Ordo Medicus: Traktat pandemiczny – co szykuje nam WHO?
Ten mem to czwarty de facto materiał dzisiejszy. Mówi nam wiele o Procesie i o położeniu Europy, która tak naprawdę musi zostać ZJEDNOCZONA. Pytanie DZISIAJ nie dotyczy sprawy czy się zjednoczy – oczywiście że tak! – Tylko na jakich warunkach w stosunku do Wspólnot Narodowych ją współtworzących to się stanie i w jakim czasie nastąpi.
Dzisiaj dwa materiały tylko pozornie odległe od siebie i mój trzeci materiał info jako WSTĘP, czyli komentarz, który nie jest obojętny ponieważ jest także prezentacją określonego stanowiska i opcji społeczno-politycznej polskiego i środkowo-europejskiego Środowiska Wolnościowego, w tym Ruchu Wolnych Ludzi i Wolnej Polski oraz Ruchu Demokracji Bezpośredniej i Ruchu Słowiańskiego.
WSTĘP
Nie wiem czy obserwujecie to samo co ja, ale myślę że każdy inteligentny i uważny obserwator będący świadomym uczestnikiem procesu jaki toczy się w SERCU ŚWIATA i obecny fizycznie z całym swoim dobytkiem, dorobkiem, nadziejami i planami na przyszłość w SERCU ŚWIATA powinien zauważyć to co ja zauważam. Jeśli jednak tak nie jest i nie widzicie TEGO to spróbuję nam wszystkim TUTAJ i TERAZ obecnym TO unaocznić i uświadomić. A obserwujemy BEZWŁAD – zatrzymanie.
Pewne aspekty sytuacji w jakiej jako Polacy się znajdujemy naświetla w swoim wystąpieniu (w materiale nr 2) Anita Dudziak – RESHARMONICA i jej wystąpienie zamieszczam TU nie bez powodu. Jesteśmy tak daleko zgodni w obserwacji Procesu Przemian, że swoje wystąpienia możemy – jak sądzę – traktować komplementarnie. I chciałbym żebyście tak traktowali jej słowa – jako mój Drugi Głos (a kto wie czy nie jako Pierwszy!).
Zdecydowaliśmy się oboje stworzyć Nową Przestrzeń – NOWĄ WSZECHNICĘ i współdziałać w ramach NOWEJ WSZECHNICY na rzecz odbudowy Podstawy (Fundamentu) i ukształtowania na niej Wspólnoty Wolnych Polaków do działania w Nowym Paradygmacie – czyli nowym rozumieniu zasad działania Świata opartego na Świadomości Kształtującej Rzeczywistość oraz jednocześnie na pełnym, jasnym zrozumieniu rzeczywistego położenia NAS SAMYCH (jako Istot Materialno-Duchowych jakimi jesteśmy) we współtworzonej współczesnej WSPÓLNOCIE POLSKIEJ.
Odbudowa świadomości i tożsamości Polaków jako Wolnego Społeczeństwa decydującego samoistnie (z natury Przyrodzonego Porządku) o swoich Celach i Kierunkach Rozwoju, po okresie długotrwałej niewoli, czyli egzystencji w percepcji Rzeczywistości, której obraz narzucony był przez zewnętrznych Zarządców Polski jest faktem. Proces ten trwa i będzie trwał jeszcze jakiś czas ogarniając coraz to szersze kręgi naszego społeczeństwa. Musi się on zrealizować w pełni – czyli świadomość całego polskiego społeczeństwa musi przejść przekształcenie i ulec Wielkiej Zmianie. Wymaga to jeszcze jakiegoś czasu, bo jak najszerzej rozumiany System Zarządzający Polską i Polakami jest zdecydowanie przeciwny tej Wielkiej Zmianie Świadomości jaka zachodzi w Naszym Narodzie.
Polakom zniecierpliwionym meandrami naszego rozwoju społecznego, rozczarowanym wynikami wyborów w Polsce w roku 2023 i 2024 oraz tym zniechęconym „powolnością” tego procesu DOJRZEWANIA NOWYCH ELIT POLSKICH do świadomego przejęcia przez Polaków steru Rządów w Polsce, chcę powiedzieć, że proces ten toczy się zaskakująco szybko. Przejęcie rządów na rzecz rozwoju Nowoczesnego Suwerennego Społeczeństwa Polskiego nastąpi niewątpliwie – jest nieuniknione.
Jest natomiast dla mnie prawdziwą niespodzianką tempo odbudowy prawdziwej elity narodu i prędkość z jaką następuje „otwarcie oczu” przez Polaków tak na przeszłość (świadomość własnych Starożytnych Korzeni i faktycznego udziału Słowiano-Ariów → Lechitów → Polachów w rozwoju Cywilizacji Europy), jak i na teraźniejszość – rzeczywiste fakty społeczno-polityczne i faktyczne nasze położenie jako bardzo znaczącej światowej siły społeczno-politycznej w procesie kształtowania się Nowego Porządku Świata.
W kontekście obydwu prezentowanych materiałów chcę zwrócić waszą uwagę po pierwsze na to że to My Polacy jesteśmy Motorem Przemian – nie miejcie co do tego wątpliwości. Nie jesteśmy wyłącznie obiektem gry jakichś niewyobrażalnych sił światowych i przedmiotem rozgrywki Banksterki Światowej. Z obydwu materiałów wynika to jasno. Żadna ze Światowych Potęg, które układają sobie Rzeczywistość rzekomo pomiędzy sobą, na swoich warunkach, nie może zarządzać w tej chwili samodzielnie Sercem Świata – nigdy nie mogła i nie będzie mogła.
Pamiętajcie o tym – Bez Waszej Woli i Zgody nie stanie się w Polsce NIC! Dosłownie NIC. Świadomość Polaków – w tym Świadomość POLSKIEJ RACJI STANU, która jest RACJĄ PRZETRWANIA NARODU W SERCU ŚWIATA – ma tutaj olbrzymie znaczenie tak dla naszego Bezpieczeństwa jak i dla dalszego rozwoju Dziejów Świata – jego historycznych przemian. Świadomość oznacza nie tylko Myślenie i Mówienie ale także Organizowanie się Społeczeństwa wokół Nowej Idei Wspólnoty i Przeciwdziałanie zamiarom Wrogów tej Nowej Idei, obecnych Zarządców Polski. Musi to być działanie równoczesne i wielozakresowe (wielopoziomowe), mądre, spokojne, pragmatyczne. I takie to działanie Polaków właśnie jest. Efektem podjętych decyzji jest tenże BEZWŁAD, który obserwujemy.
Po drugie – Wracając bezpośrednio do tego co obserwujemy obecnie w kilka miesięcy po wyborach parlamentarnych i w kilka tygodni po wyborach samorządowych w Polsce, a na sekundę dosłownie przed wyborami do Europarlamentu, powinniście zauważyć – i na to chcę zwrócić waszą uwagę – że po okresie szoku z powodu wyników wyborów parlamentarnych i konstatacji, że Polska zostanie chwilowo zatrzymana w swoim dążeniu do SUWERENNOŚCI gospodarczej, społecznej i politycznej następuje obecnie powolne, ale zauważalne uświadomienie sobie przez Młodych Polaków NEGATYWNYCH konsekwencji (geopolitycznych, gospodarczych, społecznych i politycznych) dokonanego przez nich wyboru. A więc BEZWŁAD trwa, ale wykazuje tendencję przechyłową ku nowej fazie działania.
Po trzecie Młodość ma swoje prawa, w tym prawo do popełniania błędów na własny rachunek. Byliśmy już świadkami takich błędów w przeszłości, kiedy oddano w III RP ster rządów koalicji Unii Wolności i SLD i prezydentowi Kwaśniewskiemu. Czy długo się przy władzy utrzymali? Nie, bo ich dojście do władzy było spowodowane rozczarowaniem społeczeństwa do chadeckich rządów AWS i wcześniejszej prezydentury Wałęsy. Czy zatrzymało to rozwój Polski i spowodowało upadek jej niepodległości?! Nie. Spowolniło ten rozwój to fakt, ale nie zmieniło wektora owego rozwoju. Proces osiągania świadomości, że tylko Samorządność Suwerena daje mu faktyczną kontrolę nad władzą trwa od tamtego czasu i obecnie osiąga swoją kulminację, która doprowadzi w końcu do pożądanej przez społeczeństwo ZMIANY – da mu tę kontrolę – Ono tę KONTROLĘ na rządzących (zarządzających Polską) wymusi i stanie się to po fazie BEZWŁADU zainicjowanej wyborami Młodych Polaków w 2023.
Po czwarte jest niezaprzeczalną rzeczywistością rozbicie powyborcze środowiska Demokracji Bezpośredniej i brak ruchów konsolidacyjnych w nim. Jest też faktem, że stało się tak na skutek polityki największych sił zarządzających Polską, która Ruch Demokracji Bezpośredniej zainicjowany przez Pawła Kukiza zmarginalizowała skutecznie, korzystając przy tym z usług trzeciej siły – rodzącego się ruchu Poza-Okrągło-Stołowego: Konfederacji. To Korwin Mikke zdradził Ruch Kukiza i odmówił de facto udziału jego Ruchowi Demokracji Bezpośredniej w koalicji z utworzoną Konfederacją przed wyborami w roku 2019. To Konfederacja wycięła następnie ze swych szeregów Wolnościowców Demokracji Bezpośredniej (A. Dziambora, D. Sośnierza i J. Kuleszę) w roku 2022, a więc tuż przed kolejnymi wyborami. To Konfederacja doprowadziła więc do obecnych rządów Tęczowej Koalicji wyrzucając wspólnie z PIS i PO/KO – Ruch Demokracji Bezpośredniej poza nawias układów wyborczych. W rezultacie poniosła wielkie straty w ostatnich wyborach, a PJJ i Bezpartyjni Samorządowcy swoim wynikiem wyborczym doprowadzili do upadku rządów PISu w Polsce w roku 2023, odbierając jednocześnie Konfederacji prawie 5% głosów.
Miejcie świadomość tego wszystkiego wspaniali Wolni Polacy!
Co do dalszych losów PJJ która zbliżyła się do Konfederacji i losów ROP, które zdaje się że w tę samą stronę będzie nieuchronnie ciążyć – a te obie formacje (zapewne!!!) wyrzekną się wkrótce w ogóle postulatu wprowadzenia rządów Suwerena czyli Demokracji Bezpośredniej, na rzecz kolejnego brnięcia w mrzonki o silnym prezydencie i świetlistych elitach konfederackich Narodu, pamiętajmy że Konfederacja nie była i nie jest tworem jednolitym, ale zlepkiem, który w końcu się rozpadnie. Już dzisiaj marginalizuje się Koronę G. Brauna, a Korona jest naturalnym sojusznikiem PJJ i ROP – więc…?
Środowisko Demokracji Bezpośredniej kilkukrotnie zdawało się bliskie osiągnięcia dużego znaczenia w polskiej polityce. Najbliżej było do tego w czasach kiedy startował Ruch Kukiza i Paweł Kukiz jako kandydat na prezydenta Polski (2015). Dzisiaj jest on ze swoją formacją tylko przystawką, na dobrą sprawę skonsumowaną już przez PIS. Środowisko Demokracji Bezpośredniej zostało też wykolegowane z Konfederacji więc stoi teraz przed koniecznością zjednoczenia lub wyklarowania wiodącej samodzielnej siły i koniecznością samodzielnego startu w przyszłych wyborach prezydenckich i parlamentarnych w Polsce. I to będzie koniec BEZWŁADU.
1. Ordo Medicus: Traktat pandemiczny – co szykuje nam WHO?
27 maja 2024 r. rozpocznie się w Genewie 77. Światowe Zgromadzenie Zdrowia czyli doroczne posiedzenie najwyższego organu decyzyjnego Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), w którego skład wchodzą przedstawiciele wszystkich krajów członkowskich WHO. Omawiane mają być na nim między innymi projekt tzw. traktatu pandemicznego oraz nowelizacja międzynarodowych przepisów zdrowotnych (IHR). Pomimo że zarówno traktat jak i nowelizacja IHR mają niemniejsze znaczenie społeczne, polityczne i ekonomiczne niż zatwierdzony niedawno przez Radę Unii Europejskiej Pakt o Migracji i Azylu trudno doszukać się w polskich mediach debaty na ich temat.
IHR i traktat pandemiczny złotym środkiem na pandemie?
W listopadzie 2022 r. pojawił się „koncepcyjny projekt zerowy” traktatu pandemicznego, który od tego czasu był kilkakrotnie zmieniany. W styczniu 2023 r. opublikowana została „wersja zerowa” traktatu, w czerwcu 2023 r. „wersja biurowa”, a w październiku 2023 r. „wersja negocjacyjna”. Najnowsza wersja, datowana na 22 kwietnia 2024 r., została odrzucona 10 maja 2024 r. w kolejnej już rundzie negocjacyjnej 194 krajów członkowskich WHO, o czym jako jedno z niewielu polskich mediów informował portal „Rynek Zdrowia”. Dodać należy, że poważne obiekcje co do zmian IHR i traktatu mają między innymi Wielka Brytania, Holandia, USA czy Słowacja. Andrew Stephenson, minister stanu ds. zdrowia i opieki wtórnej w ministerstwie zdrowia Wielkiej Brytanii, oznajmił podczas debaty w parlamencie, że „obecny tekst (traktatu pandemicznego) jest dla nas nie do przyjęcia. Dlatego też, o ile tekst ten nie zostanie zmieniony i dopracowany, nie podpiszemy się pod nim”. Jeszcze dalej poszli posłowie Izby Reprezentantów Holandii (niższej izby parlamentu). W przyjętym w kwietniu br. przez Izbę w Hadze oświadczeniu czytamy, że: „mając na uwadze, że lekceważenie zobowiązań proceduralnych wynikających z IHR i brak jasności co do związku między zmienionymi IHR a nowym traktatem pandemicznym podważa międzynarodowy porządek prawny, a tym samym demokratyczną legitymację tych ustaleń i narusza art. 55 IHR, który wymaga, aby proponowane poprawki zostały przedłożone państwom stronom co najmniej cztery miesiące przed obradami i głosowaniem na Światowym Zgromadzeniu Zdrowia, rząd został poinstruowany, aby w trakcie Światowego Zgromadzenia Zdrowia zażądał odroczenia głosowania nad poprawkami, a tym samym nad IHR i nowym traktatem pandemicznym, a jeśli takie odroczenie nie zostanie osiągnięte, zagłosował przeciwko proponowanym poprawkom do IHR i traktatowi pandemicznemu”. Również 49 republikańskich senatorów USA domaga się od administracji Bidena wycofania poparcia dla poprawek do IHR i zerwania negocjacji w sprawie traktatu pandemicznego. W liście do prezydenta Bidena z 1 maja 2024 r. ostrzegają oni, że zmiany IHR i traktat pandemiczny są wybrakowane i „znacznie zwiększyłyby uprawnienia WHO w sytuacjach nadzwyczajnych w zakresie zdrowia publicznego i stanowiłyby niedopuszczalne naruszenie suwerenności Stanów Zjednoczonych”. Zmiany IHR oraz traktat pandemiczny są zaś gorliwie popierane przez kanadyjski rząd Justina Trudeau, który według Klausa Schwaba, szefa Światowego Forum Ekonomicznego (WEF), pozostaje pod kontrolą WEF i którego wielu członków uczestniczyło w programie Młodych Globalnych Liderów WEF. Także niemiecki parlament zgodził się w maju 2023, aby poprzeć zmiany w IHR i wprowadzenie traktatu pandemicznego. Przeciwko byli jedynie posłowie opozycyjnej Alternatywy dla Niemiec (AfD), partii która według szefowej Komisji Europejskiej Ursuli von der Leyen stanowi wraz z polską Konfederacją i francuskim Zjednoczeniem Narodowym zagrożenie dla demokracji w Europie. Czy dla Niemki stojącej na czele Komisji demokracja oznacza zatem zniewolenie społeczeństwa pod płaszczykiem walki o zdrowie? Rząd Tuska i kontrolowane przez niego media milczą zaś do tej pory na temat zmian IHR oraz traktatu pandemicznego. Czy premier i minister zdrowia scedowali całkowicie wypracowanie nowych IHR i traktatu pandemicznego na Komisję Europejską?
Do czego dąży WHO i stojący za nią inwestorzy?
Zmiany IHR i traktat pandemiczny mają na celu nadanie WHO daleko idących uprawnień jako centralnemu globalnemu organowi we wszystkich kwestiach zdrowotnych – kosztem suwerenności narodowej i wolności osobistej zwykłych ludzi.
Lista uprawnień, które mogą zostać przekazane WHO w wyniku przeforsowania zmian IHR i wdrożenia traktatu pandemicznego rozciąga się od ogłaszania pandemii i narzucania restrykcji, takich jak lockdowny czy też wprowadzania obowiązkowych szczepień przez samego dyrektora generalnego WHO, po globalną kontrolę produkcji i dystrybucji produktów, które mają pomóc w zwalczaniu pandemii oraz monitorowanie społeczeństwa i manipulowanie opinią publiczną. Ponadto WHO drastycznie rozszerza pojęcie zdrowia i chce nim objąć zmiany klimatu, ochronę środowiska i różnorodność biologiczną. Jeśli nawet nie dojdzie do pandemii, przygotowywanie się do niej miałoby stać się istotną częścią opieki zdrowotnej. W przyszłości WHO spodziewa się częstszego występowania pandemii, zwłaszcza w postaci chorób odzwierzęcych: przenoszenia wirusów z dzikich lub domowych zwierząt na ludzi, spowodowanego z kolei zmianami klimatycznymi. Z tym poglądem nie zgadzają się jednak autorzy raportu „Racjonalna polityka zamiast paniki” opracowanego przez zespół profesora Garretta Wallace Browna w lutym br. na Uniwersytecie Leeds. W raporcie stwierdzono, że dane i dowody naukowe miernie potwierdzają obecne założenia WHO dotyczące ryzyka pandemii, sugerując, że pośpiech we wdrażaniu nowych ram prawnych do walki z pandemią jest nieuzasadniony i że potrzeba więcej czasu, aby wypracować zasady działania, która pozwolą właściwie reagować na rzeczywiste ryzyko pandemii w szerszym kontekście opieki zdrowotnej. WHO uważa poza tym, że silniejsza współpraca międzynarodowa pod przewodnictwem WHO ma rzekomo być niezbędna, aby zapobiegać pandemiom, rozpoznawać je na wczesnym etapie i skutecznie je zwalczać. Wybranym środkiem do tego celu miałyby być szczepienia, głównie te oparte na nowatorskiej technologii zmodyfikowanego mRNA, które w przypadku koronawirusa zawsze były uznawane przez WHO jako „skuteczne i bezpieczne”. IHR i traktat pandemiczny umożliwiałyby podtrzymywanie permanentnego stanu zagrożenia, zarówno w trakcie trwania domniemanych pandemii jak i pomiędzy nimi oraz ustanowienie globalnego łańcucha dostaw i sieci logistycznej do zarządzania pandemiami, na których oczywiście zarabialiby sponsorzy WHO.
Jakie są główne założenia projektu traktatu pandemicznego?
W trakcie negocjacji traktatu pandemicznego jego główne założenia ulegały ciągłym zmianom. Na przykład obowiązujące od lat w dokumentach instytucji ONZ odniesienie do godności ludzkiej, praw człowieka i podstawowych wolności człowieka zostało usunięte w poprzednich wersjach traktatu na rzecz „zasad sprawiedliwości, integracji i spójności”. W najnowszym projekcie zostały one jednak ponownie wprowadzone i uzupełnione o postulat promowania sprawiedliwości i solidarności między państwami członkowskimi.
Według najnowszego projektu WHO nie ma już wydawać zaleceń, ale wiążące dyrektywy, które muszą być przestrzegane przez państwa członkowskie. Obecny projekt traktatu pandemicznego podkreśla wprawdzie odpowiedzialność państw członkowskich za promowanie zdrowia i dobrobytu ich obywateli w odniesieniu do wszystkiego, co ma związek z pandemiami. Zobowiązanie to może jednak okazać się fikcją, jeśli jednocześnie podkreślona zostanie rola WHO jako organu wiodącego i koordynującego międzynarodowe działania w zakresie zdrowia, w tym zapobieganiu pandemii.
Dyrektor Generalny WHO może de facto samodzielnie ogłosić i zakończyć stan zagrożenia zdrowia publicznego oraz, w razie potrzeby, stan zagrożenia pandemią w danym kraju lub regionie. Państwa członkowskie będą wówczas zobligowane nie tylko by reagować na ewentualną pandemię, ale też by wdrażać szeroko zakrojone działania, które miałyby jej zapobiegać, między innymi poprzez programy szczepień czy narzucaną z góry politykę klimatyczną. Państwa członkowskie byłyby w tym zakresie prawnie odpowiedzialne przed WHO. Środki i monitorowanie związane z pandemią zostałyby wprowadzone na stałe, co sprawiłoby, że w państwach członkowskich WHO obowiązywałby stan nieustannego zagrożenia zdrowotnego.
W przyszłości państwa członkowskie miałyby nie tylko walczyć z chorobami, ale też narzucać społeczeństwom wymagania dotyczące zdrowia. W tym celu wprowadzony miałby zostać system globalnych świadectw zdrowia z certyfikatami potwierdzającymi przejście badań, przyjęcia szczepień, przeprowadzenia działań profilaktycznych czy też poświadczającymi miejsca pobytu podczas podróży. Wielu polskich polityków i dziennikarzy, którzy w ostatnich latach opowiadali się za totalitarnymi restrykcjami covidowymi, takie rozwiązania zapewne by ucieszyły. Dlaczego nie ma jednak debaty publicznej na ten temat? Nawet jeśli pod koniec maja br. w Genewie nie dojdzie do porozumienia państw członkowskich – co jest prawdopodobne – to instytucje międzynarodowe jak WHO czy WEF oraz potężne prywatne korporacje na pewno dalej będą dążyć do ograniczania praw obywatelskich pod płaszczykiem walki z rzeczywistymi i urojonymi zagrożeniami zdrowotnymi. Debata publiczna jest zatem niezbędna.
Warto też dodać, że promowane przez WHO hasło „One Health” (Jedno Zdrowie) rozszerza pojęcie ochrony zdrowia o niemożliwą do opanowania liczbę możliwych zagrożeń: Zmiany klimatu, ochrona środowiska, bioróżnorodność, ekosystemy (w tym dzika przyroda, rośliny). Wszystko, co może mieć wpływ na fizyczne, psychiczne lub społeczne samopoczucie ludzi, może w przyszłości skłonić WHO do działania: Słabe plony, „niewłaściwe” odżywianie, zanieczyszczenie środowiska, infekcje u zwierząt (domowych), ale także rozprzestrzenianie się myślozbrodni (np. na temat przydatności środków do walki z pandemią, terapii czy szczepionek).
WHO miałaby też decydować, które produkty medyczne, leki i szczepionki są dozwolone, a które nie (np. alternatywne metody leczenia czy leki off-label). WHO miałaby w ten sposób znaczący wpływ na produkcję i dystrybucję produktów służących walce z pandemią. Po ogłoszeniu stanu zagrożenia zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym (PHEIC), WHO mogłaby przejąć kontrolę nad zasobami produkcyjnymi i decydować o łańcuchach dostaw.
WHO chciałaby też decydować o rozdziale produktów zdrowotnych (np. szczepionek). Bariery w wydawaniu zezwoleń miałyby zostać usunięte, a kontrole jakości miałyby być przeprowadzane w mniejszym zakresie, aby leki i szczepionki były dostępne w jeszcze krótszym czasie. Koalicja na rzecz szczepień CEPI – publiczno-prywatny sojusz WHO, rządów, Komisji Europejskiej, instytucji badawczych, przemysłu szczepionkowego i prywatnych darczyńców na rzecz badań i rozwoju nowych szczepionek – do której WHO wielokrotnie pośrednio się odnosi i która skupia głównych darczyńców WHO, postawiła sobie za cel opracowanie nowych szczepionek w ciągu 100 dni. W związku z tym technologia modyfikowanego mRNA miałaby w przyszłości stać się standardem.
Projekt traktatu pandemicznego nie zabrania też – o zgrozo – inżynierii wirusów (gain of function), mimo że istnieją uzasadnione podejrzenia, że SARS-CoV-2, koronawirus wywołujący covid, został wyhodowany w laboratorium w chińskim Wuhan.
WHO ma immunitet w państwach członkowskich, krajowe środki prawne (np. skargi, pozwy sądowe) nie będą miały zastosowania, nie byłoby też żadnej międzynarodowej kontroli prawnej WHO. Wręcz przeciwnie: jeśli Światowa Organizacja Zdrowia ogłosi stan zagrożenia zdrowia publicznego, państwa członkowskie musiałyby uznać ją za organ koordynujący działania przeciwpandemiczne i byłyby prawnie zobowiązane je natychmiast wdrażać.
Co możemy zrobić, by nie dopuścić do zainstalowania autorytarnego systemu walki z zagrożeniami zdrowotnymi?
Przede wszystkim należy sobie uświadomić, że WHO jest organizacją finansowaną głównie przez prywatnych inwestorów i forsowane przez nią programy realizują przede wszystkim ich interesy, a nie interesy państw członkowskich. Niestety wielu ludzi ciągle żyje w przekonaniu, że WHO to dobroczynna organizacja humanitarna troszcząca się wyłącznie o nasze zdrowie. Warto też przyłączać się do inicjatyw publicznych, które bronią interesów zwykłych obywateli. Jedną z nich jest list otwarty do WHO przygotowany przez dr Silvię Behrendt, prawniczkę specjalizującą się w prawie administracyjnym, założycielkę i dyrektor Agencji Globalnej Odpowiedzialności za Zdrowie (GHR). Podczas grypy H1N1, znanej jako świńska grypa, pełniła ona funkcję doradcy prawnego WHO. W liście tym Behrendt domaga się wraz z kilkoma współautorami odroczenia terminu przyjęcia poprawek do międzynarodowych przepisów zdrowotnych i traktatu pandemicznego na 77. sesji Światowego Zgromadzenie Zdrowia. List w wersji polskiej jest dostępny tutaj. Podpisało go już kilkanaście tysięcy ludzi z całego świata. Wspierajmy też organizacje takie jak Ordo Iuris, które aktywnie śledzą przebieg negocjacji dotyczących IHR i traktatu pandemicznego oraz wydają ekspertyzy prawne na ten temat.
Pamiętajmy też o nadchodzących wyborach do Parlamentu Europejskiego i nie wybierajmy kandydatów, którzy w ostatnich latach popierali totalitarną politykę pandemiczną WHO. Pomocną może być tutaj książka wydana przez wydawnictwo 3DOM „Koronaświry – Cytaty hańby”, która dokumentuje, kto opowiadał się za ograniczaniem praw obywatelskich i nieludzkimi restrykcjami covidowymi. Nie bądźmy bierni!
źródło: https://ordomedicus.org/traktat-pandemiczny-co-szykuje-nam-who/