Stare Litery – Przed – Litera B
Nie, nie zapomniałem o polskich znakach. Nie opisałem wprawdzie litery ”Ą” pisząc o ”A”, ale mam zamiar to zrobić zajmując się literą ”O”.
Przy okazji publikacji eseju poświęconego ”A” znajomi poprosili mnie o interpretację pojęcia ”OM”. Jestem za to bardzo wdzięczny, bo poznałem kolejne ciekawe obszary kultury. Kultury, którą mało znam. Mój pogląd na ten wstęp do mantry i upaniszad opiszę w osobnym eseju, aby nie wprowadzić zamieszania w logice prezentowania ”Starych Liter”.
”Stare Litery” myślę, że lepiej byłoby nazwać ”Przed – Literami”.
”Przed – Litera” jest lepszym określeniem istoty znaków o które oparta jest mowa. Na tym etapie opisu starych pojęć nawiąże do logiki nazewnictwa i jako przykład podaję: historię i prehistorię.
Słowo ”litera” ma napięcie ideologiczne, dla którego potrzebna jest przeciwwaga. Posługuję się nim, gdyż najważniejsze dla mnie jest, aby właśnie litery, które używamy współcześnie, objawiły się jako symbole Wielkiej Kultury.
Przed – Litera ”b”
Przed – Litera”b” jest ważnym znakiem, którego wygląd narzuca proste skojarzenie z brzuchem. Małe ”b” jest rysunkiem brzucha i wydawało by się, że na tym opisie można by poprzestać. Ale Dlaczego jednak duże ”B” to jakby dwa brzuchy? Duże ”B” wygląda na niepoprawne anatomicznie i jest trudne do zrozumienia. Postaram się to wyjaśnić za pomocą dodawania:
brzuch złoty + brzuch czarny = dwa brzuchy połączone w jeden.
Dwa brzuchy, dwie płci.
Brzuch jest pojęciem uniwersalnym. Posiadamy go bez względu na płeć, ale ludzkość stanowią zarówno kobiety jak i mężczyźni. Aby zatem odnosić się do każdej z płci, musimy narysować dwa znaki na raz. Pamiętajmy, że Przed – Litery mają płeć, bo odnoszą się do kobiety i mężczyzny, a o nich jest mowa.
Dlaczego jedno ”b” jest do góry nogami?
Nie wchodząc w szczegóły i nie rozbudowując zbytnio na tym etapie, opisów, w jaki sposób postrzegano mężczyznę a w jaki kobietę, napiszę że jedno jest przeciwieństwem drugiego, gdyż dwie płcie są odmienne.
Jak tę przeciwstawność wyrazić?
– wystarczy symbol odwrócić do góry nogami.
Dlaczego to kobieta jest odwrócona?
Gdy używamy określenia Słaba Płeć odpowiadamy sobie na to pytanie – bo płeć piękna była słabsza i to ona musiała poddać się temu obrotowi. Pojawia się tu tradycyjny podział na silnego mężczyznę i słabą kobietę, który współcześnie się już zaciera, ale kiedyś odgrywał istotną rolę.
Role i wpływ płci ”Przed – Litery B”
Brzuch męski generuje dobre słowo – bogactwo. Brzuch kobiecy natomiast jego przeciwstawność – biedę. Połączenie tych dwóch znaczeń oznacza równowagę. Tu należy się wytłumaczenie, że nie jest to moja ocena, a rozumienie roli kobiety w tamtych czasach. Roli kobiety jako matki. Dopóki nią nie była, traktowano ją jak jałową ziemię. Pierwotna forma tych słów – bogactwo i bieda – prawdopodobnie brzmiała nieco inaczej. Ponieważ są to istotne słowa, to powrócę do nich jeszcze. Piszę o nich już teraz, aby unaocznić, jaki wpływ na język ma płeć symboli i płeć jako taka.
Dlaczego ten dźwięk towarzyszy literze ”B”?
Myślę, że jak się wsłuchamy w odgłosy dobywające się z jamy brzusznej, czyli burczeniu brzucha, to usłyszymy literę ”B”.
Co symbolizuje ”B”?
W językach wschodnich i południowych mamy ważne postacie – takie jak: Budda w Indiach i Bachus wraz z Bachanaliami w Grecji. W naszym języku ”B” jest pierwszą literą słowa Bóg. Jakim pojęciem może być to słowo? Gdy szczęściem dla mężczyzny jest brzemienność kobiety, to czyżby chodziło o cud narodzin? A może szczęściem jest połączenie pierwiastka męskiego i żeńskiego i stworzenie harmonii do której nieustannie dążymy? Wszak słowa Bóg nie możemy pisać małą literą, jeśli uważamy je za ważne. Pisząc Bóg dużą literą podkreślamy, że jesteśmy połączeni ze sobą. Będąc połączonymi, obdarzamy siebie nawzajem. Mężczyzna obdarza kobietę nasieniem, a kobieta mężczyznę owocem miłości. Obdarzanie, darzenie można szerzej rozumieć jako obfitość, będącą przeciwieństwem pustki. Istnienie zaś jest jakby istotą obfitości. Te pytania będą się pojawiać, a próba odpowiedzenia na nie jest wciąż aktualna. Patrząc na te kwestie współczesnym okiem, z jednej strony uznajemy teorię ewolucji, a z drugiej nie potrafimy naukowo wytłumaczyć jak materia martwa zmieniła się w żywą. W tym właśnie momencie istnieje miejsce dla kreatora. My zaś, żywe istoty, jesteśmy w cyklu powielania i udoskonalania tej kreacji. Mężczyzna i Kobieta razem zespoleni symbolizowali i nadal symbolizują właśnie ten akt tworzenia.
Rzecz jasna słowo Bóg powinniśmy rozpatrywać w kontekście brzmienia Boh, bo to one, moim zdaniem, jest właściwe.
Bachus w Grecji zwany był również Dionizosem. W Rzymie Dionizos był ważnym bogiem. Rzymianie wprawdzie używali dla słowa Bóg – Deus (łacina), ale współcześni włosi mówią Dio. Rumuni nazywają boga skrótem Zeu, co odnosi się do Zeusa. Tak więc Deus jest połączeniem dwóch bogów Dionizosa i Zeusa. Pamiętajmy że Cesarstwo Rzymskie zespalało wiary podbitych ludów. Nowe religie też to czyniły. Skoro inną nazwą Dionizosa jest Bachus, to możemy się umówić, że Deus w istocie zaczyna się na ”B”. Pozwala to zrozumieć, że nie różnimy się między sobą. Słowo Boh jednak jawi się jako najbardziej precyzyjne ujęcie idei opisanej powyżej.
Przykłady słowa brzuch w językach europejskich.
W języku włoskim wprawdzie współcześnie na brzuch mówi się ”pancia”, ale niegdyś mogło to być ”budella” (flaki), podobnie jak w języku polskim słowo na cztery litery oznaczało niegdyś jaskinię. Wyraz ”pancia” mógł niegdyś brzmieć ”bancia”, gdyż Rzymianie mogli się mylić czytając Etrusków, do czego jeszcze kilka razy wrócę. Dlaczego mogli się mylić? Bo jak widzicie powyżej, kobiece ”b” wyglada jak ”p”. Przypominam, że współcześni Włosi to Italowie podbici przez Rzymian, a jednymi z Italów byli Etrtuskowie. Etruskowie podobnie, jak Galowie prawdopodobnie byli Celtami a Celtowie byli, moim zdaniem, ”bliskimi kuzynami” Scytów. Scytowie zaś protoplastami Słowian. Ci nasi przodkowie, czyli Celtowie i Scyci byli częścią świata Wielkiej Kultury. Ich związki językowe i wyznawanej wiary jeszcze wielokrotnie przytoczę.
We francuskim znajduje się sporo synonimów, które niegdyś mogły oznaczać brzuch, a następnie być wyparte lub zmienione, gdyż ten język Galów był romanizowany po podbiciu ich przez Juliusza Cezara.
Przytaczam tu określenia takie jak: ”bedon”, ”bide”, ”ballon” lub ”bidon”. Nie zdziwiłbym się, gdyby słowo ”ventre” (brzuch) znaczyło kiedyś flaki.
W angielskim jednym ze słów używanych, do określenia tej części ciała jest ”belly”. Brzuch w ciąży związany jest ze słowem ”birth”. Jest to język złożony z lokalnych zromanizowanych, a następnie zmieniających się pod wpływem Franków i Germanów oraz innych ludów napierających na wyspy, języków.
W języku hiszpańskim wśród innych określeń tej części ciała, jest ”barriga” lub ”bandullo”. Hiszpański to język zromanizowanych Galów, którzy następnie zostali podbici przez Arabów.
Portugalczycy to najbardziej wysunięci na zachód Galowie, którzy zachowali pierwotne brzmienie określenia dla brzucha – ”barriga”. Zaś nasi zachodni sąsiedzi używają na to słowo ”Bauch”.
Zniszczenie symbolicznego systemu Przed – Liter.
Czy nie byłoby prościej gdybyśmy wszyscy pozostali przy literze ”b” dla określenia nazwy brzuch? Oczywiście, że prościej, ale wówczas umiejętność pisania była by powszechna. Łatwiej by nam było się porozumiewać w mowie i piśmie, a to nie sprzyjało rządzeniu innymi. Aby rządzić należy dzielić. Podbitym ludom należało zmienić symbolikę, co też i nam uczyniono. Jest to jeden z przykładów rozpadu jedności ludów indoeuropejskich. Myśląc kategoriami ”My” mam na myśli wszystkie ludy, których przodkowie przynależeli do świata Wielkiej Kultury. Myśl tą rozwinę przedstawiając kolejne bomby atomowe zrzucane przez specjalistów od dzielenia do uniwersalnego niegdyś świata znaczeń.
Ciekawym zagadnieniem jest płeć dźwięków. Zdradzę, że nie wszystkie litery odnoszą się zarówno do kobiety jak i mężczyzny. Są takie, które przynależą wyłącznie do jednej lub drugiej płci. Aby się dowiedzieć, które to z nich zapraszam do dalszego czytania moich esejów. Przeczytacie również, o innych inspiracjach człowieka, niż jego ciało, które posłużyły mu do tworzenia znaków. Światłych symboli Wielkiej Kultury.
Czytaj inne eseje o wspaniałych dokonaniach Wielkiej Kultury!