Mikołaj z Szadka Prokopowicz (1489 – 1564) rozpoczął studia na Akademii Krakowskiej między 1504 a 1505 r., w 1515 został profesorem astronomii, a w 1548 r. rektorem uczelni. Cieszył się poparciem Macieja Miechowity i innych protektorów. Obok kalendarzy tworzył także prognostyki dla wszystkich stanów oraz innych narodów, obejmujące lata 1519-33. W 1532 r. opublikował w języku czeskim prognostyk związany z obserwacją komety, na którego stronie tytułowej widnieje bita przez żołnierzy cesarza Karola V postać papieża Klemensa VII¹⁰.

10. M. Wiszniewski, Michała Wiszniewskiego historia literatury polskiej, t. IX, Kraków 1857, s. 496.

Andrzej Glaber z Kobylina (1500-1555) – był polskim uczonym, księdzem i astrologiem. W 1531 r. ukończył studia, zaś w 1540 r. objął krakowską katedrę astrologii. Był także autorem pierwszego polskiego przekładu księgi anatomicznej pt. „Gadki o składności członków człowieczych” (1535).

Szymon z Łowicza (ok. 1512 – 1538) był lekarzem i botanikiem zajmującym się także chiromancją, której poświęcił dwa wydane w 1532 r. w Krakowie dzieła: „Enchiridion chiromantiae compendiosum” i „Enchiridion physionomiae compendiosum”. Był nadwornym lekarzem Andrzeja Krzyckiego i Piotra Opalińskiego, a także autorem i tłumaczem dzieł o tematyce medycznej i farmaceutycznej¹¹.

11. R. Bugaj, Nauki tajemne w dawnej Polsce – Mistrz Twardowski, Wrocław 1985, s. `116