Rafał Kopko Orlicki – Sundaland

Załączona mapa obrazująca połączenia lądowe w okresie wielkiego zlodowacenia biegunowego, nie wystarczająco chyba pokazuje jak łatwo się Australia łączyła z Azją a z drugiej strony, nie widać od południa połączenia z Antarktydą. Dlaczego przy takim połączeniu szeregu wysp – w zasadzie mostem wyspowym, potomkowie R1 nie zdążali do Australii tylko na północ? Jest na to kilka wyjaśnień. Wielki lądolód, znacznie większy niż obecnie, odebrał wszelką wodę Australii. Każdemu obszarowi położonemu blisko bieguna oraz blisko równika. Dopiero zmniejszenie lodowców, dało wodę obszarom podlodowcowym.

Drugi czynnik. Ludy te, szły właśnie z południa, z Antarktydy. Tam więc jest ich Atlantyda, ukryta gdzieś pod lodem. Dlaczego ludy tubylcze Australii (ciekawe, jaka jest haplogrupa Aborygenów), są więc tak odmienne rasowo? Ich fauna podobnie? Bo są młodsze od tych, którzy przechodzili przez ten kontynent. Ich istnienie jako odrębnych ras i gatunków, datuje się na okres gdy były oddzielone od Azji i Indii większymi wodami. Ośrodkiem ich odrębności biologicznej, nie była tylko sucha Australia, lecz również Antarktyda, tętniąca życiem. Lud R1 nie powstał w małym Sundlandzie, tylko tutaj kolejny raz ewoluował. Jaki jest wniosek dla takich zjawisk, w tym dziejów naszych przodków, ich wędrówki? Taki mianowicie, że przyczyną wielkiego lodowca była wielka precesja. A to, zakrawa na Nibiru. Tutaj spełniłaby się częściowo hipoteza rosyjskich wedystów, twierdzących, że biała rasa – Słowianie, przybyła z bieguna północnego, najpierw na obszar Rosji i stąd pochodzą wszelkie narody słowiańskie. Ten panrosyjski pogląd, może okazać się prawdą w dwóch aspektach. Że przybyli oni z bieguna i to północnego. Tyle tylko, że biegun ten stal się południowym a sąsiedni kontynent, Australia, wcześniej na północy, wylądował na południu. W efekcie, nie przybyli przez białą Rassiję, tylko czarną i żółtą (R)Asiję. Tygiel ras, które się tu skłębiły.

Hiperborea – Okołonas (OkoAnus/Okean) Atlantydzki (Wątlądstykski/ĄtLądStyks)

Przejście linii prostej przez piramidy w Egipcie, Wyspę Wielkanocną i piramidy Peru, nie jest idealnie równoległe do równika. Jest to linia odchylona. Podobnie, linia prosta zmierzająca przez piramidy Bośni i Polski do Stonehenge, odchylona jest podobnie, na południe. Gdyby wróciła do pionu, oznaczałoby to, że Wielka Brytania znalazłaby się pod lodem Arktyki, zaś Polska, zyskałaby krótsze zimy acz podobne temperatury letnie. Ziemia, musiałaby utracić odchylenie kątowe wobec Słońca. Ciekawa jest nazwa Stonehenge, wywodzona z języka staroangielskiego, który był zupełnie innym językiem, wytępionym przez władców Anglii. Nie utożsamiali się więc z nim zbytnio. Oba rdzenie tego słowa, są odnoszone do współczesnego języka angielskiego, chociaż mogą stanowić jedynie przeróbkę nazwy pierwotnej, bardziej Wenedyjskiej – Arjo – Slowiańskiej.  Rdzeń ‚stone’ ma oznaczać ‚kamień’ jak dzisiaj. Natomiast rdzeń ‚hencg’ ma oznaczać o dziwo nie skałę, góre, coś wielkiego jak w staroniemieckim, tylko pochodzić od słowa ‚hinge’ oznaczającego ‚otaczać’ lub ‚hencen’ czyli ‚szubienica’ Ze słowa henge powstało słowo henges – kręgi – którym teraz są nazywane tego typu obiekty. Ja bym tutaj znalazł znacznie większe podobieństwa, w mowie słowiańskiej. Jak rdzenia ‚ston’ od ‚stoń’ czyli ‚stojący’ a dzisiaj ‚stał’ bo ‚o’ przeszło bardzo często u Słowian w ‚a’. Zaś rdzenia ‚ehe-ng’ od ‚(l)eh-eng’ lub ‚lehen-k’. Bo nie byłbym skłonny wywodzić tej części od ‚okręg’ chociaż jest podobna do ‚eheng’. W słownictwie celtyckim, głoska ‚i’ zawarta w wyrazach słowiańskich, przechodzi często w ‚e’. Wygląda mi na to, że stara nazwę tego miejsca, Anglicy dopasowali do jego cech wizualnych, fizycznych. Podczas, gdy mogła ona oznaczać ‚stoń-lehen-k’, lub ;stoń-leh-ent(i)’ , tj. 1) ‚koło/przy/na/gdzie-lehi-stoi’ lub 2) ‚koniec – leh – stoń’. Co to mogło znaczyć? Jest bardzo wiele ciekawych możliwości. Wyraz ‚leh/lehia/lach/ – to morfemy bliskoznaczne; nizina, nisko, droga, linia, władca lub kraina, przewodnik. Jeśli tak, to odsłowiański wariant pierwszy wskazywał by na rodzaj budowli granicznej, zaś drugi, koniec jakiejś drogi – szlaku. Nie przeszkadza to w niczym, aby takie znaczenie służyło też jakiejś roli kultowej.

RKO

Atlantyda – Ostatnio zwrócono mi uwagę na podobieństwo układu Arkaim do Atlantydy/Hiporborei – Wielkiej Borzanii.

Arkaim – Jama Arki

Symbol Skołocki (Scytyjski) – Pąg/ Pogon/Pogost = Obwar (guzik/tarcza/obwar/pąg z emblematem Lwa/Raka – Zodiakalnego Filara Ziemi (lwia grzywa), to RAk- Bodrak = Letnie Górowanie SouRAga/SouRAżicza, przejście z Raka w Lwa, 21 czerwca – symbol Nocnego Słońca, czyli Czarnej Bożej Krówki)

Ciąg dalszy za Sundalandem i Sahulem – Mu z końcówką Easter (Wielkanocną).