Kataklizm w Młodszym Dryasie i zniszczenie Atlantydy

nadesłał Rafał Kopko Orlicki

https://www.youtube.com/watch?v=9Hgi0XxI-9Q&feature=youtu.be

inny adres filmu: https://www.youtube.com/c/atlantisinthejavasea

A vast southeastern part of the Asian continental shelf was exposed during the Last Glacial Period, geologically named as the Sundaland. Sundaland is in the tropics, surrounded by oceans, and within the Ring of Fire, where a large number of volcanic eruptions occur. Benefitting from the heavy precipitation, volcanic deposits in Sundaland develop into some of the richest forestry and agricultural lands, and developed into some of the richest fauna on Earth.

The “Out of Africa” hypothesis is a theory that argues that every modern human being is descended from a small group in Africa, who then dispersed into the wider world. Most versions of the southern dispersal hypothesis suggests that modern humans left Africa between 130,000 and 70,000 years ago, and traveled along the coasts of Arabia, India and Sundaland, arriving in Australia by 50,000 to 40,000 years ago.

The “Out of Sundaland” migration model argues that the origin of the Austronesian speakers is in the islands of Southeast Asia. Ideal climatic conditions and natural resources for development were found in Sundaland. After migrating from the semi-deserted savannas of Africa, man first found a place where food was abundant and it was there that they invented farming, agriculture, trading and civilization, which made humanity first flourished. A striking thing that can be observed in this model is the dispersal of population to the other part of the world about 11,000 years ago. An unusual event was happened here.

The event is detected from the observation data. The change of the world temperature made the ice on the north pole to melt and the sea level continued to rise. Cracks in the earth’s crust as the weight of the ice shifted to the seas could set off catastrophic events.

The most significant one is at the end of the Younger Dryas period. Earthquakes, volcano eruptions, super waves and floods engulfed the coastal cultures and all the flat continental shelves of Sundaland, and wiped out many populations. As the sea rolled in, there was a mass migration of the survivors from the sinking continent.

From the legends, myths and tales, Sundaland has many names, among others are Garden of Eden, Paradise, Dilmun, Nippur, Nisir, Neserser, Ta Netjer, Land of Punt, Land of Ophir, Atlantis, Kumari Kandam, Pandya, Kangdez, Tollan and Siwan, Taprobana, and Golden Khersonese.

The Destruction of Atlantis

Plato mentioned that the island of Atlantis was beset, in a night and a day, by an earthquake and a flood in a night and a day, 9,000 years before Solon, or about 11,600 years ago. This accurately coincided with the cataclysm at the end of the Younger Dryas period. In some other his explanations, it is implied that the flood was coming from the sea, so the possibility is a tsunami. Plato did not recognize “tsunami” so he equated it to “flood”. Earthquakes and tsunamis are very often correlated.

Frequent and significant earthquakes, tsunamis and volcano eruptions took place in Southeast Asia, one of the most complex tectonic region on Earth. Tsunami are known for their dramatic run-up heights, can also be excited or amplified in height considerably in shallow waters and on flat plains, and can oscillate back and forth within harbors and bays.

We could speculate that the destruction of Atlantis was among others caused by a tsunami in this region. It was due to the tsunami waves traveling in shallow water, that was the ancient Java Sea, and penetrated inland on a very flat plain. The ancient Java Sea was forming a gulf, which could cause the wave became much higher and prolonged, and destructive.

Plato also describes that the lands of Atlantis and “the Athens” were sunken ceaselessly afterwards. This is in line with the recent knowledge of post-glacial sea level rise. The sea level kept on rising until about 6,000 years ago, sinking the low lands as well as low plains in Sundaland.

The ruin of the Atlantis city and its story were buried forever under the sea. Then, it was remembered by the Egyptians who migrated from there, and wrote them on their sacred registers.

More articles at www.atlantisjavasea.com

Rozległa południowo-wschodnia część azjatyckiego szelfu kontynentalnego określanego geologicznie jako Sundaland, została odsłonięta podczas Ostatniego Okresu Lodowcowego. Sundaland znajduje się w tropikach, w otoczeniu oceanów, w Pierścieniu Ognia, gdzie występuje wiele erupcji wulkanów. Korzystając z silnych opadów, osady wulkaniczne w Sundalandzie przekształcają się w jedne z najbogatszych obszarów leśnych i rolnych, a także rozwinęły najbogatszą faunę na Ziemi.

Hipoteza „Out of Africa” jest teorią, która twierdzi, że każda współczesna istota ludzka wywodzi się z małej grupy w Afryce, która następnie rozproszyła się na cały świat. Większość wersji hipotezy o południowym rozrzucie sugeruje, że współcześni ludzie opuścili Afrykę między 130 000 a 70 000 lat temu i wędrowali wzdłuż wybrzeży Arabii, Indii i Sundalandu, przybywając do Australii od 50 000 do 40 000 lat temu.

Model migracji „Out of Sundaland” dowodzi, że mówcy austronezyjscy pochodzą z wysp Azji Południowo-Wschodniej. Idealne warunki klimatyczne i zasoby naturalne do rozwoju znaleziono w Sundalandzie. Po migracji z półotwartych sawann w Afryce człowiek najpierw znalazł miejsce, w którym było obfite pożywienie i tam wynalazł rolnictwo, handel i cywilizację, dzięki którym ludzkość po raz pierwszy rozkwitła. Uderzającą rzeczą, którą można zaobserwować w tym modelu, jest rozproszenie ludności do innej części świata około 11 000 lat temu. Zdarzyło się tu niezwykłe wydarzenie.

Zdarzenie jest wykrywane na podstawie danych z obserwacji. Zmiana temperatury na świecie spowodowała stopienie się lodu na biegunie północnym, a poziom morza nadal wzrastał. Pęknięcia w skorupie ziemskiej, ponieważ ciężar lodu przeniesionego na morza może wywołać katastrofalne wydarzenia.

Najbardziej znaczący jest koniec okresu Młodszego Dryasu. Trzęsienia ziemi, wybuchy wulkanów, super fale i powodzie pochłonęły kulturę nadbrzeżną i wszystkie płaskie półki kontynentalne Sundalandu i zniszczyły wiele populacji. Gdy wzburzone morze opadło, nastąpiła masowa migracja ocalałych z tonącego kontynentu.

Od legend, mitów i opowieści, Sundaland ma wiele imion, między innymi Ogród Rajski, Raj, Dilmun, Nippur, Nisir, Neserser, Ta Netjer, Ziemia Punt, Kraina Ofiru, Atlantyda, Kumari Kandam, Pandya, Kangdez, Tollan i Siwan, Taprobana i Golden Khersonese.

Zniszczenie Atlantydy

Platon wspomniał, że wyspa Atlantydy była nękana nocą i dniem przez trzęsienie ziemi i powódź, a działo się to 9000 lat przed Solonem, czyli około 11 600 lat temu*. To dokładnie zbiegło się z kataklizmem pod koniec młodszego okresu Dryas. W innych jego wyjaśnieniach sugeruje się, że powódź pochodzi z morza, więc istnieje możliwość tsunami. Platon nie rozpoznał „tsunami”, więc przyrównał je do „powodzi”. Trzęsienia ziemi i tsunami są bardzo często skorelowane.

Częste i znaczące trzęsienia ziemi, tsunami i erupcje wulkanów miały miejsce w południowo-wschodniej Azji, jednym z najbardziej złożonych regionów tektonicznych na Ziemi. Tsunami znane są z dramatycznego wzrostu wysokości, mogą być również podekscytowane lub wzmocnione znacznie w płytkich wodach i na płaskich równinach, i mogą oscylować tam i z powrotem w portach i zatokach.

Można spekulować, że zniszczenie Atlantydy było między innymi spowodowane tsunami w tym regionie. Było to spowodowane falami tsunami płynącymi po płytkiej wodzie, które było starożytnym Morzem Jawajskim i przeniknęły w głąb lądu na bardzo płaskiej równinie. Dawne Morze Jawa tworzyło zatokę, która mogła spowodować, że fala stała się znacznie wyższa i długotrwała, a także destrukcyjna.

Platon opisuje także, że ziemie Atlantydy i „Aten” zostały zatopione bez końca potem. Jest to zgodne z najnowszą wiedzą na temat polodowcowego wzrostu poziomu morza. Poziom morza utrzymywał się aż do około 6000 lat temu, tonąc niskie ziemie, a także niskie równiny w Sundaland.

Ruiny miasta Atlantis i jego historia zostały pochowane na zawsze pod wodą. Potem przypomnieli sobie o tym Egipcjanie, którzy wyemigrowali stamtąd i zapisali je w swoich świętych rejestrach.

Tłumaczenie Czesław Białczyński

* Według ścisłych danych geologicznych okres katastrofy zamyka sie w ram,ach czasowych z których w tym filmie przyjęto niższy prób 11.600 lat temu. W rzeczywistość z naukową ścisłością przyjmuje się (Franc Zalewski i geologiwie z USA) 12860 – 11.400 lat temu, czyli 10.860 – 9400 p.n.e.. Wiele danych (np gobekli tepe) wskazuje na datę 10,.860 p.n.e.. [CB]

Podziel się!