Zakończenie obrzędów czczących 100. rocznicę zwycięstwa Wiary Przyrodzonej – Romuva na Litwie (Archiwum 2015)
Niedziela, 31 maja 2015 r., 12:00. Zakończenie obrzędów czczących 100. rocznicę zwycięstwa Wiary Przyrodzonej – Romuva na Litwie, u grobu króla Giedymina na poświęconym mu wzgórzu w Wilnie.
https://www.youtube.com/watch?v=ng6gzIAsx3g
23 listopada przedstawiciele religijnej wspólnoty starożytnego Bałtyku zebrali się w Wilnie z całej Litwy by wybrać nowego przywódcę litewskiej Romuvy – Krive, wybrano Inię Trinkūnienė.
Inia Trinkūnienė urodziła się 25 marca 1951 r. w Kelme, w 1969 r. ukończyła gimnazjum w Kelmė, w 1974 r. uzyskała tytuł magistra psychologii na Uniwersytecie Wileńskim. Od 1974 r. Pracuje jako socjolog w Instytucie Filozofii i Socjologii Akademii Nauk, od 2001 r. – w Instytucie Badań Społecznych, zwanym obecnie Litewskim Centrum Badań Społecznych. I. Trinkūnienė bada rozpowszechnianie i ekspresję kultury etnicznej w ostatniej dekadzie. Jej prace zostały opublikowane w 60 artykułach w prasie naukowej, uczestniczyła w konferencjach i wygłaszała referaty na Litwie i za granicą. Od 2004 do 2013 r. I. Trinkūnienė była ekspertem ds. Rady Kultury Etnicznej przy sejmach Republiki Litewskiej.
I. Trinkūnienė jest przywódcą Romuvy wileńskiej, przywódcą rytualnej grupy litewskiej Romuvy „Kūlgrinda”, wdową po pierwszym odnowionym kriwem litewskiej Romuvy Juniasie Jonasie Trinkunasie. Pierwszy przywrócony litewski Krive Romuvy – Jonas Trinkunas (1939 – 2014) pełnił te honorowe obowiązki powołany uroczyście 13 lat temu 19 października 2002 roku w Wilnie na wzgórzu u grobu króla Giedymina. Kilka dni później, religioznawca Gintaras Beresnevičius mądrze ocenił znaczenie entuzjazmu Krive dla Litwy, nieuchronnie podążającej do zjednoczonych państwa z Unią Europejską: „Nadszedł czas, aby swobodnie oddychać, trzeba użyć wszelkich możliwych środków żeby to się stało. Wspólna Europa staje się nieuchronna i jest to okazja (ostatnia w historii) do przyjęcia i ustanowienia kulturowych ram religijnych i tożsamości, która mogłaby uformować twardą podstawę wolnego i wytrwałego narodu. „
Zwolennicy starowierstwa uważali, że istnieje potrzeba przywrócenia pozycji Kriwiego. Funkcja powstała, gdy wspólnota staroobrzędowców Romuva została oficjalnie zarejestrowana w 1992 r. i zaczęły się tworzyć społeczności Romuvy na Litwie. Potem trzeba było zjednoczyć ich we wspólnotę. W 2002 roku przedstawiciele społeczności Romuva, zgromadzeni w Wilnie, założyli Koło Vaidilai, gdzie postanowiono wybrać Kriwę, głowę całej Romuvy. Został wybrany Jonas Trinkunas. Zdecydowano także, że przywódcy Romuvy, którzy znają zwyczaje, kulturę i religię, a przede wszystkim ci, którzy są odpowiedzialni za rytuały, otrzymają tytuły uczniów. Krive reprezentuje Romuvę jako jej duchowy przywódca. Krivemu zostało powierzone dbanie o życie społeczności Romuva, i jej rozwój duchowy. W tym roku minęło już sto dziesięć lat od narodzin Jana Giedymina-Beržańskiego-Klausutisa, pierwszego w najnowszej historii krive. 22 maja 1905 r., napisano podanie o uznanie go za spowiednika starej litewskiej wiary. Przez prawie 10 lat odbywała się wytrwała korespondencja z rosyjskimi biurokratami i dopiero w 1915 r. J.G. Beržanskis-Klausutis otrzymał odpowiedź, że nie ma przeszkód ze strony imperium rosyjskiego, aby uznać go za osobę ze starożytnej wiary litewskiej . Tak więc zwolennicy starej bałtyckiej wiary w tym roku wspominają setną rocznicę odrodzenia i ciągłości starej litewskiej wiary.
Co na to polscy rodzimowiercy? To stało się na Litwie już 3 lata temu. Kiedy w Polsce?