Wedyjskie Opowieści – Judhiszthira, doskonały król i najstarszy Pandawa
Pandawowie to Panowie, Dawcy – Dawanie = Dardawianie, Dawanowie – Dewowie.
Według prostej (by nie powiedzieć płytkiej i prostackiej) wersji wiedzy encyklopedycznej, zachodniej: „Pandawowie zostali spłodzeni przez bogów: Dharmę (Judhiszthira), Waju (Bhima), Indrę (Ardźuna) i Aświnów (bliźniacy Nakula i Sahadewa). Pandu nie mógł mieć potomstwa z powodu ciążącego na nim przekleństwa. Pandawowie urodzili się z 2 matek: Kunti (Judhiszthira, Bhima, Ardźuna) i Madri (Nakula i Sahadewa); osieroceni w dzieciństwie, zostali przygarnięci przez brata Pandu, Dhrytarasztrę, i wychowywali się na dworze w Hastinapurze wraz z jego synami Kaurawami; P. mieli wspólną żonę, Draupadi; rywalizacja P. i Kaurawów, która zakończyła się bratobójczą walką na Polu Kurów (Kurukszetra) stanowi gł. wątek Mahabharaty.” – Encyklopedia PWN.
Dharma – Dar Ma(mający), Dar Dający – Dobry- Dabog / Daboga lub Dobry Bóg – Dadźbog. Jego syn Judhiszthira -Judiszt Hira – Jodłowy Szczyta (Scyta), Jodło-Góra (jakby Wyrwidąb i Waligóra w jednym).
Bóg Waju – bez wątpliwości Strzybog, a jego syn Bhima, Bijmąż (Bijmąd, Bijmond, Bijmund).
Indra – JĄDRZEJ (SPOR) lub Perun – Jąt-Drak (Dzierżykij), i jego syn Ardżuna – Orłun, Oro-Łuna.
Aświnowie – Oświnowie, Ośzkenazowie, Osikołkowie (Skołoci), albo wręcz Synowie Welesa Lel i Polel oraz ich synowie Nakula – Nikuła, Mikuła, Nyks i Sahadewa – Sakodewa.
Kaurawowie – Kurakowie / Krukowie / Welesożarowie – potomkowie / dzieci-wnuki czciciele Welesa – Słowianie z Nowej Koliby (Lęgii Naddunajskiej) slowiano-aryjscy Panowie Urartu (Harowarty).
Odbiciem Bitwy na Polach Kurukszetry jest Bitwa Ludzi z Bożą Pomocą w apokryfie
„Z Królestwa SIS – Tomirysa i Czaropanowie – Świątynia Dziewięciu Kręgów”.
Wedyjskie Opowieści – Judhiszthira, doskonały król i najstarszy Pandawa
https://www.youtube.com/watch?v=jIEgpJujjDA
Ardżuna – Modlitwa Ardżuny przed bitwą na polach Kurukszetry
https://www.youtube.com/watch?v=NXghUUOcVXI
Utwór z płyty „Dotyk Gandivy”