.[59] Gdy ujawniano źródła, niezmiennie były to skorumpowane CDC, WHO lub Anthony Fauci, albo tylko ich opinie. Oto lista rzeczy, które zostały nazwane „mitami” i „dezinformacją”, a które później okazały się prawdziwe.

• Zaszczepieni bezobjawowo rozprzestrzeniają wirusa w takim samym stopniu, jak niezaszczepieni objawowo.

• Szczepionki nie chronią w wystarczającym stopniu przed nowymi wariantami, takimi jak Delta i Omicron.

• Odporność naturalna znacznie przewyższa odporność poszczepienną i najprawdopodobniej utrzymuje się przez całe życie.

• Odporność poszczepienna nie tylko zanika po kilku miesiącach, ale przez dłuższy czas wszystkie komórki odpornościowe są upośledzone, co naraża zaszczepionych na wysokie ryzyko wszelkich infekcji i nowotworów.

• Szczepionki COVID mogą powodować znaczną częstość występowania zakrzepów krwi i innych poważnych skutków ubocznych.

• Zwolennicy szczepionek będą domagać się licznych dawek przypominających w miarę pojawiania się kolejnych wariantów.

• Fauci będzie nalegał na stosowanie szczepionki przeciwko Covid u małych dzieci, a nawet niemowląt.

• Paszporty szczepionkowe będą wymagane, aby wejść do firmy, lecieć samolotem i korzystać z transportu publicznego

• Powstaną obozy internowania dla osób nieszczepionych (jak w Australii, Austrii i Kanadzie)

• Nieszczepionym będzie się odmawiać zatrudnienia.

• Istnieją tajne porozumienia między rządem, elitarnymi instytucjami i producentami szczepionek

• Podczas pandemii wiele szpitali było pustych lub miało małe obłożenie.

• Białko spike ze szczepionki dostaje się do jądra komórkowego, zmieniając funkcje naprawcze DNA komórki.

• Szczepionki zabiły setki tysięcy osób, a wielokrotnie więcej zostało trwale uszkodzonych.

• Wczesne leczenie mogło uratować życie większości z 700 000 zmarłych.

• Wywołane przez szczepionki zapalenie mięśnia sercowego (które początkowo negowano) jest poważnym problemem i ustępuje po krótkim czasie.

• Specjalne śmiercionośne partie tych szczepionek zostały zmieszane z masą innych szczepionek Covid-19.

Kilka z tych twierdzeń przeciwników tych szczepionek pojawiło się na stronie internetowej CDC – większość z nich nadal określana jest jako „mity”. Obecnie obszerne dowody potwierdzają, że każdy z tych tak zwanych „mitów” był w rzeczywistości prawdziwy. Do wielu z nich przyznał się nawet „święty od szczepionek”, Anthony Fauci. Na przykład, nawet nasz upośledzony umysłowo prezydent powiedział nam, że po wprowadzeniu szczepionki wszyscy zaszczepieni mogą zdjąć maski. Ups! Wkrótce potem powiedziano nam, że zaszczepieni mają wysokie stężenie (miano) wirusa w nosie i ustach (nosogardzieli) i mogą przenosić go na innych, z którymi mają kontakt – zwłaszcza na członków własnej rodziny. Ponownie zakładamy maski – zaleca się stosowanie podwójnych masek. Obecnie wiadomo, że to szczepieni są głównymi roznosicielami wirusa, a szpitale są pełne chorych poszczepiennych i osób cierpiących na poważne powikłania poszczepienne[27,42,45].

Inną taktyką zwolenników szczepionek jest demonizowanie tych, którzy z różnych powodów odrzucają szczepienia. Media nazywają te krytycznie myślące osoby „antyszczepionkowcami”, „zaprzeczającymi szczepionkom”, „odrzucającymi szczepionki”, „mordercami”, „wrogami większego dobra” i tymi, którzy przedłużają pandemię. Byłem przerażony złośliwymi, często bezdusznymi atakami niektórych osób w mediach społecznościowych, gdy rodzic lub ukochana osoba opowiadała o straszliwym cierpieniu i ostatecznej śmierci, jakiej oni sami lub ich ukochana osoba doznali w wyniku szczepionek. Niektórzy psychopaci piszą na Twitterze, że cieszą się, że ukochana osoba umarła, albo że zmarła osoba szczepiona była wrogiem dobra, bo opowiedziała o tym wydarzeniu i powinna zostać zdelegalizowana. Trudno to sobie wyobrazić. Ten poziom okrucieństwa jest przerażający i świadczy o upadku moralnego, przyzwoitego i współczującego społeczeństwa.

Wystarczy, że opinia publiczna upada tak nisko, ale media, przywódcy polityczni, administratorzy szpitali, stowarzyszenia medyczne i komisje licencjonujące lekarzy postępują w podobny moralnie dysfunkcyjny i okrutny sposób.

LOGIKA, ROZUMOWANIE I DOWODY NAUKOWE ZNIKNĘŁY W TYM WYDARZENIU

Czy dowody naukowe, starannie przeprowadzone badania, doświadczenie kliniczne i logika medyczna miały jakikolwiek wpływ na zaprzestanie stosowania tych nieskutecznych i niebezpiecznych szczepionek? Absolutnie nie! Drakońskie wysiłki zmierzające do zaszczepienia wszystkich mieszkańców planety trwają nadal (z wyjątkiem elit, pracowników poczty, członków Kongresu i innych wtajemniczonych)[31,62].

W przypadku wszystkich innych leków i wcześniejszych konwencjonalnych szczepionek, które są analizowane przez FDA, niewyjaśnione przypadki śmierci 50 lub mniej osób spowodowałyby wstrzymanie dalszej dystrybucji produktu, tak jak to miało miejsce w 1976 roku w przypadku szczepionki przeciwko świńskiej grypie. Wobec ponad 18 000 zgonów zgłoszonych przez system VAERS w okresie od 14 grudnia 2020 do 31 grudnia 2021 oraz 139 126 poważnych obrażeń (w tym zgonów) w tym samym okresie, nadal nie ma zainteresowania zatrzymaniem tego śmiercionośnego programu szczepień.[61] Co gorsza, żadna agencja rządowa nie prowadzi poważnego dochodzenia w celu ustalenia, dlaczego ci ludzie umierają oraz doznają poważnych i trwałych obrażeń w wyniku stosowania tych szczepionek.[15,67] To, co widzimy, to ciągła seria przykrywek i uników ze strony producentów szczepionek i ich promotorów.

Wojna przeciwko skutecznym, tanim i bardzo bezpiecznym lekom i związkom naturalnym, które – jak udowodniono ponad wszelką wątpliwość – uratowały życie milionom ludzi na całym świecie, nie tylko trwa, ale wręcz przybiera na sile[32,34,43].

Lekarzom mówi się, że nie mogą podawać swoim pacjentom tych ratujących życie związków, a jeśli to zrobią, zostaną usunięci ze szpitala, pozbawieni licencji lekarskiej lub ukarani na wiele innych sposobów. Bardzo wiele aptek odmówiło realizacji recept na iwermektynę lub hydroksychlorochinę, mimo że miliony ludzi bezpiecznie przyjmują te leki od ponad 60 lat w przypadku hydroksychlorochiny i od kilkudziesięciu lat w przypadku iwermektyny[33,36]. Ta odmowa realizacji recept jest bezprecedensowa i została przygotowana przez tych, którzy chcą zapobiec stosowaniu alternatywnych metod leczenia, opartych na ochronie powszechnego dostępu do szczepionek. Kilka firm produkujących hydroksychlorochinę zgodziło się opróżnić swoje zapasy leku, przekazując je do Strategic National Stockpile, co sprawiło, że lek ten stał się o wiele trudniejszy do zdobycia[33]. Dlaczego rząd miałby to robić, skoro ponad 30 dobrze przeprowadzonych badań wykazało, że lek ten zmniejszył liczbę zgonów od 66% do 92% w innych krajach, takich jak Indie, Egipt, Argentyna, Francja, Nigeria, Hiszpania, Peru, Meksyk i inne?[23].

Krytycy tych dwóch ratujących życie leków są najczęściej finansowani przez Billa Gatesa i Anthony’ego Fauci, z których obaj zarabiają miliony na tych szczepionkach[48,15].

Aby jeszcze bardziej powstrzymać stosowanie tych leków, przemysł farmaceutyczny i Bill Gates/Anthony Fauci sfinansowali fałszywe badania, które miały udowodnić, że hydroksychlorochina jest niebezpiecznym lekiem i może uszkodzić serce.[34] Aby udowodnić to fałszywe twierdzenie, badacze podawali najbardziej chorym pacjentom chorym na covid prawie śmiertelną dawkę leku, w dawce o wiele wyższej niż ta, którą stosowali na jakimkolwiek pacjencie chorym na covid dr Kory, McCullough i inni „prawdziwi” i współczujący lekarze, lekarze, którzy rzeczywiście leczyli pacjentów chorujących na covid.[23].

Kontrolowane media, oczywiście, zasypywały opinię publiczną opowieściami o śmiertelnym działaniu hydroksychlorochiny, wszystkie z przerażoną miną udawanej paniki. Wszystkie te opowieści o zagrożeniach związanych z iwermektyną okazały się nieprawdziwe, a niektóre z nich były niewiarygodnie niedorzeczne[37,43].

Atak na iwermektynę był jeszcze bardziej zaciekły niż na hydroksychlorochinę. Wszystko to, a także wiele więcej, zostało drobiazgowo opisane w znakomitej nowej książce Roberta Kennedy’ego Jr – The Real Anthony Fauci. Bill Gates, Big Pharma, and the Global War on Democracy and Public Health.[32] Jeśli naprawdę zależy Ci na prawdzie i na tym, co wydarzyło się od początku tego okrucieństwa, musisz nie tylko przeczytać, ale i dokładnie przestudiować tę książkę. Ma ona pełne odniesienia i bardzo szczegółowo omawia wszystkie tematy. Jest to zaplanowana ludzka tragedia o biblijnych rozmiarach, dokonana przez jednych z najbardziej nikczemnych, bezdusznych psychopatów w historii.

Miliony ludzi zostały celowo zabite i okaleczone, nie tylko przez ten zmodyfikowany wirus, ale także przez samą szczepionkę i drakońskie środki stosowane przez rządy w celu „kontrolowania rozprzestrzeniania się pandemii”. Nie wolno nam ignorować „śmierci z rozpaczy” spowodowanej tymi drakońskimi środkami, która może przekraczać setki tysięcy. W wyniku tych działań miliony ludzi w krajach trzeciego świata głodowały. W samych Stanach Zjednoczonych z 800 000 zmarłych, na których powołuje się biurokracja medyczna, znacznie ponad 600 000 zgonów było wynikiem celowego zaniedbania wczesnego leczenia, zablokowania stosowania wysoce skutecznych i bezpiecznych leków, takich jak hydroksychlorochina i iwermektyna, oraz przymusowego stosowania śmiertelnie niebezpiecznych metod leczenia, takich jak remdesivir i stosowanie respiratorów. Nie licząc zgonów z rozpaczy i zaniedbań w opiece medycznej spowodowanych blokadami i szpitalami narzuconymi systemom opieki zdrowotnej.

Na domiar złego, z powodu obowiązku szczepień wśród całego personelu szpitalnego, tysiące pielęgniarek i innych pracowników szpitali zrezygnowało z pracy lub zostało zwolnionych[17,30,51]. Doprowadziło to do krytycznego niedoboru tych ważnych pracowników służby zdrowia i niebezpiecznego zmniejszenia liczby łóżek na oddziałach intensywnej terapii w wielu szpitalach. Ponadto, jak to miało miejsce w Lewis County Healthcare System, specjalistyczny system szpitalny w Lowville, w stanie Nowy Jork, zamknął swój oddział położniczy po rezygnacji 30 pracowników szpitala w związku z katastrofalnymi w skutkach stanowymi nakazami dotyczącymi szczepień. Ironią w tych wszystkich przypadkach rezygnacji jest to, że administratorzy bez wahania zaakceptowali masową utratę personelu, mimo że w czasie „kryzysu” mówili o niedoborach kadrowych. Jest to szczególnie zastanawiające, gdy dowiedzieliśmy się, że szczepionki nie zapobiegły przenoszeniu wirusa, a dominująca obecnie odmiana ma bardzo niską patogenność.

NIEBEZPIECZEŃSTWA ZWIĄZANE ZE SZCZEPIONKAMI SĄ CORAZ CZĘŚCIEJ UJAWNIANE PRZEZ NAUKĘ

Podczas gdy większość naukowców, wirusologów, badaczy chorób zakaźnych i epidemiologów została zastraszona i zamilkła, coraz więcej uczciwych osób o ogromnym doświadczeniu ujawnia prawdę – że szczepionki są śmiertelnie niebezpieczne.

Większość nowych szczepionek, zanim zostanie dopuszczona do obrotu, musi przez lata przechodzić intensywne testy bezpieczeństwa. Nowe technologie, takie jak szczepionki mRNA i DNA, wymagają co najmniej 10 lat starannych testów i szeroko zakrojonej obserwacji. Te nowe tak zwane szczepionki były „testowane” tylko przez 2 miesiące, a następnie wyniki tych testów bezpieczeństwa były i są nadal utrzymywane w tajemnicy. Zeznania złożone przed senatorem Ronem Johnsonem przez kilka osób, które uczestniczyły w dwumiesięcznym badaniu, wskazują, że praktycznie nigdy nie przeprowadzono badań kontrolnych z udziałem uczestników badania przed wprowadzeniem szczepionki do obrotu[67].[68] Skargi na powikłania były ignorowane i pomimo obietnic firmy Pfizer, że wszystkie koszty leczenia spowodowane przez „szczepionki” zostaną pokryte przez firmę Pfizer, osoby te stwierdziły, że żadne z nich nie zostały pokryte[69].

Przykładem oszustwa ze strony firmy Pfizer i innych producentów szczepionek zawierających mRNA jest przypadek 12-letniej Maddie de Garay, która uczestniczyła w badaniu bezpieczeństwa szczepionek firmy Pfizer przed ich wypuszczeniem na rynek. Podczas prezentacji senatora Johnsona z udziałem rodzin osób poszkodowanych w wyniku szczepionki jej matka opowiedziała o nawracających napadach drgawkowych u swojego dziecka, o tym, że obecnie Maddie jest przykuta do wózka inwalidzkiego, musi być karmiona przez rurkę i cierpi na trwałe uszkodzenie mózgu. W ocenie bezpieczeństwa przedstawionej FDA przez firmę Pfizer jako jedyny efekt uboczny wymieniono „ból brzucha”. Każda z osób przedstawiła podobną, przerażającą historię.

Japończycy wytoczyli proces w trybie FOIA (Freedom of Information Act), aby zmusić firmę Pfizer do ujawnienia tajnych badań nad biodystrybucją. Powodem, dla którego firma Pfizer chciała utrzymać je w tajemnicy, było to, że wykazały one, iż Pfizer okłamał opinię publiczną i agencje regulacyjne w kwestii losów wstrzykniętej zawartości szczepionki (mRNA zamkniętego w nano-lipidowym nośniku). Twierdzili oni, że pozostał on w miejscu wstrzyknięcia (ramię), podczas gdy w rzeczywistości ich własne badania wykazały, że w ciągu 48 godzin rozprzestrzenił się on szybko po całym organizmie drogą krwionośną.

Badanie wykazało również, że te śmiercionośne nano-lipidowe nośniki gromadziły się w bardzo wysokim stężeniu w kilku organach, w tym w organach rozrodczych mężczyzn i kobiet, w sercu, wątrobie, szpiku kostnym i śledzionie (głównym organie odpornościowym). Największe stężenie występowało w jajnikach i szpiku kostnym. Nanonośniki nano-lipidowe odkładały się również w mózgu.

Dr Ryan Cole, patolog z Idaho, poinformował o dramatycznym wzroście zachorowań na bardzo agresywne nowotwory wśród osób zaszczepionych (o czym nie pisały media). Stwierdził on zatrważająco wysoką częstość występowania wysoce agresywnych nowotworów u osób zaszczepionych, zwłaszcza wysoce inwazyjnych czerniaków u młodych ludzi i nowotworów macicy u kobiet.[26] Inne doniesienia o uaktywnieniu się wcześniej kontrolowanych nowotworów pojawiają się również wśród zaszczepionych pacjentów z rakiem.[47] Jak dotąd nie przeprowadzono żadnych badań potwierdzających te doniesienia, ale jest mało prawdopodobne, by takie badania zostały przeprowadzone, przynajmniej badania finansowane z grantów NIH.

Wysokie stężenie białek kolczastych stwierdzone w jajnikach w badaniu biodystrybucji może z dużym prawdopodobieństwem upośledzać płodność u młodych kobiet, zmieniać miesiączkowanie i zwiększać ryzyko zachorowania na raka jajnika. Wysokie stężenie w szpiku kostnym może również narażać zaszczepione osoby na wysokie ryzyko wystąpienia białaczki i chłoniaka. Ryzyko białaczki jest bardzo niepokojące, ponieważ zaczęto szczepić dzieci już w wieku 5 lat. Żaden z producentów szczepionek Covid-19 nie przeprowadził długoterminowych badań, zwłaszcza w odniesieniu do ryzyka indukcji raka. Przewlekły stan zapalny jest ściśle związany z indukcją, wzrostem i inwazją nowotworów, a szczepionki stymulują stan zapalny.

Pacjentom chorym na raka mówi się, że powinni zaszczepić się tymi śmiertelnie niebezpiecznymi szczepionkami. Moim zdaniem to szaleństwo. Nowsze badania wykazały, że tego typu szczepionki wprowadzają białko spike do jądra komórek odpornościowych (i najprawdopodobniej do wielu typów komórek), a gdy już tam się znajdzie, hamuje działanie dwóch bardzo ważnych enzymów naprawczych DNA, BRCA1 i 53BP1, których zadaniem jest naprawa uszkodzeń DNA komórki.[29] Nienaprawione uszkodzenia DNA odgrywają główną rolę w powstawaniu nowotworów.

Istnieje choroba dziedziczna zwana xeroderma pigmentosum, w której enzymy naprawcze DNA są wadliwe. U tych nieszczęśliwych osób dochodzi do rozwoju licznych nowotworów skóry i w rezultacie do bardzo częstego występowania nowotworów narządów. W tym przypadku mamy do czynienia ze szczepionką, która działa podobnie, ale w mniejszym stopniu.

Jeden z wadliwych enzymów naprawczych powodowanych przez te szczepionki nosi nazwę BRCA1, co wiąże się ze znacznie większą częstością występowania raka piersi u kobiet i raka prostaty u mężczyzn.

Należy zauważyć, że nigdy nie przeprowadzono badań nad kilkoma krytycznymi aspektami tego typu szczepionek.

• Nigdy nie badano ich długotrwałego działania

• Nigdy nie były badane pod kątem wywoływania autoagresji.

• Nigdy nie zostały odpowiednio przebadane pod kątem bezpieczeństwa na jakimkolwiek etapie ciąży

• Nie przeprowadzono badań kontrolnych na dzieciach zaszczepionych kobiet

• Nie przeprowadzono długoterminowych badań nad dziećmi zaszczepionych kobiet ciężarnych po ich urodzeniu (zwłaszcza w przypadku wystąpienia neurorozwojowych kamieni milowych).

• Nigdy nie badano wpływu szczepionki na długą listę schorzeń:

• Cukrzyca

• Choroby serca

• Miażdżyca

• Choroby neurodegeneracyjne

• Efekty neuropsychiatryczne

• Indukcja zaburzeń ze spektrum autyzmu i schizofrenii

• Długotrwałe działanie układu odpornościowego

• Pionowe przenoszenie wad i zaburzeń

• Rak

• Zaburzenia autoimmunologiczne

Wcześniejsze doświadczenia ze szczepionkami przeciw grypie wyraźnie pokazują, że badania bezpieczeństwa przeprowadzone przez naukowców i lekarzy klinicznych powiązanych z firmami farmaceutycznymi były w zasadzie albo źle przeprowadzone, albo celowo zaprojektowane tak, aby fałszywie wykazać bezpieczeństwo i ukryć efekty uboczne i powikłania. W dramatyczny sposób pokazały to wspomniane wcześniej fałszywe badania, które miały wykazać, że hydroksychlorochina i iwermektyna są nieskuteczne i zbyt niebezpieczne do stosowania[34,36,37]. Te fałszywe badania spowodowały miliony zgonów i poważne katastrofy zdrowotne na całym świecie. Jak stwierdzono, 80% wszystkich zgonów było niepotrzebnych i można było im zapobiec stosując niedrogie, bezpieczne leki o bardzo długiej historii bezpieczeństwa wśród milionów ludzi, którzy przyjmowali je przez dziesiątki lat, a nawet przez całe życie[43,44].

Na ironię zakrawa fakt, że ci, którzy twierdzą, że są odpowiedzialni za ochronę naszego zdrowia, zatwierdzili słabo przebadany zestaw szczepionek, który w ciągu niecałego roku stosowania spowodował więcej zgonów niż wszystkie inne szczepionki razem wzięte podane w ciągu ostatnich 30 lat. Ich wymówka w konfrontacji z tym faktem brzmiała: „musieliśmy pominąć pewne środki bezpieczeństwa, ponieważ była to śmiertelna pandemia”[28,46].

W 1986 roku prezydent Reagan podpisał ustawę National Childhood Vaccine Injury Act, która zapewniała producentom szczepionek całkowitą ochronę przed procesami sądowymi wytoczonymi przez rodziny osób poszkodowanych przez szczepionki. Sąd Najwyższy w 57-stronicowej opinii orzekł na korzyść firm produkujących szczepionki, skutecznie zezwalając im na produkowanie i rozprowadzanie niebezpiecznych, często nieskutecznych szczepionek wśród ludności bez obawy o konsekwencje prawne. Sąd jednak nalegał na wprowadzenie systemu odszkodowań za szkody spowodowane przez szczepionki, który wypłacił bardzo niewielką liczbę odszkodowań dużej liczbie ciężko poszkodowanych osób. Wiadomo, że uzyskanie tych odszkodowań jest bardzo trudne. Według danych Health Resources and Services Administration od 1988 roku w ramach Vaccine Injury Compensation Program (VICP) zgodzono się wypłacić 3 597 odszkodowań dla 19 098 osób poszkodowanych przez szczepionki na łączną kwotę 3,8 miliarda dolarów. Było to przed wprowadzeniem szczepionek Covid-19, w których liczba samych zgonów przekroczyła liczbę zgonów związanych ze wszystkimi szczepionkami łącznie w okresie trzydziestu lat.

W 2018 roku prezydent Trump podpisał ustawę „right-to-try”, która zezwalała na stosowanie eksperymentalnych leków i wszelkich niekonwencjonalnych metod leczenia w przypadku ekstremalnych stanów chorobowych. Jak widzieliśmy w przypadku odmowy wielu szpitali, a nawet blankietowej odmowy przez stany, aby zezwolić na stosowanie iwermektyny, hydroksychlorochiny lub innych niezatwierdzonych „oficjalnych” metod leczenia nawet terminalnych przypadków Covid-19, te nikczemne jednostki zignorowały to prawo.

Dziwne, że nie zastosowali tej samej logiki ani prawa w przypadku iwermektyny i hydroksychlorochiny, które zostały poddane szeroko zakrojonym testom bezpieczeństwa w ponad 30 badaniach klinicznych wysokiej jakości i otrzymały pozytywne raporty dotyczące zarówno skuteczności, jak i bezpieczeństwa w wielu krajach. Ponadto dysponowaliśmy danymi o stosowaniu tych leków przez 60 lat przez miliony ludzi na całym świecie, z doskonałymi wynikami w zakresie bezpieczeństwa. Było oczywiste, że grupa bardzo wpływowych ludzi w połączeniu z konglomeratami farmaceutycznymi nie chciała, aby pandemia się skończyła, i chciała, aby szczepionki były jedyną opcją leczenia. W książce Kennedy’ego przedstawiono tę tezę, posługując się obszernymi dowodami i cytatami[14,32].

Dr James Thorpe, ekspert w dziedzinie medycyny matczyno-płodowej, wykazał, że szczepionki Covid-19 podane w czasie ciąży spowodowały 50-krotnie częstsze poronienia niż w przypadku wszystkich innych szczepionek razem wziętych.[28] Jeśli przyjrzymy się wykresowi dotyczącemu wad rozwojowych płodu, zauważymy 144-krotnie częstsze występowanie wad rozwojowych płodu w przypadku szczepionek Covid-19 podanych w czasie ciąży w porównaniu z wszystkimi innymi szczepionkami razem wziętymi. Mimo to Amerykańska Akademia Położnictwa i Ginekologii oraz Amerykańskie Kolegium Położnictwa i Ginekologii popierają bezpieczeństwo tych szczepionek na wszystkich etapach ciąży oraz wśród kobiet karmiących piersią.

Warto zauważyć, że te specjalistyczne grupy medyczne otrzymały znaczne środki finansowe od firmy farmaceutycznej Pfizer. American College of Obstetrics and Gynecology, tylko w czwartym kwartale 2010 roku, otrzymało łącznie 11 000 dolarów od samej firmy farmaceutycznej Pfizer.[70] Fundusze z grantów NIH są znacznie wyższe.[20] Najlepszym sposobem na utratę tych grantów jest krytykowanie źródła funduszy, ich produktów lub programów. Peter Duesberg, który odważył się zakwestionować teorię Fauci’ego o AIDS wywoływanym przez wirus HIV, nie otrzymał żadnego z 30 wniosków o granty, które złożył po upublicznieniu sprawy. Przed tym epizodem, jako wiodący autorytet w dziedzinie retrowirusów na świecie, nigdy nie otrzymał odmowy przyznania grantu NIH.[39] Tak właśnie działa „skorumpowany” system, mimo że znaczna część pieniędzy na granty pochodzi z naszych podatków.

GORĄCE PARTIE – ŚMIERTELNE PARTIE SZCZEPIONEK

Pojawiło się nowe badanie, którego wyniki są przerażające.[25] Naukowiec z Kingston University w Londynie przeprowadził obszerną analizę danych VAERs (pododdział CDC, który zbiera dane o dobrowolnych powikłaniach poszczepiennych), w której pogrupował zgłoszone zgony po szczepionkach według numerów partii szczepionek podanych przez producenta. Szczepionki są produkowane w dużych partiach, zwanych seriami. Odkrył, że szczepionki są podzielone na ponad 20 000 partii i że jedna z każdych 200 takich partii (partii) jest ewidentnie śmiertelna dla każdego, kto otrzyma szczepionkę z tej partii, co obejmuje tysiące dawek szczepionki.

Zbadał on wszystkie produkowane szczepionki – firmy Pfizer, Moderna, Johnson and Johnson (Janssen) itd. Stwierdził, że wśród 200 partii szczepionki firmy Pfizer i innych producentów, jedna partia z 200 była ponad 50 razy bardziej śmiertelna niż partie szczepionek z innych partii. Pozostałe partie szczepionek również powodowały zgony i kalectwo, ale nigdzie nie w takim stopniu. Te śmiercionośne partie powinny były pojawić się losowo wśród wszystkich „szczepionek”, gdyby było to zdarzenie niezamierzone. Okazało się jednak, że 5% szczepionek było odpowiedzialnych za 90% poważnych zdarzeń niepożądanych, w tym zgonów. Częstość występowania zgonów i poważnych powikłań w tych „gorących partiach” była od ponad 1000% do kilku tysięcy procent wyższa niż w porównywalnych, bezpieczniejszych partiach. Jeśli myślicie, że to był przypadek, to zastanówcie się jeszcze raz. Moim zdaniem nie jest to pierwszy przypadek, kiedy „gorące partie” zostały celowo wyprodukowane i rozesłane po całym kraju – zazwyczaj były to szczepionki przeznaczone dla dzieci. W jednym z takich skandali „gorące partie” szczepionki znalazły się w jednym stanie, a szkody natychmiast stały się widoczne. Jaka była reakcja producenta? Nie usunął on śmiertelnie niebezpiecznych partii szczepionki. Nakazał swojej firmie rozrzucić je po całym kraju, aby władze nie zauważyły oczywistego śmiertelnego efektu.

Wszystkie partie szczepionki są numerowane – na przykład Modera oznacza je takimi kodami, jak 013M20A. Zauważono, że numery partii kończyły się albo na 20A, albo na 21A. Partie kończące się na 20A były znacznie bardziej toksyczne niż te kończące się na 21A. Partie kończące się na 20A miały około 1700 zdarzeń niepożądanych, podczas gdy partie 21A miały od kilkuset do dwudziestu lub trzydziestu zdarzeń. Przykład ten wyjaśnia, dlaczego u niektórych osób po przyjęciu szczepionki wystąpiło niewiele zdarzeń niepożądanych lub nie wystąpiły one wcale, podczas gdy u innych nastąpiła śmierć lub poważne i trwałe uszkodzenie ciała. Aby zapoznać się z wyjaśnieniem naukowca, wejdź na stronę https://www.bitchute.com/video/6xIYPZBkydsu/. Moim zdaniem przykłady te zdecydowanie sugerują celowe zmiany w produkcji „szczepionki”, polegające na wprowadzeniu do niej partii śmiertelnie niebezpiecznych.

Spotkałem i pracowałem z wieloma osobami zajmującymi się bezpieczeństwem szczepionek i mogę powiedzieć, że nie są to źli antyszczepionkowcy, o których się mówi. Są to ludzie o silnych zasadach, moralni i współczujący, a wielu z nich to czołowi naukowcy i osoby, które dogłębnie zbadały tę kwestię. Robert Kennedy, Jr, Barbara Lou Fisher, dr Meryl Nass, prof. Christopher Shaw, Megan Redshaw, dr Sherri Tenpenny, dr Joseph Mercola, Neil Z. Miller, dr Lucija Tomjinovic, dr Stephanie Seneff, dr Steve Kirsch i dr Peter McCullough, by wymienić tylko kilku z nich. Ci ludzie nie mają nic do zyskania, a wiele do stracenia. Są zaciekle atakowani przez media, agencje rządowe i elitarnych miliarderów, którzy uważają, że powinni kontrolować świat i wszystkich w nim żyjących.

DLACZEGO FAUCI NIE CHCIAŁ PRZEPROWADZIĆ AUTOPSJI OSÓB, KTÓRE ZMARŁY PO SZCZEPIENIU?

W tej „pandemii” jest wiele rzeczy, które nie mają precedensu w historii medycyny. Jedną z najbardziej zdumiewających jest to, że w szczytowym okresie pandemii przeprowadzano tak niewiele autopsji, a zwłaszcza autopsji całkowitych. Tajemniczy wirus szybko rozprzestrzeniał się po świecie, wybrana grupa ludzi o osłabionym układzie odpornościowym poważnie chorowała, wielu umierało, a jedyny sposób, w jaki można było szybko zdobyć największą wiedzę o tym wirusie – autopsja – był zniechęcany.

Guerriero zauważył, że do końca kwietnia 2020 roku zmarło około 150 000 osób, a mimo to w literaturze medycznej przeprowadzono i opisano zaledwie 16 autopsji[24]. Spośród nich tylko siedem było pełnych autopsji, a pozostałe 9 częściowych lub wykonanych za pomocą biopsji igłowej lub nacinającej. Dopiero po 170 000 zgonów spowodowanych wirusem Covid-19 i po czterech miesiącach pandemii przeprowadzono pierwszą serię autopsji, czyli ponad dziesięć. A dopiero po 280 000 zgonów i kolejnym miesiącu wykonano pierwsze duże serie autopsji, około 80.[22] Sperhake, wzywając do wykonywania autopsji bez żadnych wątpliwości, zauważył, że pierwsza pełna autopsja opisana w literaturze wraz z fotomikrografami ukazała się w czasopiśmie medyczno-prawnym z Chin w lutym 2020 r.[41,68] Sperhake wyraził zakłopotanie co do powodów niechęci do wykonywania autopsji w czasie kryzysu, ale wiedział, że nie pochodziła ona od patologów. Literatura medyczna była pełna apeli patologów o wykonywanie większej liczby autopsji.[58] Sperhake zauważył ponadto, że Instytut Roberta Kocha (niemiecki system monitorowania zdrowia) przynajmniej początkowo odradzał przeprowadzanie autopsji. Wiedział również, że w tym czasie 200 instytucji zajmujących się autopsją w Stanach Zjednoczonych przeprowadziło co najmniej 225 autopsji w 14 stanach.

Niektórzy twierdzili, że ta niewielka liczba autopsji wynikała z rządowej obawy przed zakażeniem patologów, ale badanie 225 autopsji w przypadkach Covid-19 wykazało tylko jeden przypadek zakażenia patologa, przy czym uznano, że było to zakażenie nabyte w innym miejscu.[19] Guerriero kończy swój artykuł, wzywając do zwiększenia liczby autopsji, następującą uwagą: „Ramię w ramię, patolodzy kliniczni i sądowi pokonali przeszkody w badaniach autopsyjnych ofiar Covid-19 i w ten sposób zdobyli cenną wiedzę na temat patofizjologii interakcji między SARS-CoV-2 a ludzkim organizmem, przyczyniając się w ten sposób do naszego zrozumienia choroby.”[24].

Podejrzenia dotyczące ogólnoświatowej niechęci narodów do zezwolenia na pełne badania pośmiertne ofiar Covid-19 mogą opierać się na założeniu, że było to coś więcej niż przypadek. Istnieją co najmniej dwie możliwości, które się wyróżniają. Po pierwsze, osoby kierujące rozwojem tego „niepandemicznego” wydarzenia w postrzeganą na całym świecie „śmiertelną pandemię”, ukrywały ważną tajemnicę, którą mogłyby udokumentować autopsje. Mianowicie, ile zgonów było rzeczywiście spowodowanych przez wirusa? Aby wprowadzić drakońskie środki, takie jak nakaz noszenia masek, zamknięcia, niszczenie przedsiębiorstw, a w końcu przymusowe szczepienia, potrzebna była bardzo duża liczba zmarłych zarażonych wirusem Covid-19. Strach był siłą napędową wszystkich tych niszczycielskich programów kontroli pandemii.

Elder i wsp. w swoim badaniu podzielili wyniki autopsji na cztery grupy[22]:

• Pewna śmierć Covid-19

• Prawdopodobna śmierć Covid-19

• Możliwa śmierć spowodowana Covid-19

• Brak związku z Covid-19, pomimo pozytywnego wyniku testu.

To, co prawdopodobnie zaniepokoiło, a nawet przeraziło inżynierów tej pandemii, to fakt, że autopsje mogły wykazać – i wykazały – że wiele z tych tak zwanych zgonów spowodowanych Covid-19 w rzeczywistości zmarło z powodu chorób współistniejących. W zdecydowanej większości przypadków patolodzy stwierdzili występowanie wielu chorób współistniejących, z których większość w skrajnych sytuacjach życiowych mogła być śmiertelna. Wcześniej wiadomo było, że śmiertelność w domach opieki z powodu wirusów przeziębienia wynosiła 8%.

Ponadto z autopsji można było uzyskać cenne dowody, które pozwoliłyby udoskonalić leczenie kliniczne i być może wykazałyby śmiertelny wpływ protokołów narzuconych przez CDC, których musiały przestrzegać wszystkie szpitale, takich jak stosowanie respiratorów i śmiertelnie niebezpiecznego, niszczącego nerki leku remdesivir. Sekcje zwłok wykazały również nagromadzenie błędów medycznych i niską jakość opieki, ponieważ osłanianie lekarzy na oddziałach intensywnej terapii przed wzrokiem członków rodziny nieuchronnie prowadzi do gorszej jakości opieki, o czym donosiło kilka pielęgniarek pracujących w tych obszarach[53-55].

Tak złe, jak to wszystko było, jest również postępowanie w przypadku zgonów po szczepionce Covid – przeprowadzono bardzo niewiele kompletnych autopsji, aby zrozumieć, dlaczego ci ludzie zmarli, czyli do niedawna. Dwóch wysoko wykwalifikowanych badaczy, dr Sucharit Bhakdi, mikrobiolog i wysoko wykwalifikowany ekspert w dziedzinie chorób zakaźnych, oraz dr Arne Burkhardt, patolog, który jest szeroko publikowanym autorytetem, będąc profesorem patologii w kilku prestiżowych instytucjach, przeprowadziło ostatnio autopsje 15 osób, które zmarły po szczepieniu. To, co znaleźli, wyjaśnia, dlaczego tak wiele z nich umiera, doświadczając uszkodzeń organów i śmiertelnych zakrzepów krwi[5].

Ustalili, że 14 z piętnastu osób zmarło w wyniku działania szczepionek, a nie z innych przyczyn. Dr Burkhardt, patolog, zaobserwował liczne dowody ataku immunologicznego na organy i tkanki osób poddanych autopsji – zwłaszcza na ich serca. Dowody te obejmowały rozległą inwazję na małe naczynia krwionośne ogromnej liczby limfocytów, które po uwolnieniu powodują rozległe zniszczenia komórek. Zaobserwowano również rozległe uszkodzenia innych narządów, takich jak płuca i wątroba. Wyniki te wskazują, że szczepionki powodowały, że organizm atakował sam siebie, co miało śmiertelne konsekwencje. Łatwo zrozumieć, dlaczego Anthony Fauci, a także urzędnicy publicznej służby zdrowia i wszyscy, którzy gorąco promują te szczepionki, publicznie zniechęcali do przeprowadzania autopsji zaszczepionych osób, które następnie zmarły. Można też zauważyć, że w przypadku szczepionek, które w zasadzie nie były testowane przed dopuszczeniem ich do powszechnego użytku, przynajmniej agencje regulacyjne powinny być zobowiązane do dokładnego monitorowania i analizowania wszystkich poważnych powikłań, a na pewno zgonów, związanych z tymi szczepionkami. Najlepszym sposobem na to jest przeprowadzenie pełnej autopsji.

Chociaż z tych autopsji dowiedzieliśmy się ważnych informacji, to naprawdę potrzebne są specjalne badania tkanek osób zmarłych po szczepieniu na obecność nacieków z białka kolczastego w narządach i tkankach. Byłaby to bardzo ważna informacja, ponieważ takie nacieki spowodowałyby poważne uszkodzenie wszystkich tkanek i narządów – zwłaszcza serca, mózgu i układu odpornościowego. Wykazały to badania na zwierzętach. U tych zaszczepionych osób źródłem tych białek kolczastych byłyby wstrzyknięte nanolipidowe nośniki mRNA produkującego białka kolczaste. Jest oczywiste, że rządowe organy służby zdrowia i producenci farmaceutyczni tych „szczepionek” nie chcą, aby przeprowadzono te krytyczne badania, ponieważ opinia publiczna byłaby oburzona i zażądałaby zakończenia programu szczepień oraz postawienia przed sądem osób, które to ukrywały.

WNIOSKI

Wszyscy przeżywamy jedną z najbardziej drastycznych zmian w naszej kulturze, systemie ekonomicznym i politycznym w historii naszego narodu i całego świata. Powiedziano nam, że nigdy nie wrócimy do „normalności” i że wielki reset został zaplanowany w celu stworzenia „nowego porządku świata”. Wszystko to zostało opisane przez Klausa Schwaba, szefa Światowego Forum Ekonomicznego, w jego książce o „Wielkim Resecie”[66]. Książka ta daje wiele do myślenia utopistom, którzy z dumą twierdzą, że ten pandemiczny „kryzys” jest ich sposobem na zaprowadzenie nowego świata. Ten nowy porządek świata jest na deskach kreślarskich elitarnych manipulatorów od ponad stu lat[73,74]. W niniejszym artykule skupiłem się na niszczycielskich skutkach, jakie pandemia wywarła na system opieki medycznej w Stanach Zjednoczonych, ale także w dużej części świata zachodniego. W poprzednich artykułach omawiałem powolną erozję tradycyjnej opieki medycznej w Stanach Zjednoczonych oraz to, jak system ten stawał się coraz bardziej zbiurokratyzowany i zbiurokratyzowany[7,8]. Proces ten szybko przyspieszał, ale pojawienie się tej, moim zdaniem, wytworzonej „pandemii” zmieniło nasz system opieki zdrowotnej w ciągu jednej nocy.

Jak widać, w systemie tym doszło do bezprecedensowej serii wydarzeń. Na przykład administratorzy szpitali przyjęli pozycję dyktatorów medycznych, nakazując lekarzom przestrzeganie protokołów opracowanych nie przez osoby mające duże doświadczenie w leczeniu tego wirusa, ale raczej przez biurokrację medyczną, która nigdy nie leczyła ani jednego pacjenta z COVID-19. Na przykład nakaz stosowania respiratorów u pacjentów z wirusem Covid-19 na oddziałach intensywnej terapii został narzucony we wszystkich systemach medycznych, a lekarze sprzeciwiający się temu wymogowi zostali szybko usunięci ze stanowisk opiekunów, pomimo przedstawienia przez nich znacznie ulepszonych metod leczenia. Co więcej, lekarzom kazano stosować lek remdesivir, mimo jego udowodnionej toksyczności, braku skuteczności i wysokiego wskaźnika powikłań. Kazano im stosować leki upośledzające oddychanie i maskować każdego pacjenta, mimo że miał on problemy z oddychaniem. W każdym przypadku ci, którzy odmawiali znęcania się nad pacjentami, byli usuwani ze szpitala, a nawet groziła im utrata licencji – lub jeszcze gorzej.

Po raz pierwszy we współczesnej historii medycyny wczesne leczenie zakażonych pacjentów było ignorowane w całym kraju. Badania wykazały, że wczesne leczenie, rozpoczęte przez niezależnych lekarzy, uratowało życie 80% większej liczby zakażonych osób[43,44]. Pomimo udowodnienia skuteczności wczesnego leczenia, siły kontrolujące opiekę medyczną kontynuowały tę destrukcyjną politykę.

Rodzinom nie pozwolono zobaczyć swoich bliskich, zmuszając tych bardzo chorych ludzi w szpitalach do samotnego stawiania czoła śmierci. Na domiar złego pogrzeby ograniczały się do kilku pogrążonych w żałobie członków rodziny, którym nie pozwalano nawet siedzieć razem. W tym samym czasie duże sklepy, takie jak Walmart czy Cosco, mogły działać z minimalnymi ograniczeniami. Pacjentom domów opieki również nie zezwalano na odwiedziny rodziny, przez co byli zmuszeni umierać w samotności. W tym samym czasie w wielu stanach, z których najbardziej znany jest stan Nowy Jork, zakażone osoby starsze celowo przenoszono ze szpitali do domów opieki, co spowodowało bardzo wysoką śmiertelność pensjonariuszy tych domów. Na początku tej „pandemii” ponad 50% wszystkich zgonów miało miejsce w domach opieki.

Przez cały czas trwania tej „pandemii” byliśmy karmieni niekończącą się serią kłamstw, wypaczeń i dezinformacji przez media, urzędników zdrowia publicznego, biurokrację medyczną (CDC, FDA i WHO) oraz stowarzyszenia medyczne. Lekarze, naukowcy i eksperci w dziedzinie leczenia chorób zakaźnych, którzy tworzyli stowarzyszenia mające na celu opracowanie skuteczniejszych i bezpieczniejszych metod leczenia, byli regularnie demonizowani, nękani, zawstydzani, poniżani i doświadczali utraty licencji, przywilejów szpitalnych, a w co najmniej jednym przypadku zarządzono badania psychiatryczne[2,65,71].

Anthony Fauci miał w zasadzie absolutną kontrolę nad wszystkimi formami opieki medycznej podczas tego wydarzenia, w tym nalegał, aby leki, z których czerpał zyski, były stosowane przez wszystkich lekarzy prowadzących leczenie. Nakazał stosowanie masek, mimo że początkowo śmiał się z używania masek do filtrowania wirusa. Gubernatorzy, burmistrzowie i wiele firm wykonywało jego polecenia bez pytania.

Już wcześniej wykazano, że drakońskie środki, takie jak maskowanie, blokady, testowanie niezakażonych, stosowanie niedokładnego testu PCR, dystans społeczny i śledzenie kontaktów, były mało przydatne lub wręcz bezużyteczne podczas poprzednich pandemii, jednak wszelkie próby odrzucenia tych metod spełzły na niczym. Niektóre stany zignorowały te drakońskie zarządzenia i odnotowały taką samą lub mniejszą liczbę zachorowań i zgonów niż stany o najbardziej rygorystycznych środkach. Również w tym przypadku żadna ilość dowodów czy oczywistych demonstracji nie miała wpływu na zaprzestanie stosowania tych społecznie destrukcyjnych środków. Nawet wtedy, gdy całe kraje, takie jak Szwecja, które unikały wszystkich tych środków, wykazywały takie same wskaźniki zakażeń i hospitalizacji jak kraje stosujące najsurowsze, bardzo drakońskie środki, instytucje kontrolne nie zmieniły swojej polityki. Żadna ilość dowodów niczego nie zmieniła.

Eksperci zajmujący się psychologią zdarzeń destrukcyjnych, takich jak załamania gospodarcze, wielkie katastrofy i poprzednie pandemie, wykazali, że drakońskie środki pociągają za sobą ogromne koszty w postaci „śmierci z rozpaczy” i dramatycznego wzrostu poważnych zaburzeń psychicznych. Wpływ tych pandemii na neurorozwój dzieci jest katastrofalny i w dużym stopniu nieodwracalny.

Z czasem w wyniku tych szkód mogą umrzeć dziesiątki tysięcy osób. Nawet gdy te prognozy zaczęły się pojawiać, kontrolerzy tej „pandemii” szli naprzód pełną parą. Urzędnicy kontrolujący to wydarzenie zignorowali drastyczny wzrost liczby samobójstw, wzrost otyłości, wzrost używania narkotyków i alkoholu, pogorszenie się wielu wskaźników zdrowotnych oraz przerażający wzrost liczby zaburzeń psychicznych, zwłaszcza depresji i lęków.

W końcu dowiedzieliśmy się, że wiele zgonów było wynikiem zaniedbań medycznych. Osoby z przewlekłymi schorzeniami, cukrzycą, rakiem, chorobami układu krążenia i chorobami neurologicznymi nie były odpowiednio monitorowane w swoich klinikach i gabinetach lekarskich. Operacje, które nie były przeprowadzane w nagłych przypadkach, były wstrzymywane. Wielu z tych pacjentów wolało umrzeć w domu, niż ryzykować wizytę w szpitalu, a wielu uważało szpitale za „domy śmierci”.

Rejestry zgonów wykazały, że nastąpił wzrost liczby zgonów wśród osób w wieku 75 lat i starszych, głównie z powodu zakażeń wirusem Covid-19, ale wśród osób w wieku od 65 do 74 lat liczba zgonów wzrastała na długo przed wybuchem pandemii.[69] W przedziale wiekowym od 18 do 65 lat odnotowano szokujący wzrost liczby zgonów z powodu chorób innych niż wirus Covid-19. Część z tych zgonów tłumaczy się drastycznym wzrostem liczby zgonów związanych z narkotykami – około 20 000 więcej niż w roku 2019. Znacząco wzrosła także liczba zgonów związanych z alkoholem, a liczba zabójstw w grupie wiekowej od 18 do 65 lat wzrosła o prawie 30%.

Szef firmy ubezpieczeniowej OneAmerica stwierdził, że z jego danych wynika, iż współczynnik zgonów osób w wieku 18-64 lat wzrósł o 40% w stosunku do okresu sprzed pandemii[21]. Scott Davidson, dyrektor generalny firmy, stwierdził, że był to najwyższy współczynnik zgonów w historii rejestrów ubezpieczeniowych, w których co roku gromadzone są obszerne dane dotyczące współczynników zgonów. Davidson zauważył również, że tak dużego wzrostu liczby zgonów nie odnotowano nigdy w historii gromadzenia danych o zgonach. Poprzednie katastrofy o ogromnych rozmiarach spowodowały wzrost liczby zgonów o nie więcej niż 10 procent, a 40% to wartość niespotykana.

Dr Lindsay Weaver, naczelny lekarz stanu Indiana, stwierdził, że liczba hospitalizacji w stanie Indiana jest wyższa niż kiedykolwiek w ciągu ostatnich pięciu lat. Jest to niezwykle ważne, ponieważ szczepionki miały znacznie ograniczyć liczbę zgonów, a stało się wręcz przeciwnie. Szpitale są zalewane powikłaniami poszczepiennymi i ludźmi w stanie krytycznym z powodu zaniedbań medycznych spowodowanych blokadami i innymi działaniami pandemicznymi[46,56].

Dramatyczna liczba tych osób umiera, a gwałtowny wzrost zachorowań nastąpił po wprowadzeniu szczepionek. Kłamstwa płynące od tych, którzy mianowali się dyktatorami medycyny, nie mają końca. Najpierw wmawiano nam, że blokada będzie trwała tylko dwa tygodnie, a trwała ponad rok. Następnie powiedziano nam, że maski są nieskuteczne i nie trzeba ich nosić. Szybko się z tego wycofano. Następnie powiedziano nam, że maski z tkaniny są bardzo skuteczne, a teraz już nie i każdy powinien nosić maskę N95, a wcześniej podwójną maskę. Powiedziano nam, że istnieje poważny niedobór respiratorów, po czym odkryliśmy, że leżą one nieużywane w magazynach i na miejskich wysypiskach, nadal w skrzynkach po opakowaniach. Poinformowano nas, że szpitale są wypełnione głównie nieszczepionymi, a później okazało się, że na całym świecie jest dokładnie odwrotnie. Mówiono nam, że szczepionka jest w 95% skuteczna, ale dowiedzieliśmy się, że w rzeczywistości szczepionki powodują stopniowe osłabienie wrodzonej odporności.

Po wprowadzeniu szczepionek do obrotu wmawiano kobietom, że są one bezpieczne we wszystkich stanach ciąży, a tymczasem okazało się, że podczas „testów bezpieczeństwa” przed wprowadzeniem szczepionek do obrotu nie przeprowadzono żadnych badań nad ich bezpieczeństwem w czasie ciąży. Wmawiano nam, że staranne testy na ochotnikach przed zatwierdzeniem szczepionek do użytku publicznego przez EUA wykazały ekstremalne bezpieczeństwo szczepionek, ale dowiedzieliśmy się, że nie śledzono losów tych nieszczęsnych uczestników, nie zapłacono za powikłania medyczne spowodowane przez szczepionki, a media to wszystko zatuszowały. [Dowiedzieliśmy się również, że FDA poinformowała producentów szczepionek, że dalsze testy na zwierzętach nie są konieczne (królikami doświadczalnymi byliby zwykli ludzie). Co niewiarygodne, powiedziano nam, że nowe szczepionki mRNA firmy Pfizer zostały zatwierdzone przez FDA, co było sprytnym oszustwem, ponieważ zatwierdzona została inna szczepionka (Comirnaty), a nie ta, której użyto – szczepionka BioNTech. Zatwierdzona szczepionka Comirnaty nie była dostępna w Stanach Zjednoczonych. Krajowe media poinformowały opinię publiczną, że szczepionka firmy Pfizer została zatwierdzona i nie jest już klasyfikowana jako eksperymentalna, co jest jawnym kłamstwem.

Te śmiertelne kłamstwa są nadal rozpowszechniane. Nadszedł czas, aby położyć kres temu szaleństwu i postawić tych ludzi przed sądem.

Link do oryginału:

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9062939/

Opracowała: lek.Ewelina Gierszewska

ODNOŚNIKI:

1. Abelson R. Buoyed by federal Covid aid, big hospital chains buy up competitors. The New York Times Mat 21, 2021 (updated Oct 22, 2022) https://www.nytimes.com/2021/05/21/health/covid-bailout-hospital-merger.html .

2. Albright L. Medical nonconformity and its persecution. Brownstone Institute. https://brownstone.org/articles/medical-nonconformaity-and-its-persecution [Last accessed on 2022 Feb 06]

2. PSNLiN:  Jaki będzie rozwój p(l)andemii małpiej ospy?

W 2021 roku NTI i Monachijska Konferencja Bezpieczeństwa zromadzili światowych liderów na trzecim dorocznym ćwiczeniu symulacyjnym poświęconym ograniczaniu poważnych zagrożeń biologicznych. W tym roku miało miejsce już czwarte takie spotkanie – podsumowanie nie zostało jeszcze opublikowane.

Monachijska Konferencja Bezpieczeństwa (Munich Security Conference, MSC) to międzynarodowe spotkanie szefów państw, rządów i organizacji międzynarodowych, ministrów, członków parlamentu, wysokich rangą przedstawicieli sił zbrojnych, nauki, społeczeństwa obywatelskiego, biznesu i mediów.

W marcu 2021 r. NTI współpracowała z Monachijską Konferencją Bezpieczeństwa w celu przeprowadzenia ćwiczenia poświęconego ograniczaniu zagrożeń biologicznych o dużej zjadliwości.

Źródło: https://www.nti.org/

W ramach ćwiczeń przeanalizowano luki w krajowych i międzynarodowych strukturach bezpieczeństwa biologicznego i gotowości na pandemie – badając możliwości poprawy, możliwości zapobiegania i reagowania na zdarzenia biologiczne o dużej konsekwencji. W niniejszym raporcie podsumowano scenariusz ćwiczenia, najważniejsze wnioski z dyskusji oraz możliwe do podjęcia działania zalecenia dla społeczności międzynarodowej.

Wśród uczestników znalazło się 19 liderów i ekspertów z Afryki, obu Ameryk, Azji i Europy, którzy mają kilkudziesięcioletnie doświadczenie w dziedzinie zdrowia publicznego, przemysłu biotechnologicznego, bezpieczeństwa międzynarodowego i filantropii.

Źródło: https://www.nti.org/

Poniżej najważniejsze informacje z opracowanego sceariusza, cały do pobrania TUTAJ.

Słowo wstępne

W ciągu ostatnich dwóch lat świat stanął w obliczu niszczącego wpływu, jaki zdarzenie biologiczne może mieć na zdrowie ludzkie, gospodarkę i stabilność polityczną. Do chwili obecnej wirus SARS-CoV-2 zainfekował ponad 250 milionów ludzi, zabił ponad 5 milionów i spowodował straty ekonomiczne rzędu bilionów dolarów.
COVID-19 ujawnił, że rządy poszczególnych krajów i społeczność międzynarodowa są żałośnie nieprzygotowane do reagowania na pandemie – co podkreśla naszą wspólną podatność na przyszłe katastrofalne zagrożenia biologiczne, które mogą dorównać lub przewyższyć poważne konsekwencje obecnej pandemii.
Chociaż przywódcy krajowi i światowi są odpowiednio skoncentrowani na natychmiastowych potrzebach COVID-19, społeczność międzynarodowa nie może odkładać na później podjęcia kroków niezbędnych do ochrony przed przyszłymi zagrożeniami biologicznymi. Musi to obejmować uznanie, że choć naturalnie pojawiające się pandemie nadal stanowią poważne zagrożenie, to kolejna globalna katastrofa może być spowodowana celowym nadużyciem narzędzi współczesnej biologii lub
przez wypadek w laboratorium. Zasadniczo, wzmocnienie gotowości każdego narodu do sprostania tym wyzwaniom jest imperatywem humanitarnym, leżącym w zbiorowym interesie społeczności międzynarodowej. Nawet najlepiej przygotowane
narody pozostaną bezbronne tak długo, jak długo w krajach na całym świecie będą istniały znaczące luki w zakresie bezpieczeństwa biologicznego i gotowości na pandemię.
Jesteśmy tylko tak bezpieczni, jak nasze najsłabsze ogniwo.

Świat był świadkiem, jak globalne podróże, handel, urbanizacja i degradacja środowiska mogą przyczyniać się do powstawania i rozprzestrzeniania się zagrożeń chorobami zakaźnymi.
Jednak istnieje poważne ryzyko związane z prowadzeniem badań biologicznych i postępu technologicznego. Postępy w naukach biologicznych i biotechnologii, choć oferują ogromne potencjalne korzyści, stwarzają również możliwości przypadkowego
uwolnienia lub celowego nadużycia czynników biologicznych, które mogą wyrządzić równie duże lub większe szkody niż COVID-19. Przywódcy naukowi i polityczni muszą podjąć odważne działania w celu zabezpieczenia światowych badań i rozwoju w dziedzinie nauk biologicznych i biotechnologii, aby zagwarantować, że katastrofalne wypadki lub celowe nadużycia nie doprowadzą
do kolejnej globalnej pandemii.
Aby wzmocnić międzynarodowe możliwości reagowania na kolejną pandemię,
przywódcy krajowi i globalni muszą zbudować silniejsze zdolności w zakresie zdrowia publicznego i medycyny, które będą w stanie reagować na zdarzenia biologiczne o bardzo wysokiej konsekwencji – potencjalnie o rzędy wielkości poważniejsze niż te, których doświadczyliśmy w ciągu ostatnich dwóch lat. Nie możemy sobie pozwolić na reaktywność. Musimy stworzyć systemy zdrowia publicznego i opieki medycznej, które będą przewidywać, reagować energicznie i proaktywnie w obliczu niepewności – podejmując działania, które środowiska zajmujące się pomocą humanitarną i reagowaniem kryzysowym określają jako podejście „bez żalu”.

Streszczenie

W marcu 2021 r. Inicjatywa na rzecz Zagrożeń Jądrowych (Nuclear Threat Initiative – NTI) współpracowała z Monachijską Konferencją Bezpieczeństwa (Munich Security Conference – MSC) w celu przeprowadzenia ćwiczeń dotyczących ograniczania zagrożeń biologicznych o wysokiej szkodliwości. Przeprowadzono wirtualnie ćwiczenie, przeanalizowano luki w krajowych i międzynarodowych strukturach bezpieczeństwa biologicznego i gotowości na wypadek pandemii oraz zbadano możliwości poprawy zdolności zapobiegania i reagowania na zdarzenia biologiczne o dużej konsekwencji. Wśród uczestników znalazło się 19 liderów wyższego szczebla i ekspertów z Afryki, obu Ameryk, Azji i Europy, którzy mają kilkudziesięcioletnie doświadczenie w dziedzinie zdrowia publicznego, przemysłu biotechnologicznego, bezpieczeństwa międzynarodowego i filantropii.

Scenariusz ćwiczeń przedstawiał śmiertelną, globalną pandemię z udziałem niezwykłego szczepu wirusa ospy małpiej
który pojawił się w fikcyjnym kraju Brinia i rozprzestrzenił się na całym świecie w ciągu 18 miesięcy.

Źródło: https://www.nti.org/

Ostatecznie okazało się, że początkowa epidemia została wywołana przez atak terrorystyczny z użyciem patogenu opracowanego w laboratorium o nieodpowiednich przepisach dotyczących bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej oraz słabym nadzorze. Do końca
ćwiczenia fikcyjna pandemia spowodowała ponad trzy miliardy zachorowań i 270 milionów ofiar śmiertelnych na całym świecie.

Źródło: https://www.nti.org/

Akt 1

(rozgrywająca się 5 czerwca 2022 r. w czasie scenariusza) rozpoczyna się od niezwykłego wybuchu epidemii ospy małp w prowincji Brinia (populacja 250 milionów), z doniesieniami o 1421 przypadkach i czterech ofiarach śmiertelnych. Nie ma natychmiastowych dowodów międzynarodowego rozprzestrzeniania się choroby, ale epidemia ma miejsce podczas święta narodowego, w którym biorą udział mieszkańcy i międzynarodowych przybysze. Ponieważ małpia ospa nie występuje naturalnie w Brinii, lokalni i międzynarodowi eksperci uważają ten wybuch epidemii za niezwykły. Rząd briański z zadowoleniem przyjmuje międzynarodowe
i prosi WHO o wsparcie medyczne.

Sekwencjonowanie genomu próbek pobranych od pacjentów z ospą małpią ujawnia, że szczep w Brinii zawiera mutacje, które czynią go odpornym na istniejące szczepionki.
W dyskusji zastanawiano się, w jaki sposób system międzynarodowy jest przygotowany do analizowania wstępnych wskaźników
ryzyka pandemii i przekazywania odpowiednich ostrzeżeń.

Akt 2

(10 stycznia 2023 r.) następuje sześć miesięcy później, w tym czasie wirus rozprzestrzenił się do 83 krajów, w których odnotowano
70 milionów zgłoszonych przypadków, powodując ponad 1,3 miliona ofiar śmiertelnych.

Ponieważ nie są znane skuteczne terapie ani szczepionki, kraje musiały polegać głównie na interwencjach niefarmaceutycznych (NPI), aby złagodzić skutki pandemii.
Podkreślenie znacząco różne wyniki krajowe w zarządzaniu pandemią.
Niektóre rządy, w tym fikcyjna Republika Dranmy, natychmiast podjęły agresywne działania w celu spowolnienia rozprzestrzeniania się wirusa, zamykając masowe zgromadzenia, narzucając środki społeczne i wprowadzając mandaty na maski. Kraje te przeprowadziły również zakrojone na szeroką skalę testy i operacje śledzenia kontaktów oraz rozbudowały swoje systemy opieki zdrowotnej, aby sprostać przewidywanemu wzrostowi liczby zachorowań.
Dla kontrastu, scenariusz przedstawia inną grupę krajów, w tym fikcyjny Cardus, które za priorytet uznały utrzymanie otwartych gospodarek, podjęcie niewielkich lub żadnych działań w zakresie NPI oraz bagatelizowanie wirusa i jego potencjalnych skutków.
Kraje te doświadczyły znacznie gorszych wyników pod względem zachorowalności i śmiertelności (Ryc. 2) niż kraje, które zareagowały wcześnie na epidemię.

Dyskusja uczestników w Akcie 2 koncentrowała się na badaniu warunków, które powinny wywołać krajowe działania w odpowiedzi na pandemię oraz na omówieniu strategii i wyzwań związanych ze skalowaniem interwencji w zakresie zdrowia publicznego.

Akt 3

(10 maja 2023 r.) nastąpił 12 miesięcy po pierwszym wybuchu epidemii, z ponad 480 milionami zachorowań i 27 milionami ofiar śmiertelnych na całym świecie. Na tym etapie uczestnicy dowiadują się, że pandemia została wywołana przez regionalny atak bioterrorystyczny, który znacznie przekroczył cele sprawców.

Podsumowanie

Dyskusje prowadzone w trakcie ćwiczeń na stole przyniosły wiele cennych spostrzeżeń i kluczowych wniosków.
Co najważniejsze, uczestnicy ćwiczenia zgodzili się, że pomimo usprawnień wprowadzonych w wyniku globalnej reakcji na COVID-19, międzynarodowy system wykrywania pandemii, analizy, ostrzegania i reagowania jest zdecydowanie niewystarczający, aby sprostać obecnym i przewidywanym przyszłym wyzwaniom.

Wniosek 1:

Społeczność międzynarodowa potrzebuje solidniejszego, bardziej przejrzystego systemu wczesnego wykrywania, oceny i ostrzegania, który może szybko przekazywać użyteczne ostrzeżenia o zagrożeniach pandemicznych.

Uczestnicy ćwiczenia stwierdzili, że na świecie nadal brakuje spójnego systemu wykrywania i oceny pandemii, który byłby skuteczny w pełnym zakresie prawdopodobnych scenariuszy.
W tym ćwiczeniu scenariusz przedstawiał „najlepszy przypadek”, w którym kraj pochodzenia w odpowiednim czasie zgłosił WHO to, co wiedział i z zadowoleniem przyjęło międzynarodowe dochodzenie. (czyż nie takie postępowanie zakłada tzw. trakta antypandemiczny WHO? – przyp.red.)

(…)

Zgodnie z obowiązującymi Międzynarodowymi Przepisami Zdrowotnymi (IHR 2005), WHO mogłaby być upoważniona do dostarczania państwom członkowskim bardziej szczegółowych ocen ryzyka. Jeden z uczestników zauważył, że formalne przestawienie WHO PHEIC na system stopniowany może wymagać zmiany IHR, co może stwarzać znaczące wyzwania polityczne.

(o propozycjach zmian w IHR i ryzyku jakie niosą pisaliśmy TUTAJ – przyp.red.)

Wniosek 2:

Rządy powinny zwiększyć gotowość poprzez opracowanie na poziomie krajowym planów reagowania na pandemię na poziomie krajowym, opartych na spójnym systemie „wyzwalaczy”, które skłaniają do podjęcia działań wyprzedzających na zasadzie „zero ryzyka”.

Uczestnicy ćwiczenia zgodzili się, że scenariusz ćwiczenia i szersze wnioski z globalnej reakcji na COVID-19 podkreślają potrzebę stworzenia krajowych planów reagowania z serią planistycznych „wyzwalaczy” lub warunków progowych, które zapewnią podjęcie działań wyprzedzających na wczesnym etapie potencjalnej pandemii.
Zarówno scenariusz ćwiczeń, jak i odpowiedź na epidemię COVID-19 pokazują, że wczesne działania rządów krajowych mają znaczący, pozytywny wpływ w zarządzaniu skutkami choroby. Ponieważ natura wykładniczego przenoszenia się choroby surowo karze nawet niewielkie opóźnienia, powolne reakcje rządów krajowych prowadzi do zwiększenia liczby przypadków, pogorszenia wskaźników śmiertelności, a potencjalnie nawet do załamania się systemu zdrowia publicznego i opieki medycznej.

Jeden z uczestników zauważył, że wyniki ćwiczenia były zgodne z wynikami poszczególnych krajów podczas reagowania na epidemię COVID-19; rządy, które wcześnie i energicznie zareagowały na ostrzeżenia przed pandemią, znacznie skuteczniej ochroniły swoje populacje.
Jak powszechnie wiadomo, wiele bogatszych krajów o silnych systemach zdrowia publicznego nie zareagowały proaktywnie i w porę, przez co ich wyniki były znacznie gorsze niż kraje mniej zamożne, ale reagujące bardziej aktywnie.

(niestety, nie zostały wskazane konkretne kraje i metody ich zarządzania pandemią – przyp.red.)

Co to jest „wyzwalacz”?

W krajowych planach reagowania na pandemię, konkretne środki gotowości będą „uruchamiane” w oparciu o czynniki związane z potencjalną dotkliwością epidemii, spodziewanymi opóźnieniami w zakresie świadomości sytuacyjnej i czasu potrzebnego na wdrożenie środków reagowania i zaobserwowanie rezultatów.
Uczestnicy podkreślili, że decydenci na poziomie krajowym muszą tworzyć plany oparte na wyzwalaniu, które podkreślają
„nie żałować” w kierunku wczesnego działania. Chociaż ryzyko fałszywych alarmów jest nieuniknione, uczestnicy uznali, że ryzyko opóźnienia ma o wiele większe konsekwencje. Działanie – argumentował jeden z uczestników – musi być „domyślną ścieżką”, ponieważ „nie będzie można pozwolić sobie na luksus czekania na pewność”.

(zatem będziemy się opierać na domniemaniu najgorszego scenariusza i wprowadzać jak największe obostrzenia, bez względu na konsekwencje gospodarcze etc. – takie działania, niestety, podejmowane w czasie tzw.pandemii COVID-19 – dzisiaj zbieramy ich tragiczne konsewkwencje… – przyp.red.)

Chociaż uruchamiane działania mogą się różnić w zależności od konkretnych potrzeb danego kraju, w większości przypadków cele są takie same: spowolnienie rozprzestrzeniania się choroby, aby zyskać na czasie i spłaszczyć krzywą epidemiologiczną, a jednocześnie wykorzystać ten czas na czas na rozbudowę systemów zdrowia publicznego i opieki medycznej, aby sprostać rosnącym obciążeniom i ratować życie.

NPI, takie jak nakaz noszenia masek i zaprzestanie masowych zgromadzeń zostały uznane za kluczowe dla zablokowania łańcuchów przenoszenia chorób.

Uczestnicy generalnie nie poparli ograniczeń w podróżowaniu, takich jak w postaci zamknięcia granic, ale uznali za cenne środki kontroli zdrowia podróżnych. (będziemy nieustannie monitorowani i śledzeni? – przyp.red.)

Ze względu na czas, jaki dają NPI, uczestnicy opowiadali się za zwiększeniem różnych możliwości. Najwyższym priorytetem jest wdrożenie testów na szeroką skalę i zwiększenie możliwości systemu opieki zdrowotnej w zakresie infrastruktury i personelu.

Ponadto kraje powinny zwiększyć produkcję szeregu kluczowych materiałów eksploatacyjnych, które w przeciwnym razie mogłyby spowodować wąskie gardła w operacjach reagowania, w tym masek, sprzęt ochrony osobistej dla pracowników służby zdrowia, odczynniki do badań, zbiorniki z tlenem i respiratory.

Wyzwalacze nie powinny ograniczać się tylko do działań; powinny także dotyczyć relacji instytucjonalnych.
Wielu uczestników podkreśliło, że proces podejmowania decyzji na poziomie całego rządu w odniesieniu do pandemii na poziomie krajowym musi być zaplanowany i przećwiczony jak najszybciej, przed kolejną pandemią.
Kilku uczestników twierdziło, że większość rządów krajowych ma zbyt wiele „silosów” decyzyjnych, które muszą być szybko zintegrowane. (oddanie decyzyjności w ręce WHO? – przyp.red.)
Skuteczna, oparta na idei „nie żałować”, narodowa reakcja będzie wymagała wczesnego zaangażowania całego rządu, tak aby wewnętrzne przeszkody biurokratyczne nie spowodowały krytycznych opóźnień.

Wniosek 3:

Międzynarodowy system regulujący badania biologiczne podwójnego zastosowania nie jest ani przygotowany do spełnienia dzisiejszych wymogów bezpieczeństwa, ani nie jest gotowy na znacznie większe wyzwania w przyszłości.

Istnieje potrzeba w zakresie ograniczania ryzyka występują na wszystkich etapach cyklu życia badań i rozwoju w dziedzinie nauk biologicznych.
Uczestnicy ćwiczenia omówili znaczenie wzmocnienia bezpieczeństwa biologicznego dla badań i rozwoju w dziedzinie nauk biologicznych. Pojawiające się zagrożenia biologiczne związane z szybkim postępem technologicznym nie są nowe, ale
uczestnicy uznali, że pandemia COVID-19 spowodowała nasilenie tych zagrożeń. Zwrócili uwagę, że społeczność międzynarodowa powinna spodziewać się szybkiej ekspansji laboratoriów o wysokim stopniu zabezpieczenia (laboratoria poziomu bezpieczeństwa biologicznego 3 i 4), ponieważ wiele krajów rozszerza swoje możliwości w zakresie badań biologicznych i angażują się w badania o podwójnym zastosowaniu nad SARS-CoV-2 i innymi patogenami o potencjale pandemicznym.
Uczestnicy zgodzili się, że chociaż należy unikać ograniczania legalnych badań biologicznych, niezwykle ważne jest również
jest niezwykle ważne, aby wprowadzić do badań naukowych bardziej rygorystyczne środki bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej.

Wniosek 4:

W wielu krajach na całym świecie brakuje obecnie środków finansowych na niezbędnych inwestycji krajowych w gotowość na wypadek pandemii.

Uczestnicy ćwiczenia dyskutowali o potrzebie znacznego zwiększenia międzynarodowego finansowania gotowości na wypadek pandemii.
Chociaż zgodzili się, że błędne wybory polityczne i błędy przywódcze przyczyniły się do słabych wyników krajowych w odpowiedzi na epidemię COVID-19, zgodzili się również, że inwestycje w gotowość przed pandemią są niezbędne.
Oceniając globalny krajobraz wydatków na zdrowie publiczne, jeden z uczestników podkreślił, że „próbowaliśmy zatrzymać tsunami za pomocą łyżeczki”. Uczestnicy zauważyli, że wyzwanie związane z finansowaniem jest spotęgowane przez znaczące problemy związane z nierównością międzynarodową, uznając, że nie wszystkie kraje dysponują zasobami umożliwiającymi takie inwestycje. Ponieważ pandemie nie znają granic, uczestnicy zgodzili się, że brak zwiększenia gotowości gotowości we wszystkich krajach nieuchronnie spowoduje poważne ryzyko nawet dla najlepiej przygotowanych państw.

Uczestnicy podkreślili potrzebę stworzenia trwałego mechanizmu finansowania w celu poprawy gotowości na wypadek pandemii. Nowy mechanizm powinien zachęcać rządy krajów, otrzymujących pomoc, do opracowania priorytetów i planów budowania krajowych zdolności w zakresie gotowości na wypadek pandemii oraz do bieżącego budżetowania tych działań.

Uczestnicy opowiadali się za utworzeniem jednej puli środków finansowych z rzeczywistą władzą wykonawczą nad ich rozdysponowaniem. (władza w ręce WHO??? – przyp.red.)
Co najmniej jeden uczestnik podkreślił, że środki finansowe powinny pochodzić od większej społeczności globalnej niż z ograniczonej liczby krajów, które obecnie przekazują środki. Inny uczestnik zwrócił uwagę na rolę sektora prywatnego, zauważając, że wartość rynku szczepionek COVID przekroczy 150 mld USD w 2021 roku. Niewielki ułamek zysków reinwestowanych przez przemysł mógłby wiele zmienić.

Zalecenia

NTI opracowała następujące zalecenia w oparciu o kluczowe wnioski z ćwiczenia, omówione powyżej. Zalecenia te zostały opracowane po zakończeniu ćwiczenia i nie muszą odzwierciedlać poglądów uczestników.

1. Wzmocnienie międzynarodowych systemów oceny ryzyka pandemii, wydawania ostrzeżeń i badania przyczyn wybuchów epidemii.

2. Opracowanie i wprowadzenie na poziomie krajowym czynników wyzwalających wczesne, proaktywne reagowanie na pandemię reagowania na pandemię.

Sukces w zapobieganiu lub łagodzeniu skutków przyszłych pandemii będzie zależał przede wszystkim od działań na szczeblu
poziomie krajowym. Chociaż instytucje międzynarodowe mogą w porę ostrzegać, doradzać i koordynować działania,
suwerenność narodowa oznacza, że wybory dokonywane przez poszczególne narody mogą mieć najbardziej decydujący wpływ – zarówno pozytywny, jak i negatywny (zapewne w zależności od wczesnego nasilenia restrykcji, co wyraźnie się zaleca – przyp.red.).

Co więcej, znaczne zróżnicowanie skuteczności krajowych odpowiedzi na COVID-19 pokazuje, że same możliwości w zakresie zdrowia publicznego i medycyny nie są dobrym przewidywania skuteczności reagowania na pandemię. Głównym czynnikiem, który decyduje o tym, jak kraje radzą sobie z COVID-19, jest wczesne podjęcie zdecydowanych działań.
dzięki któremu kraje najskuteczniej radziły sobie z ogniskami COVID-19.
Rządy krajowe muszą przyjąć podejście „no-regrets” („bez żalu”) do reagowania na pandemię,
podejmując działania wyprzedzające – w przeciwieństwie do reagowania na rosnącą liczbę przypadków i śmiertelność, które są wskaźnikami opóźnionymi.
– Mówiąc wprost, rządy krajowe i ich przywódcy muszą skłaniać się ku wczesnym działaniom.
Zdając sobie sprawę, że świadomość sytuacyjna zagrożeń pandemicznych nie nadąża za rzeczywistością w terenie, przywódcy krajowi nie mogą czekać z podjęciem działań, aż liczba przypadków zachorowań lub ofiar śmiertelnych wzrośnie.
Jeśli istnieje duże prawdopodobieństwo, że epidemia może przekształcić się w pandemię, przywódcy krajowi powinni
zwiększyć wysiłki i możliwości reagowania.

Aby ułatwić podjęcie działań wyprzedzających na zasadzie „no regrets”, rządy krajowe powinny opracować plany na szczeblu krajowym, które będą zawierały „wyzwalacze”. (…) Wyzwolone działania powinny obejmować szereg NPI, w tym proaktywne zachowanie dystansu społecznego i wytyczne dotyczące noszenia masek; testy na dużą skalę i śledzenie kontaktów;
produkcję na dużą skalę środków ochrony indywidualnej i sprzętu medycznego; zwiększenie puli personelu medycznego
i przestrzeni do leczenia pacjentów, a także kompleksowe informowanie o ryzyku. (w czasie tzw. pandemii Covid-19 – zastosowano wszystkie te elementy – doświadczyliśmy jak wiele szkód one przyniosły… – przyp.red.) (…)

– WHO powinna wydać wytyczne, które zachęcą lub zobowiążą rządy krajowe do opracowania wyzwalaczy reagowania na pandemię na poziomie krajowym, które są niezależne od patogenów i skalują się na wielu poziomach przy wzrastającym ryzyku pandemii.

3. Powołanie międzynarodowej jednostki zajmującej się ograniczaniem pojawiających się zagrożeń biologicznych związanych z szybkim postępem technologicznym.

Postępy w naukach biologicznych stanowią istotną obietnicę na przyszłość, ale stwarzają również ryzyko wypadków lub celowego
niewłaściwego użycia. Pomimo tych obaw, żaden podmiot międzynarodowy nie posiada specjalnego mandatu do wzmocnienia bezpieczeństwa biologicznego i zarządzania naukami biologicznymi oraz ograniczania pojawiających się zagrożeń biologicznych związanych z postępem technologicznym.
Społeczność międzynarodowa powinna powołać podmiot zajmujący się ograniczaniem ryzyka katastrof spowodowanych wypadkami lub celowymi nadużyciami w dziedzinie nauk biologicznych i biotechnologii.
– Agencja ONZ lub wiarygodna instytucja pozarządowa powinna współpracować z ekspertami z dziedziny naukowych, filantropijnych, bezpieczeństwa i zdrowia publicznego, aby stworzyć międzynarodową jednostkę zajmującej się identyfikacją i ograniczaniem pojawiających się zagrożeń biologicznych związanych z postępem technologicznym.
– Zadaniem tej jednostki powinno być wzmocnienie globalnych norm bezpieczeństwa biologicznego oraz opracowanie narzędzi i
i zachęt wspierających ich przestrzeganie.
– Podmiot ten powinien być sprawny, innowacyjny i mieć możliwość współpracy z różnymi zainteresowanymi stronami, w tym w tym z przemysłem, środowiskiem akademickim i rządami, aby nadążać za szybkim postępem nauk biologicznych i
szybko opracowywać skuteczne metody przeciwdziałania pojawiającym się zagrożeniom. Powinien on działać w ścisłej koordynacji
z Konwencją o zakazie broni biologicznej, WHO i innymi instytucjami międzynarodowymi.

4. Opracowanie katalitycznego funduszu na rzecz globalnego bezpieczeństwa zdrowotnego w celu przyspieszenia gotowości na wypadek pandemii w krajach na całym świecie.

Pandemia COVID-19 pogłębiła nierówności w zakresie międzynarodowej gotowości na wypadek pandemii.
Przed pandemią eksperci oceniali lukę w finansowaniu gotowości dla krajów o niskim i średnio-niskim dochodzie na około 4,5 miliarda USD rocznie; od tamtego czasu luka ta tylko się powiększyła.
Panel Wysokiego Szczebla G20 stwierdził, że rządy muszą przeznaczyć co najmniej 75 mld USD w ciągu najbliższych pięciu lat na finansowanie zapobiegania pandemii i gotowości na jej wystąpienie. Nowy, katalityczny mechanizm finansowy, który jest w stanie zgromadzić środków z wielu różnych źródeł przekształciłby światowy system, kierując zasoby i uwagę na kraje, które najbardziej ich potrzebują, oraz zlikwidowałby krytyczne luki w globalnej strukturze bezpieczeństwa zdrowotnego.
Przywódcy krajowi, banki rozwoju, darczyńcy filantropijni i sektor prywatny (finansowanie przez darczyńców oraz sektor prywatny może doprowadzić do wielu nadużyć, czego mogliśmy już doświadczyć w minionych latach – przyp.red.) powinni ustanowić nowy mechanizm finansowania w celu wzmocnienia globalnego bezpieczeństwa zdrowotnego i gotowości na wypadek pandemii.

5. Ustanowienie solidnego międzynarodowego procesu mającego na celu sprostanie wyzwaniom związanym z odpornością łańcucha dostaw.

Jak podkreślali uczestnicy ćwiczeń, pandemia COVID ujawniła znaczące słabości w globalnych łańcuchach dostaw krytycznych materiałów medycznych i materiałów dla zdrowia publicznego. Solidne systemy zapewniające dostępność PPE, materiałów do badań i sprzętu biomedycznego stanowią międzynarodowe dobro publiczne, które będzie miało decydujące znaczenie
dla reagowania na przyszłe pandemie. Osiągnięcie tego celu będzie wymagało energicznego, ukierunkowanego planowania i
i koordynacji, które muszą mieć miejsce jeszcze przed wystąpieniem pilnej potrzeby.

Opracowała: lek.Ewelina Gierszewska

Nietrudno zauważyć, że mamy do czynienia z przysłowiową powtórką z rozrywki, chociaż trudno to nazwać rozrywką.

W listopadzie 2021 miało miejsce spotkanie Event 2021, na którym omawiano scenariusz, który okazał się mniej lub bardziej zrealizowanym w rzeczywistości w czasie tzw.pandemii Covid-19, kilka – kilkanaście tygodni po tym spotkaniu pojawił się bowiem „nowy” wirus SARS-Cov2.

W listopadzie 2021 opracowano/analizowano powyższy scenariusz… Kilka miesięcy później zawitał w przestrzeni – również medialnej – wirus małpiej ospy… Scenariusz znamy. Konsekwencje realizowania scenariuszy doświadczyliśmy na własnej skórze. Przyszłość leży w naszych rękach.

Na kolejne pandemie również są opracowane scenariusze – na lata 2025 – 2028 przewidziano pandemię wirusa SPARS: https://www.centerforhealthsecurity.org/our-work/Center-projects/completed-projects/spars-pandemic-scenario.html

(pdf do pobrania).

źródło: https://psnlin.pl/artykuly,jaki-bedzie-rozwoj-plandemii-malpiej-ospy,25,231.html

3. Ukraina, czyli leże nazistów w podziemiach Azowstalu

Marcin Strzyżewski – Ukraińcy zestrzelili emerytowanego generała. Wojna trwa 91 dzień

https://www.youtube.com/watch?v=xGsdfKWQ6aU

Infrastruktura i Wiadomości: ZEŁENSKI GOTOWY DO SPOTKANIA Z PUTINEM – prezydent podał warunek

https://www.youtube.com/watch?v=Zm3MW4PfSK0

Łukaszenka: POLSKA CHCE PODZIAŁU UKRAINY

https://www.youtube.com/watch?v=-hKlOHOqLVo

GT-BT: Rosyjska ofensywa na mapie.

https://www.youtube.com/watch?v=ZP4ftvdXFxI

WNET: Žáček – Zawieszenie broni jest nie do przyjęcia. Trzeba zdenazyfikować Rosję.Potrzeba planu Marshalla

https://www.youtube.com/watch?v=yA1-PK–MtU

WNET: Skwieciński – Rosjanie nie są w stanie wytrzymać klęski wojennej. To mógłby być game changer w Rosji

https://www.youtube.com/watch?v=tWGIHupqUWM

WNET: Antoniuk – Ukraina jeszcze nie wygrywa wojny. Rosja ma przewagę na Donbasie. Prawie okrążyli 10 tys. Ukraińców

https://www.youtube.com/watch?v=UMTTgoZCiP0

Niemcy zamotali się w sprawie czołgów dla Ukrainy.

„Mariupol cofnięty do czasów średniowiecza”.

Odblokowanie portów za złagodzenie sankcji? Tak Rosja próbuje szantażować świat

Ukraińscy artylerzyści zmusili Rosjan do ucieczki. Agresora pomogły namierzyć drony

4. Ator: Małpia Ospa! Posłuchaj Co Mówią Lekarze i Naukowcy ZANIM Pojawi się Cenzura

https://www.youtube.com/watch?v=UZhNbHqBBls