Korowód to także Koło-wód: czyli zataczanie kręgu dookoła wybranego miejsca – miejsca obrzędu, wioski np. na wiosnę, miejsca wybranego na biwak, miejsca osady. Po środku zatoczonego Koła sadzano drzewo zwane Zapisem. To drzewo było symbolem Drzewa Bogów – Drzewa Świata – Kosmosu – Weli/Prawi, było też świadkiem, a więc Zapisem wszystkiego co działo się przez pokolenia w rozwijającej się wokół niego wiosce. Było także świadkiem wieców, narad starszyzny i sądów starowieku jakie odbywały się pod nim w razie sporów. Kołowód i w ogóle akt okolenia (okół – słowiański gród i okręg; opole, pag/pąg) miały charakter uświęcenia ziemi wewnątrz kręgu i ochrony jej przed wszelkim złem z zewnątrz.
https://www.youtube.com/watch?time_continue=74&v=s-Wxp7P7FSA
Słowo korowód, jak zauważycie ma swoje odbicie w świętym obrzędowym, ofiarnym chlebie korowaju – KO-RO-Waju, czyli kŁodzi Ra – wijącego Świat, co znane jest jako Łodź Osta – KA dla Światła Świata – RA wijącego/stwarzającego WAJ/WAĆ. Raka – Mogiła Królewska, Kara – sPRAWIEDLIWY WYROK. Korowaj to okrągły chleb ofiarny, czyli inaczej także Koło-waj. Motyw Koła ma też oczywiście odbicie w Roku rolniczym i obrzędowym w słowie Kol-Lęd-Darz, czyli Koło Lędy/Ziemi i Darza/Darboga/Dażboga. Kalendarz służył ku lęd darzeniu, a więc powodzeniu prac rolnych i świętych obrzędów dorocznych/godowych.
O rytualnym objęciu Ziemi we władanie przez kniazia w imieniu Starych Bogów poczytajcie tutaj: