Parę uwag o znaczeniu imion Jezus i Mahomet
Jak wiecie bardzo krytycznie śledzę wątki związane z postacią Jezusa jako faktycznie istniejącej osoby, gdyż nawet jeden z naszych największych polskich teologów po długich poszukiwaniach na zlecenia Papieża Jana Pawła II dowodów bezsprzecznych na istnienie rzeczywiste takiej postaci, w wyniku swoich ustaleń dokonał apostazji – czyli wystąpił z Korporacji Watykańskiej, nie chcąc dalej wprowadzać w błąd wiernych. Mamy też wiele dowodów że jego postać jest elementem rozgrywających się na Niebie Gwieździstym cykli, podobnie jak wiele innych opowieści biblijnych, czego dowiodło wielu naukowców i pasjonatów. Część z tych odkryć przedstawiałem w serii artykułów o Odciętej Nodze Gwiezdnego Byka/Tura.
Był czy nie był, był Semitą czy Słowianinem – nie czuję się w tym temacie ekspertem. Publikuję więc zajawkę ciekawego, z punktu widzenia lingwistyki i zapisów runicznych, artykułu pana Ireneusza Ćwirko z jego Blogu Krzyształowy Wszechświat.
Trzy najważniejsze religie monoteistyczne są ze sobą ściśle związane i powołują się na wspólny fundament jakim jest Stary Testament.
Kojarzymy je z ludami semickimi i oficjalna nauka wpoiła nam przekonanie o tym, że to właśnie ludy semickie rozpowszechniły tę religię po świecie.
W moim cyklu artykułów o inwazji „Ludów Morza” na Bliskim Wschodzie przedstawiłem moją wersję wydarzeń i w tej wersji centralną rolę odgrywają Słowianie.
źródło: http://krysztalowywszechswiat.blogspot.com/2018/05/pare-uwag-o-znaczeniu-imion-jezus-i.html
Okazuje się, że propagowana przez oficjalną naukę historia starożytności jest niczym innym jak wydumanym wymysłem (w najlepszym przypadku), ale tak naprawdę bezczelnym oszustwem, nie opartym na żadnych racjonalnych przesłankach.
Odczytanie przeze mnie napisu Nabatejczyków,
jak i Filistynów
połączone ze świadectwami archeologicznymi tych ludów, pozwala nam na nowe spojrzenie na historię Bliskiego Wschodu oraz na zrozumienie tego, że nasi przodkowie odegrali w tej historii decydującą rolę.
Wszystko wskazuje na to, że kultura słowiańska dominowała ten region znacznie dłużej niż sadziłem i dokumenty pisane potwierdzają to, że jeszcze na przełomie er mowa słowiańska była w tym rejonie mową codzienną znacznej części żyjącej tam ludności.
Nasuwa się więc pytanie, czy również Jezus mógł mieć coś z tą kulturą wspólnego i czy czerpał z niej inspiracje dla tak daleko idącej reformy Judaizmu?
Oczywiście musimy się też zapytać, czy Judaizm przełomu er w ogóle ma coś wspólnego z Judaizmem współczesnym i czy jego obecna forma nie jest tylko nowym tworem czynników politycznych ostatnich 200 lat?
Podjęty temat jest złożony i wymaga dogłębnej analizy dostępnych faktów. Jednak od czegoś trzeba zacząć i takim początkiem może być sama analiza imienia Jezus, a dokładniej mówiąc Jezus Chrystus, bo tak jest ten twórca Chrześcijaństwa powszechnie nazywany.
Trzeba zauważyć, że imię Jezusa w innych językach, szczególnie słowiańskich, przybiera trochę inną formę, i tak u południowych Słowian, a szczególnie prawosławnych, nazywany jest on imieniem Isa.
Zaznaczam, że końcówka „us” jest pozostałością wpływów greckich i dla prawidłowej analizy tego imienia nie ma on żadnego istotnego znaczenia.
