Uszak bzowy, czyli Ucho Judasza (Auricularia auricula-judae)

Jest to grzyb całoroczny, który rośnie także teraz, zimą.

zdjęcia i opisy pochodzą z Nagrzyby.pl

Paweł i Grzyby na YouTube – doskonały znawca grzybów, polecam jego filmy na temat zarówno ich wyglądu jak i tego co jest jadalne a co nie jest.

https://www.youtube.com/watch?v=pgeZvFBzo6E

https://www.youtube.com/watch?v=7L7HiFAALM4

Owocnik – 4-10 cm szerokości; nazwa grzyba pochodzi od kształtu przypominające ucho. Jednakże to „ucho” może być również muszelkowate, odwrotnie miseczkowate, płatowe, skręcone lub u nasady zwężone w kształcie trzonu. Barwy czerwonobrązowej do oliwkowobrązowej lub fioletowoszarej. Na gładkiej, błyszczącej, poprzecinanej listwami stronie wewnętrznej znajduje się warstwa zarodnikonośna, podczas gdy bezpłodna strona zewnętrzna jest puszyście filcowata i szarawa.

Miąższ – ciemnobrązowy, wilgotny jest galaretowaty lub chrząstkowaty, elastyczny, prześwitujący; bez smaku i zapachu; wysuszony jest twardy, łamliwy, pomarszczony, bardzo lekki, silnie skurczony; przy wilgotnej pogodzie powraca do pierwotnych rozmiarów.

Wysyp zarodników – biały.

Występowanie – uszak bzowy jest szeroko rozpowszechniony, ale nie występuje w wyższych partiach gór. Rośnie na gałęziach bzu czarnego, lecz również na innych drzewach i krzewach liściastych, w Polsce stwierdzono te grzyby na orzechu włoskim, topolach i klonach. Owocniki występują w przeciągu całego roku, w okresach bezmroźnych i wilgotnych.

Zastosowanie – dobry grzyb jadalny.

Możliwość popełnienia pomyłki – na tych samych pniach rośnie czasami rzadszy, także o galaretowatym miąższu, uszak skórnikowaty (Auricularia mesenterica), który różni się silnie filcowato owłosioną i strefowaną zewnętrzną powierzchnią owocnika. Ich kształt jest bardziej rozpostarty, miąższ zdecydowanie grubszy. Grzyb ten jest bardzo rzadki i występuje na drewnie drzew liściastych, na cieplejszych terenach.

Uwagi – auricula-judae znaczy – ucho Judasza. Judasz podobno powiesił się na drzewie dzikiego bzu.