projekty kolejnych pandemii 2025 – 2028 – upolitycznienie pseudonauki
UPOLITYCZNIENIE PSEUDONAUKI to Klucz do zrozumienia wagi tego wywiadu.
Astrid Stuckelberger to pracownik naukowy, wykładowca akademicki, profesor Nauk Stosowanych. Jest uznanym na świecie ekspertem ds. ewaluacji badań naukowych, zwłaszcza w obszarze oceny i optymalizacji zdrowia, zarządzania kryzysowego, szkoleń w zakresie pandemii oraz zastosowania innowacji technologicznych w medycynie. Od ponad 20 lat współpracuje jako ekspert międzynarodowy wysokiego szczebla z różnymi agencjami ONZ i instytucjami Unii Europejskiej w zakresie publikacji, tworzenia programów i prowadzenia szkoleń.
Laureatka nagrody Sekretarza Generalnego ONZ za całokształt działań, nominowana do udziału w plebiscycie na 100 największych Osobowości w Szwajcarii.
Prezentowany wywiad odbył się w maju lub w czerwcu br. (nie udało mi się dotrzeć do informacji o dokładnej dacie), został wypuszczony w 3 częściach – niniejsze nagranie to „sklejka” wszystkich 3 części.
Astrid Stuckelberger to pracownik naukowy, wykładowca akademicki, profesor Nauk Stosowanych. Jest uznanym na świecie ekspertem ds. ewaluacji badań naukowych, zwłaszcza w obszarze oceny i optymalizacji zdrowia, zarządzania kryzysowego, szkoleń w zakresie pandemii oraz zastosowania innowacji technologicznych w medycynie. Od ponad 20 lat współpracuje jako ekspert międzynarodowy wysokiego szczebla z różnymi agencjami ONZ i instytucjami Unii Europejskiej w zakresie publikacji, tworzenia programów i prowadzenia szkoleń.
Laureatka nagrody Sekretarza Generalnego ONZ za całokształt działań, nominowana do udziału w plebiscycie na 100 największych Osobowości w Szwajcarii. Niedawno otrzymała tytuł Honorowego Profesora Instytutu Bioregulacji i Gerontologii Rosyjskiej Akademii Nauk Medycznych.
Autorka 12 książek i ponad 180 artykułów naukowych, raportów i sprawozdań dla UE i ONZ oraz oficjalnych dokumentów z wytycznymi dla rządów.
Astrid jest zastępcą dyrektora Krajowego Programu Badań Nad Starzeniem Się prowadzonego przez Szwajcarską Narodową Fundację Nauki oraz członkinią Towarzystwa Studiów Psychologicznych i Spraw Społecznych. Współzałożycielka i prezes organizacji Geneva International Network on Aging; była wicedyrektor Interdyscyplinarnego Centrum Gerontologii Uniwersytetu w Genewie; była asystentka redaktora Wydziału Zdrowia Psychicznego WHO.
W okresie 1998 – 2000 jako konsultant z ramienia szwajcarskiego Ministerstwa Zdrowia doradzała licznym decydentom politycznym, m.in. członkom Gabinetu Prezydenta, Radcy Stanu w Genewie, oraz personelowi Krajowego Departamentu Zdrowia i Spraw Socjalnych.
W latach 2004 – 2012 była przewodniczącą Komitetu Organizacji Pozarządowych ONZ ds. Starzenia.
W okresie 2007 – 2015 pełniła funkcję Sekretarza Generalnego Międzynarodowego Stowarzyszenia Gerontologii i Geriatrii Regionu Europejskiego.
W latach 2010 – 2014 była wiceprzewodniczącą Komitetu Organizacji Pozarządowych ONZ ds. Statusu Kobiet.
W 1987 r. uzyskała stopień magistra na wydziale Psychologii i Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Genewskiego, następnie w 2000 r. obroniła doktorat w dziedzinie zdrowia populacyjnego na wydziale Studiów Interdyscyplinarnych Uniwersytetu Genewskiego, a w 2014 r. uzyskała tytuł Privat‐Docent w Instytucie Globalnego Zdrowia przy Wydziale Medycyny Uniwersytetu Genewskiego. W międzyczasie otrzymała certyfikat ukończenia programu Międzynarodowe Prawa Człowieka na wydziale Prawa Uniwersytetu Genewskiego.