Pasjonujący Świat cz.1
Skala niespójności w wizji o Atlantydzie rozumianej klasycznie według XIX i XX-wiecznych przekazów literackich opartych na wzmiankach starożytnych i eseju Platona jest tak duża, a sprzeczności wewnętrzne w tej koncepcji w świetle wiedzy naukowej z poszczególnych dziedzin wiedzy – choćby lingwistyki czy archeologii oraz genetyki – są tak poważne, że trudno traktować tę koncepcję z całą powagą, jako obraz I Cywilizacji Ziemi, lub Starej (Old,Ud, Alt) Cywilizacji Ziemi. Szanuję poszukiwania KORZENI Cywilizacji i KORZENI Ludzkości i jestem zdania, że każda wymiana wiedzy na ten temat wnieść może do naszego współczesnego światopoglądu elementy nowości. Warto więc tego wysłuchać i wyciągnąć własne wnioski. CB
Od J. G. D.
Pasjonujący Świat cz.1
https://www.youtube.com/watch?v=EMxTF0_rkrw
Wspomnę tu tylko dla porządku, że genetyka pokazuje linie haplogrupowe w rozwoju człowieka wiążąc je z archeologicznymi odkryciami i artefaktami archeologicznymi w konkretnych lokalizacjach geograficznych i jednocześnie w sposób dynamiczny układając je w czasie około – lekko licząc – 240 000 lat wstecz. Te początkowe haplogrupy Homo Sapiens, tzw Adama i Ewy, wywodzą się z Afryki Południowej i choćby tę wiedzę współczesną należałoby pogodzić z koncepcją Atlantydy jako Kolebki Starej Cywilizacji Ziemi.
Jeszcze inna sprawa to zawartość Neandertalskiego DNA w naszym DNA. Katastrofę Planetarną widać według astronomów i geologów współczesnych 12 500 lat temu (10 500 p.n.e..), a nie w 1 200- 1 500 p.n.e. – ta wiedza także przecież wymaga uwzględnienia w koncepcji skąd naprawdę wziął się współczesny Człowiek i jego współczesna Cywilizacja.
Kolejna sprawa to świadomość Kultur archeologicznych w Europie cywilizacyjnie zaawansowanych wyżej około 6 000- 5 500 p.n.e nad Dunajem, w Karpatach i nad Morzem Czarnym, które stworzyły koło, wóz, pismo, itp.
Reasumując – Nie należy koncepcji Starej Kolebki Cywilizacji Człowieka wyrzucać na śmietnik, ale trzeba ją uporządkować w czasie i przestrzeni z uwzględnieniem wiedzy naukowej jaką posiadamy współcześnie.
Haplogrupy męskie 240 000 – do dzisiaj (ostatnie duże zmiany genomów to okres 10 000-9 000 p.n.e.)
Haplogrupy żeńskie 170 000 (lub 240 000) do dzisiaj (ostatnie duże zmiany genomów to okres 10 000-9 000 p.n.e.)
Kultura Vinča – neolityczna kultura archeologiczna związana ze stanowiskiem eponimicznym w miejscowości Vinča na przedmieściach Belgradu. Kultura Vinča rozwijała się w Europie południowo-wschodniej od ok. 5500 do ok. 4000 p.n.e. Wyróżniana jest faza starsza zwana Turdaş (Tordos) lub Vinča A i B, oraz młodsza – Pločnik lub Vinča C i D. Kultura Vinča powstała ponad starszą kulturą starczewską. Na jej bazie rozwinęła się kultura badeńska i inne pomniejsze kultury.
Kultury naddunajskie – określenie wprowadzone w latach 20. XX w. przez archeologa Vere Gordona Childe’a, oznaczające krąg kultur neolitu występujących w środkowej Europie, głównie w dorzeczu środkowego i częściowo dolnego Dunaju, charakteryzujących się prowadzeniem gospodarki rolniczo-hodowlanej. Kultury te pojawiały się sukcesywnie na ziemiach polskich przenikając przez Bramę Morawską oraz przełęcze Karpat i Sudetów.
Do tego cyklu zalicza się: