Zielone kluski

Składniki: ćwierć kostki margaryny, 3 łyżki mąki, 2 jaja, pęczek zielonej pietruszki lub kopru.
Przygotowanie: do garnka wlać pól szklanki wody, dodać margarynę i zagotować, zdjąć z ognia, wsypać mąkę i dokładnie rozmieszać, dodać całe jajo i wyrabiać drewnianą łyżką do czasu aż składniki się poplączą, dodać drugie jajko, dokładnie wymieszać, wyspać pęczek drobno pokrojonej pietruszki lub kopru, kłaść łyżką do gotującej się zupy lub wody, gotować pod przykryciem około 10 minut.

Zielone kluski jadano z rosołem lub innymi czystymi zupami. Często podawano je jako dodatek do zup na weselach. Niekiedy jadano je same popijając kwaśnym mlekiem.

kwiat dzikiej marchwi – jest podobna do innych baldaszkowatych i trzeba się nauczyć ją odróżniać, najlepiej po liściach

Zupa z marchwi na mleku

Składniki: 30 dag marchwi dzikiej (lub ostatecznie karotka), 1 mała pietruszka, 1 mały seler, połowa małego pora, 2 dag mąki pszennej, 1 litr mleka, 2 dag masła, sól, cukier.
Przygotowanie: marchew zetrzeć na tarce o małych otworach i ugotować w litrze wody z dodatkiem całej pietruszki, połowy selera i połowy pora, wyjąc z wywaru por, pietruszkę i seler, wywar z marchwią zagęścić zasmażką z łyżki masła i łyżki mąki, wlać 1 litr gotującego się mleka i razem zagotować, doprawić do smaku solą i cukrem, podawać z tartymi zacierkami, które można też ugotować osobno i połączyć z zupą.

Zupę tę można przygotować też trochę inaczej: wszystkie warzywa pokroić w kostkę i ugotować do miękkości w osolonej wodzie (wody powinno być tyle aby warzywa swobodnie w niej pływały), gdy warzywa są miękkie przetrzeć je prze sito do wywaru, połączyć z gorącym mlekiem, dodać zawiesinę z maki i wody, dodać surowe masło i przyprawić do smaku solą i cukrem

bluszczyk kurdybanek

Zupa szczawiowa

Składniki: 1,5 litra wywaru z warzyw, 70 dag szczawiu, 2 dag pietruszki, 5 dag cebuli, 6 dag margaryny, żółtko, 1 szklanki mleka, 1 szklanki śmietany, liść laurowy, sól, pieprz, jajka – 1 na osobę.
Przygotowanie: połowę szczawiu sparzyć i przetrzeć przez sitko, włożyć do gorącego wywaru, dodać przesmażoną cebulę i gotować 10 minut, przed końcem gotowania dodać pozostały pokrojony szczaw, dodać sól. pieprz , liść laurowy, do rondelka włożyć żółtko, wlać mieszając gorące mleko, podgrzewać nie dopuszczając do wrzenia na wolnym ogniu lub w karpieli wodnej, dodać przed podaniem do przygotowanej zupy, na talerz dać 2 połówki ugotowanego na twardo jajka, zalać zupą.

Do przygotowania zupy szczawiowej używano zazwyczaj szczawiu dziko wytupującego na łąkach, ponieważ na ziemiach tarnogórskich uprawa szczawiu w ogrodach była niezbyt popularna. Szczaw jadano także zmieszany ze szpinakiem: „Szpinak zmieszany ze szczawiem doskonałą jest jarzyną. Obiera się szczaw i szpinak, płucze należycie, obgotowuje się i posiekany dusi na maśle i poddusiwszy razem na stół daje.” Oprócz zupy szpinakowej dużą popularnością cieszyła się zupa z trybulki: ” Rozpuścić w rynce kawałek masła, dodaj należytą ilość obranej, opluskanej i drobno posiekanej trybulki z kilkoma łyżkami mąki przepraż należycie. Dobrze przesmażywszy, włóż do garnka i osoliwszy gotuj. Można także od razu trybulkę z kilkoma łyżkami mąki do garnka włożyć, umieszawszy z zimna wodą, potem nalać ukropu, dodać masła i soli i ubijać koziołkiem. Podobną zupę można zrobić z pietruszki”.

kwiat bluszczyka kurdybanka

PODAGRYCZNIK POSPOLITY.

Jest rośliną z rodziny baldaszkowatych, bardzo pospolitym i uciążliwym chwastem w ogrodach. Potrafi odrastać nawet z niewielkiego kawałka kłącza pozostawionego w ziemi. Rośnie wszędzie, dosłownie, pośród krzewów, zarośli, na polanach, w lasach. Jadalne części to młode aromatyczno-gorzkawe liście i łodygi zbierane od kwietnia do września. Wczesną wiosną zbiera się nie całkiem jeszcze rozwinięte liście – wtedy są najsmaczniejsze, miękkie delikatne łodygi dobrze jest obrać ze skórki przed przyrządzeniem potrawy.

Młode listki podagrycznika stanowią znakomity dodatek do wielu sałatek, surówek, sosów i  zup – dodają im pikantności i charakterystycznego aromatu.

Liście i pędy rośliny można po zanurzeniu w cieście, smażyć w głębokim tłuszczu. Niezwykle smaczna jest jarzynka z  podagrycznika , a zupa z tego chwastu swym smakiem [przewyższa smak innych zup jarzynowych.

W krajach skandynawskich i na północy Niemiec do dzisiaj podagrycznik jest głównym składnikiem wiosennej zdrowej zupy „siedmiu dzikich ziół”.

WIOSENNA SAŁATA.

Główka kruchej zielonej sałaty, 2-3 twarde mięsiste pomidory po łyżce usiekanych zielonych listków podagrycznika i bluszczyka kurdybanka, kilka kwiatków (bez łodyżek) stokrotek; sos: 2 łyżki oleju, 1,5 łyżki soku z cytryny, łyżeczka majonezu, sól, po szczypcie pieprzu i cukru.

Dokładnie wymieszać składniki sosu, lekko schłodzić.

Umytą sałatę i chwasty osuszyć. Pomidory sparzyć wrzątkiem obrać ze skórki, pokroić na ćwiartki, sałatę porwać na kawałki, wrzucić do salaterki, polać sosem, wymieszać z usiekanymi listkami chwastów, udekorować kwiatkami stokrotek (też jadalne!)

Podagrycznik

WEGETARIAŃSKA ZAPIEKANKA.

1 szklanka żyta, 2-3 szklanki wody, sól, 200 g młodych listków podagrycznika, łyżeczka soku z cytryny, 100 g żółtego startego sera, 3 łyżki masła.

Żyto wyprażyć na rozgrzanej patelni, przełożyć do rondla zalać sporą ilością letniej przegotowanej wody, zostawić na noc, następnego dnia doprowadzić do wrzenia, a później gotować na niewielkim ogniu ok. 2 godzin, posolić, odparować.

Umyte liście podagrycznika wrzucić na 2 minuty na lekko osolony wrzątek, odcedzić przelać zimną wodą, usiekać. Na patelni stopić łyżkę masła, wrzucić usiekane listki, skropić sokiem z cytryny, posolić, chwilę smażyć mieszając, po czym wymieszać z ugotowanym żytem. Żaroodporny półmisek wysmarować masłem wyłożyć przygotowanym żytem posypać startym serem, polać stopionym masłem, wstawić do nagrzanego piekarnika zapiekać ok. 15 minut. Podawać z surówką z pomidorów lub zieloną sałatą.

Żywokost lekarski – nie za dużo, tylko jedna łyżka

ZUPA SIEDMIU CHWASTÓW.

Włoszczyzna z kapustą, 3 duże cebule, gałązka macierzanki, 2-3 gałązki zielonej pietruszki, listek laurowy, po 2-3 ziarenka angielskiego ziela i pieprzu, sól; 1,5 szklanki usiekanych listków podagrycznika, szklanka usiekanych listków pokrzywy, po łyżce usiekanych drobniutko listków babki lancetowatej, krwawnika, żywokostu lekarskiego, podbiału, i lebiody (komosy) lub młodych listków rzodkiewek, 4 łyżki płatków owsianych, 2 łyżki oleju, sól, łyżka soku z cytryny.

Obraną i umyta włoszczyznę i nie obraną 1 cebule włożyć do rondla, dodać zielona pietruszkę, macierzankę, listek laurowy, ziarenka pieprzu i angielskiego ziela, zalać 6 szklankami gorącej wody, gotować na niewielkim ogniu. Przecedzić, przestudzić, zalać płatki owsiane wymieszać. Pozostałe cebule obrać, drobniutko usiekać, zeszklić na rozgrzanym oleju, dodać drobniutko posiekane chwasty i chwilę smażyć na maleńkim ogniu, doprawić solą i sokiem z cytryny, połączyć z zalanymi wywarem płatkami, gotować na niewielkim ogniu ok. 30 minut, Przed podaniem doprawić do smaku.

Kwiaty podbiału także nadają się do jedzenia

ZIELONY SOS SEROWY.

Szklanka liści podagrycznika, po kilka listków podbiału, babki lancetowatej i krwawnika, łyżka mąki, pół szklanki śmietanki, łyżka masła, 4-5 łyżek startego żółtego sera, po szczypcie soli i startej gałki muszkatołowej.

Liście podagrycznika, podbiału i babki ułożyć na sicie, przelać wrzątkiem a następnie zimną wodą, drobniutko usiekać, wrzucić do rondla na stopione masło i chwile smażyć, dodać sól, sok z cytryny., Mąkę rozprowadzić w łyżce wody, wymieszać dokładnie ze śmietanką i startym serem, wlać do chwastów i mieszając podgrzewać aż sos zgęstnieje. Przed podaniem posypać drobniutko usiekanymi listkami krwawnika, doprawić do smaku ew. solą. Znakomity do krokietów, kasz, makaronów.

Arcydzięgiel litwor

ARCYDZIĘGIEL LITWOR (łac. Archangelica officinalis).

Rośnie dziko w górach nad brzegami potoków i na wilgotnych łąkach. Dorasta nawet do dwóch metrów.
Ma specyficzny, korzenny aromat.

Zastosowanie

Siekane świeże liście – do przyprawiania serów, potraw serowych, ciasta serowego.

Łodygi i grubsze ogonki liści – do sporządzania konfitur znakomicie nadających się do tortów, keksów, legumin, pierników, sufletów, budyni.

Wysmażona w cukrze łodyga, pocięta na skośne paski – do dekoracji tortów.

Konfitura arcydzięglowa ma nie tylko oryginalny smak, dodawana do słodkich deserów ułatwia trawienie uprzednio spożytych potraw.
Nasiona są  jednym ze składników benedyktynki – likieru benedyktyńskiego z wermutu, ginu i niektórych białych win.

Kwiatostan czarnego bzu

BEZ CZARNY (łac. Sambucus nigra).
W dawnych czasach uważano, że krzewach czarnego bzu mieszkają bóstwa domowe. Stąd zresztą obecność tych krzewów przy wielu wiejskich zagrodach.

W medycynie ludowej czarny bez był ceniony „od zawsze”. Uważano, że zastępuje całą aptekę, pomagając aż w 99 chorobach. Do tego przypisywano mu właściwości magiczne – chronił dom od czarownic więc sadzono z niego żywopłoty z tyłu domu, żeby się złe nie zakradło.

Właściwości lecznicze mają wszystkie części krzewu: kwiaty, dojrzałe owoce, młode liście, rdzeń gałęzi, kora, korzeń.

UWAGA !

* owoce nie całkiem dojrzałe zawierają kwas pruski i są trujące

* dojrzałych owoców nie wolno również jeść na surowo

* soków i przetworów nie poddanych obróbce termicznej nie wolno spożywać

Kwiaty zbiera się w pełnym rozkwicie, ścinając całe kwiatostany, suszy  rozwieszone na sznurkach, a po wysuszeniu oddziela od szypułek i przechowuje w szczelnie zamkniętych pojemnikach. Najczęściej sporządza się z nich odwary i napary.
Stosuje się przy przeziębieniach, kaszlu, katarze, zaflegmieniu płuc. Działają moczopędnie, uszczelniają ścianki naczyń włoskowatych, zapobiegając ich nadmiernej kruchości. Pomagają też w leczeniu astmy i reumatyzmu, oraz dolegliwościach oczu i nerek.

Kwiat czarnego bzu ma również zastosowanie jako przyprawa w sporządzaniu miodów korzennych (miód litewski czwórniak, miód staropolski dwójniak)

SYROP ZE ŚWIEŻYCH KWIATÓW.

25 baldachów świeżo rozkwitłych kwiatów zalewamy 2 litry. Wody. Po 48 godz. odcedzamy na sicie, do płynu dodajemy 2 kg cukru, przegotowujemy i zlewamy do butelek.

Syrop pijemy przy przeziębieniach

Napar z suszonych kwiatów;

Łyżkę suszonych kwiatów zalewamy szklanką wrzątku i parzymy 15 min. pod przykryciem, a potem odcedzamy.

Pijemy przy przeziębieniach i grypie w dowolnej ilości

Używamy do płukania ust i gardła, do przemywania spojówek oczu.

LEMONIADA ZE ŚWIEŻYCH KWIATÓW.

30-50 kwiatostanów i 3 cytryny podzielone na cząstki zalewamy w kamiennym garnku i pozostawiamy na 24 godz. Następnie odcedzamy, dodajemy 1 kg cukru, mieszamy i pozostawiamy na 24 godz. Napój jest gotowy.

Ale można go zlać do butelek i przechowywać w piwnicy. Po 3 – 4 tygodniach wytwarza się pewna ilość CO2 i lemoniada, dobrze oziębiona, musuje jak szampan.

Mniszek

Zupa z rzodkiewkowej naci

Składniki: młode liście z 2 pęczków rzodkiewki, 5 ziemniaków, litr wywaru mięsnego lub warzywnego, 2 łyżki oliwy, sól, pieprz.
Przygotowanie: liście bardzo dokładnie umyć i poszatkować, ziemniaki umyć i pokroić w drobną kostkę, w rondlu zagrzać oliwę, wrzucić ziemniaki i liście z rzodkiewki, doprawić do smaku, chwilę dusić, zalać wywarem i gotować do czasu aż ziemniaki będą miękkie, mackę wsypać do śmietany, wymieszać i dodać do zupy, stale mieszając zagotować, zdjąć z ognia.

Przed podaniem można na talarze zetrzeć parę rzodkiewek i zalać je zupą. Tak przygotowana zupą można też zmiksować i podawać z naczosnkowanymi grzankami.

Zupa koperkowa

Składniki: pęczek koperku, 2 marchewki, 2 korzenie pietruszki, ćwierć małego selera, kawałek pora (lub 1.5 litra wywaru z warzyw lub mięsa), 1 łyżka śmietany, 1 żółtko, 1 łyżka mąki, rosołowa), sól.
Przygotowanie: z warzyw ugotować wywar, koperek umyć i drobno posiekać, jarzyny wyjąc wywaru, włożyć koperek, mąkę rozmieszać ze śmietaną oraz żółtkiem, wolno, mieszając wlać do zupy, zagotować, przyprawić do smaku solą i pieprzem.

Koperek był ulubioną przyprawą w kuchni śląskiej, dodawano go do zup, sosów i sałatek. Aby koperku nie zabrakło zimą przygotowywano zapasy solnego koperku. Jednym z ulubionych dań były młode kartofle z koperkiem i kwaśnym mlekiem. Zupę koperkową podawano z pokrojonymi w drobną kostkę ziemniakami lub z lanymi kuksami.

Kwiat mniszka

Zupa z kalarepy

Składniki: 4 młode kalarepy, 6 łyżek posiekanego koperku, 2 cebule, 1,5 litra wywaru warzywnego 2 łyżki kwaśnej śmietany, 1 łyżka masła, 1łyżka mąki pszennej, sól, pieprz, masło do smażenia,
Przygotowanie: kalarepę umyć, obrać i pokroić w słupki, cebulę obrać i drobno posiekać, w garnku o grubym dnie rozgrzać masło, włożyć kalarepę i cebulę, skropić trochę wywarem, dusić do odparowania płynu, po odparowaniu dodać kilka łyżek wywaru, czynność odparowywania powtórzyć 4 razy po czym dodać postały wywar i ugotować, masło, mąkę oraz śmietanę utrzeć na pulchną masę i pod koniec gotowania dodać masę do zupy, wsypać koperek, zagotować przyprawić do smaku solą i pieprzem.

Kalarepa zna już była w średniowieczu. Pierwsze jej opisy pochodzą z XVI wieku.
Kalarepa zwiera między innymi witaminy B1, B2, B6, C, chlor, fosfor, jod, magnez, mangan, miedź potas, sód, wapń, żelazo, kwasy: foliowy, nikotynowy, pantotenowy, szczawiowy. Najbogatsze w sole mineralne i witaminy są młode liście kalarepy.

Oberiba

Składniki: 5 – 6 kalarep z liśćmi, 50 dag kości ze schabu, 80 dag ziemniaków, 5 dag smalcu, 5 dag mąki pszennej, 1 mała cebula, 1 łyżeczka cukru, domowa przyprawa do zup (kostka bulionowa), sól, kminek, pieprz.
Przygotowanie: do zimnej wody włożyć opłukane kości i ugotować, gdy mięso stanie się miękkie, wyjąc kości i obrać z mięsa, ziemniaki obrać, umyć i pokroić w kostkę, kalarepę opłukać, usunąć pożółkłe liście, powstałe liście (bez łodyżek) pokroić w paski, obrane główki kalarepy pokroić w kostkę, kalarepę i ziemniaki dodać do wywaru, doprawić solą i cukrem, gotować do miękkości, pod koniec gotowania dodać kminek i kostkę rosołową, zagęścić zasmażką ze smalcu, mąki i cebuli, zagotować, odstawić z ognia, dodać obrane z kości mięso, doprawić do smaku.

Zupę można zrobić bez zasmażki i zabielić ją śmietaną. Popularna na Śląsku zupa z kalarepy rzadko była spotykana w innych regionach Polski podobnie jak zupa z młodego grochu: ” Groch rozgotować z wodą i masłem zrobić małą kluseczkę z maki i masła, włożyć do grochu i dać się z nim zagotować, żeby zupa była nieco zawiesista. Przed przyrządzaniem pomieszać z drobno posiekana pietruszka ,soli tylko mało dodać trzeba, ponieważ młode warzywa można bardzo łatwo przesolić.”

Kwiaty rukwi wodnej

Kalarepa duszona

Składniki: 8 średnich główek kalarepy z liśćmi, 2 łyżeczki pszennej mąki, 2 łyżki margaryny, 1 łyżka masła, 1 łyżeczka cukru, sól, ocet, lubczyk ( może być przyprawa do zup)
Przygotowanie: obrać kalarepę ze zwiędłych lub uszkodzonych liści, opłukać, pokroić liście w drobne paseczki a główki w paseczki lub kostkę, podgrzać w rondlu margarynę i wrzucić rozdrobnioną kalarepę z liśćmi, przyprawić solą i cukrem, dusić do miękkości, sporządzić zasmazke z masła i mąki, pod koniec duszenia zagęścić nią kalarepę, dodać kilka kropel octu i przyprawy do zup, zagotować, zdając z ognia.

Kalarepę na gęsto była na Śląsku popularna, o czym między innymi świadczą stare receptury: Kalarepa: ” Ostrugawszy kalarepę pokrajać ja w listki lub podłużne kawałki albo tez w kostki i oddalić wszystko łykowate. Opłukać i ugotować na miękko z osolona woda. Dobre liście pokrajać drobniutko i ugotować wraz z paskami, albo tez liście cale ugotować osobno, posiekać potem drobno i pomieszać przy utarciu. Zbrunacić pełną łyżkę mąki w tłuszczu, dodać nieco pieprzu do tego i zagotować w tym kalarepę. Gotować 1 do 1 1/2 godziny”; Kalarepa z ziemniakami i nóżkami wieprzowymi – „Kalarepę czyści się, struże i kraje, liście też, również i kartofle, które się kraje na 4 części. Nóżki gotuje się w litrze wody z solą, szumowiny z wody zbiera się, a kalarepa pokrajana i liście się wsypuje i gotuje przez godzinę. Dodaje się potem pieprzu, soli i ziemniaki i dogotuje się, w końcu klepie się nieco maki z wodą i zalewa. Gotować tak samo jak kalarepę można żółtą brukiew, rozumie się, że bez liścia. Lecz można ją też z tłuszczem i wodą na miękko udusić i potem przymieszawszy cokolwiek mąki, zagotować”

Szczawik

Zielona sałata z boczkiem

Składniki: 1 główka kapusty, 5 dag wędzonego boczku, woda, ocet, cukier, sól.
Przygotowanie: sałatę dobrze opłukać, rozdzielić na liście, duże liście podzielić na pół, boczek pokroić w drobną kostkę, wytopić chrupiące skwarki, z niewielkiej ilości wody, octu, cukru i soli sporządzić zalewę, przed samym podaniem sałatę polać zalewą i stopionym boczkiem ze skrawarkami.

Tak przygotowaną sałatę (z większej ilości sałat i boczku) podawano jako samodzielne danie. Dziś przeważnie podaje się ją jako dodatek do drugiego dania. Niektóre gospodynie zalewę do sałaty przygotowywały z jajkiem: do zagotowanej wody z octem, cukrem i solą dodać 1 roztrzepane jajko.

Babka lancetowata

I przepisy na potrawy z babki lancetowatej:

Babka lancetowata

Wszyscy znamy babkę. Rośnie praktycznie wszędzie na suchych stanowiskach. Dla potrzeb kulinarnych i leczniczych zbiera sie młode liście, przed rozwojem szypułek kwiatostanowych. Zawierają dużo witaminy C, prowitaminy A, potasu i wapnia. Są bogate w glikozydy (głównie aukubinę), garbniki, flawonoidy, saponiny, enzymy, kwas krzemowy, goryczki. Ze względu na wartości odżywcze i lecznicze babka jest doskonałym dodatkiem do wiosennych sałatek. W mniejszych ilościach dodaje się liście babki do zup ziołowych (1 łyżka posiekanych liści na 1 litr), sosów lub smaży w cieście.

Fiołek wonny

Wiosenna zupa ziołowa

Składniki
Miska wiosennych ziół (liście pokrzywy, babki, fiołka, poziomki, bluszczyku, krwawnika, kminku, podagrycznika, szczypiorku), 1,5 l bulionu, 1 jajko, 1 bułka na grzanki, 2 łyżki masła, mielony pieprz sól.

Wykonanie:
Zioła myjemy, kroimy i krótko gotujemy w wywarze. Dodajemy 1 łyżkę masła i roztrzepane jajko, solimy, pieprzymy, dodajemy grzanki z bułki obsmażone na pozostałym maśle. Zamiast masła można dodać śmietanę.

Podagrycznik

Liście babki smażone na słono

Składniki:
20 młodych liści babki, mąka, tłuszcz do smażenia
Ciasto: 2 jajka, 3 łyżki mąki krupczatki, sól, 1 łyżka oleju, 1 łyżka wody mineralnej lub sodowej.

Wykonanie:
Przyrządzić ciasto, ubijając wszystkie składniki. Umyte i osuszone świeże liście babki oprószyć mąką i maczać w cieście. Szybko smażyć po obu stronach na rozgrzanym tłuszczu. Podawać z mięsem z grilla.

Krwawnik

Liście babki smażone na słodko

Składniki:
20 młodych liści babki, mąka, tłuszcz do smażenia, cukier puder, cynamon.
Ciasto: 2 jajka 2 łyżki mleka, 3 łyżki mąki krupczatki, szczypta soli, i proszku do pieczenia.

Wykonanie:
Umyte i osuszone liście babki oprószyć mąką i maczać w cieście. Obsmażyć szybko na rozgrzanym tłuszczu, osączyć i oprószyć cukrem pudrem zmieszanym z cynamonem. Podawać na ciepło jako deser.

Gwiazdnica

Ze strony http://survival.strefa.pl/

Zupa grzybowa z gwiazdnicą – 1,5 litra wody, garść świeżych grzybów, 2 ziemniaki, 1 cebula, 3 łyżki kaszy jęczmiennej, 2 ząbki czosnku, 1 filiżanka posiekanej gwiazdnicy, pieprz, szczypiorek, sól.
Grzyby i kaszę gotujemy w wodzie, po pewnym czasie dodajemy pokrojone ziemniaki i cebulę. Później dodajemy gwiazdnicę i zmiażdżony czosnek, solimy i pieprzymy. Zupę przez chwilę gotujemy i odstawiamy. Na koniec doprawiamy do smaku szczypiorkiem i ewentualnie kilkoma łyżkami śmietany.

Kwitnąca gwiazdnica

Wiosenna zupa ziołowa – Miska wiosennych ziół (liście pokrzywy, fiołka, poziomki, bluszczyku, krwawnika, babki, kminku, podagrycznika, szczypiorku), 1,5 l rosołu z kostki, jajko, bułka, 2 łyżki masła, pieprz, sól.
Zioła myjemy, kroimy i krótko gotujemy w rosole. Dodajemy połowę masła i roztrzepane jajo. Zupę solimy, pieprzymy do smaku. Dodajemy granki z bułki pokrojonej w kostkę, obsmażonej w reszcie masła.

Ziemniaki zapiekane – 1 kg ziemniaków, 50 g masła, 4 cebule, sól, pieprz, 2 łyżki posiekanej macierzanki, 1 łyżka posiekanej natki pietruszki, 300 g pomidorów, 100 g słoniny.
Garnek lub brytfannę dobrze wysmarować masłem i układać na zmianę warstwami: plasterki ziemniaków i plasterki cebuli. Każdą warstwę posypać solą, pieprzem, macierzanką i pietruszką. W ostatniej warstwie powinny być ziemniaki. Na wierzchu układamy pomidory w plasterkach i cienkie plasterki słoniny. Piec powoli w piekarniku około 45 minut pod przykryciem (może być z folii aluminiowej). Gdy ziemniaki zmiękną, odkryć i zapiec na rumiano.

Kwitnący szczawik

Zupa szczawiowa
Liście szczawiu umyć i pokroić. Liści szczawiku zajęczego można wziąć więcej. Zagotować i dodać tłuszcz lub rosół z koncentratu i śmietanę. Zagotować i przyprawić. Warto dodać jajko i ziemniaki.

Siedem ziół (bazylia, szałwia i inne)

I jeszcze trzy inne przepisy na zupy z ziołami:

Wiosenna zupa siedem ziół

Składniki

Dostępne wiosenne zieleniny (bo -siedem- ziół w nazwie jest wymienieniem tylko  symbolicznym.

Składniki
Orientacyjna proporcja, aby osiągnąć właściwy smak i konsystencję zupy: 4 szklanki posiekanej zieleniny na 1 litr wody!

Liście młodego mlecza
Rzeżucha
Listki rzeżuchy wodnej (rukiew)
Liście młodej pokrzywy
Stokrotki (i kwiaty i liście)
Drobny szczypiorek
Liście bazylii
– i co kto ma pod ręką, byle było zielone i świeże!

Kto lubi możne dodać jajko ugotowane na twardo – jak do zupy szczawiowej

Wykonanie

W wysokim garnku zagotować wodę i tylko lekko posolić.
(trzeba liczyć po 200 ml na osobę)
Zieleninę szybko posiekać. Natychmiast wrzucić na wrzątek i po 20 sek. zdjąć z ognia. Podawać natychmiast.

Potrawa zalecana jest nie tylko jako postne danie co i w przypadkach problemów z trawieniem.

Pomidorowa zupa z papryką i ziołami

Składniki:

• 2-3 szklanki przecieru ze świeżo uduszonych pomidorów lub duża puszka pomidorów pelati
• 3 szklanki bulionu drobiowego lub warzywnego (może być z kostki)

• strąk czerwonej papryki
• 2 cebule
• 2 ząbki czosnku
• 3 łyżki oliwy
• mała gałązka lubczyku
• kilka listków bazylii
• kilka gałązek koperku
• mielona ostra papryka
• cukier
• pieprz
• sól

Sposób przygotowania:

Paprykę oczyścić z gniazda nasiennego, czosnek i cebulę obrać, drobno posiekać, udusić na oliwie, po czym zalać bulionem i gotować 5 min. Dodać pomidory, lubczyk, bazylię i wszystko dokładnie zmiksować. Następnie przyprawić zupę do smaku cukrem, mieloną papryką, pieprzem i solą. Na talerzach udekorować koperkiem. Podawać z paluszkami grissini lub kukurydzianymi.

Soczewica

Zupa z soczewicy z ziołami

Składniki

30 dag zielonej soczewicy
kostka rosołowa
3 marchewki
2 cebule
3 łyżki koncentratu pomidorowego
olej

3 średnie gałązki lubczyku

ziele angielskie
liść laurowy
majeranek
sól
pieprz

Przepis

Soczewicę umyć, wsypać do rondla, wlać 3 litry wody, dodać kostkę rosołową. Zagotować, zdjąć szumowiny. Do rondla dodać 2 ziarna ziela angielskiego i liść laurowy. Gotować pod przykryciem 30 minut. Cebulę pokroić w małą kostkę. Marchew obrać i zetrzeć na tarce, lubczyk pokroić drobno. Olej rozgrzać na patelni i zeszklić cebulę. Dodać marchewki oraz lubczyk i podsmażyć. Dodać koncentrat pomidorowy, wymieszać i przyprawić do smaku. Warzywa przełożyć do zupy i wymieszać. Zagotować. Przyprawić majerankiem, solą i pieprzem.

Lubczyk