Cywilizacja macedońska – odkrywanie alfabetu
As we have shown, one of the greatest achievements of the macedonian civilisation is the discovery of the alphabet, that is, the composing of the sound alphabet with the exceptional sublimation for every sound and sign and with the phonetics of the most simplyfied system of vowels and consonants in the pre – historic period. In the pre – historic period, that is, in the period which archaeology today treats as pre – historic, because de facto for the macedonians it is a historical period a period which is older than Herodot’s history, in Macedonia in use were two alphabets from which base, as derivations derived all the other later phonetic alphabets among which the so called hellenic alphabet as well from around IXth cent B.C., the so called latin alphabet from the ancient period, the so called glagolithic of the salonika brothers Kiril and Metodi, the cyrillic of Kliment Ohridski from the IXth cent A.D. and the alphabet of Trp Ruen from the VIth or IXth cent A.D. etc as well as all the other so – called ancient pre – slav alphabets (phoenician, etruscan, venetian, lycian etc.). The alphabets of the north semitic people and the 62 phonetic alphabets of the indian population etc. In other words the Macedonians from the end of the mesolithic and the beginning of the Neolithic are the creators of the oldest phase of the sound alphabet similar to modern Macedonian cyrillic, which in the IXth cent A.D. served Kiril and Metodi as a prototype for composing the glagolithic, of Kliment Ohridski for composing the cyrillic and probably in the year 567 A.D. (or in the IXth cent A.D.) for Trp Ruen in composing the ruenithic.
Jak wykazaliśmy, jednym z największych osiągnięć cywilizacji macedońskiej jest odkrycie alfabetu, czyli skomponowanie alfabetu dźwiękowego z wyjątkową sublimacją dla każdego dźwięku i znaku oraz z fonetyką najprostszego systemu samogłosek i spółgłosek w okresie prehistorycznym. W okresie przedhistorycznym, czyli w okresie, który archeologia dziś traktuje jako prehistoryczny, bo de facto dla Macedończyków jest to okres historyczny starszy niż historia Herodota, w Macedonii używano dwóch alfabetów na których podstawie, wyprowadzono wszystkie inne późniejsze alfabety fonetyczne, wśród których są: z okresu starożytnego tak zwany alfabet grecki, a także z około IX w.p.n.e., tzw. alfabet łaciński, dalej tzw. głagolica braci Salonik Kiriła i Metodego, cyrylica Klimenta Ohridskiego z IX w. oraz alfabet Trpa Ruena z VI lub IX w. itd. oraz wszystkie inne tzw. starożytne alfabety przedsłowiańskie (fenicki, etruski, wenecki, licyjski itp.). Alfabety północnych semickich ludów i 62 fonetyczne alfabety ludności indyjskiej itp. Innymi słowy Macedończycy od końca mezolitu i początku neolitu są twórcami najstarszej fazy alfabetu dźwiękowego, podobnego do współczesnej macedońskiej cyrylicy, która w IX ne służyła Kiriłowi i Metodemu jako pierwowzór do skomponowania głagolicy, Klimentowi Ohridskiemu do skomponowania cyrylicy i prawdopodobnie w roku 567 (lub w IX wne) dla Trpa Ruena przy komponowaniu ruenitu.
Macedonia on the world map (fragment), according to the Cosmography by Claudius Ptolemey (around 100 – 178 A.D.)
Tab. 1 Prehistoric Macedonian alphabet, according to decoded texts on monuments from 7000 to 535 B.C
According to the deciphered language material up till now 35 letters have been recognised from the ancient Macedonian „public” alphabet. The written signs of the ancient macedonian language clearly testify that it’s a standardized language with developed phonetics and morphology, with various preserved literal texts and with a rich vocabulary. It is synthetic a more flexive language and uptill the XIIIth cent A.D. the macedonian language remains synthetic that is the nouns and other noun words performed their syntactic function in the sentence through the case endings while in the macedonian language there was seven cases, for singular, plural and dual. Oldest inscriptions and writings are with the so called continual language and dates back to at least 7.000 – 6.000 years B.C. and according to the oldest ancient macedonian epigraphy it could be affirmed that both ancient macedonian alphabets („public” and „secret” existed parallel with each other because on many artefacts seals, clay plates etc.)are registered inscriptions using simultaneously at the same time one and the other pre historic macedonian alphabet. Both alphabets have common characteristics and it is obvious that in a much later period from them emerged as derivations the initial (unific, constitutional) and minuscule so called hellenic alphabet and de facto a derivate of the ancient macedonian alphabet but with a major reduction in the vowel and consonant system, because the so called hellenic alphabet has only 24 letters. Following this, very suspicious is the nature of the announcement of Herodot that supposedly the hellens took over their alphabet from the phoenicians when already in the Balkans we have a sound alphabet in Osinchani, Lepenski Vir and Govrlevo from 7.000 – 6.000 years B.C. (see table No. 1).
Według rozszyfrowanego materiału językowego do tej pory rozpoznano 35 liter ze starożytnego macedońskiego alfabetu „publicznego”. Pisemne znaki starożytnego języka macedońskiego wyraźnie świadczą o tym, że jest to ustandaryzowany język o rozwiniętej fonetyce i morfologii, z różnymi zachowanymi tekstami dosłownymi i bogatym słownictwem. Jest syntetycznym językiem bardziej elastycznym i do XIII w.n.e. język macedoński pozostaje syntetyczny, to znaczy rzeczowniki i inne słowa rzeczownikowe pełniły swoją funkcję składniową w zdaniu poprzez końcówki przypadków, podczas gdy w języku macedońskim było siedem przypadków dla liczby pojedynczej, liczba mnoga i podwójna. Najstarsze inskrypcje i pisma są napisane tak zwanym ciągłym językiem i pochodzą z co najmniej 7.000 – 6.000 lat przed naszą erą i zgodnie z najstarszą starożytną epigrafią macedońską można stwierdzić, że oba starożytne alfabety macedońskie („publiczny” i „tajny” istniały równolegle ze sobą, ponieważ na wielu artefaktach pieczęcie, gliniane tablice itp.) są zarejestrowane inskrypcjami używającymi jednocześnie jeden i drugi prehistoryczny alfabet macedoński. Oba alfabety mają wspólne cechy i jest oczywiste, że w znacznie późniejszym okresie z nich wyłonił się początkowy (jednolity, konstytucyjny) i malutki tak zwany alfabet grecki – de facto pochodna starożytnego alfabetu macedońskiego, ale z istotną redukcją systemu samogłosek i spółgłosek, ponieważ tak zwany alfabet grecki ma tylko 24 litery. W następstwie tego bardzo podejrzany jest charakter ogłoszenia Herodota, że rzekomo Hellenowie przejęli swój alfabet od Fenicjan, kiedy już na Bałkanach mamy alfabet dźwiękowy w Osinchani, Lepenski Vir i Govrlevo z 7.000 – 6.000 lat przed naszą erą. (patrz tabela nr 1).