Badania na tym interesującym i skrywającym jeszcze wiele tajemnic stanowisku archeologicznym trwają już siedem sezonów. W tym czasie, oprócz zadokumentowania widocznych na powierzchni kamiennych stel i łączących je wieńców z mniejszych kamieni, udało się odkryć 40 grobów przedstawicieli ludności kultury wielbarskiej, która utożsamiana jest z plemieniem Gotów zamieszkujących nasze tereny w okresie od I do III wieku naszej ery.Pławno – stanowisko archeologiczne z drona. Nagranie Adam Cygan

Charakterystyczną cechą obrządku pogrzebowego tej kultury jest birytualizm, czyli występowanie obok siebie zarówno kremacji (spalanie ciała zmarłego po śmierci), jak i inhumacji (składanie niespalonego ciała do grobu). Interesującym zjawiskiem rejestrowanym w wielu pochówkach na cmentarzysku w Pławnie jest działalność rabusiów, których wkopy widoczne są wyraźnie w archeologicznej dokumentacji. Ta ingerencja w głównie inhumacyjne pochówki łączona być może z grabieżą opuszczonej w III wieku nekropolii lub też jakiegoś rodzaju nieznanymi działaniami kultowymi, które zarejestrowano w obrębie innych cmentarzysk kultury wielbarskiej.

Dr Andrzej Kasprzak oprócz ogólnej charakterystyki cmentarzyska i użytkującej je ludności, a także wyjaśnienia funkcji kręgów kamiennych i zarysowania sięgającej jeszcze końcówki XIX wieku historii badań, opowiedział o planach badawczych na kolejne sezony oraz o chęci utworzenia w okolicy stanowiska rezerwatu archeologicznego, który z pewnością stanowić będzie wyjątkowe miejsce na turystycznej mapie gminy Czaplinek i Powiatu Drawskiego.