Dla wyznawców Wiary Przyrody cała natura tętni życiem, ma osobowość, a każda czynność jest przesiąknięta mistycyzmem. „Ich ziemia była świątynią, życie modlitwą” – to o Słowianach.

Kuniyoshi Utagawa (1798–1861), Książę Hanzoku terroryzowany przez lisa o dziewięciu ogonach

My też niegdyś szukaliśmy kontaktu z bogami w świętych gajach, a nie zimnych kościołach. Dla nas też każde drzewo, jeziorko, czy strumyczek miało swoją istotę nadprzyrodzoną, sprawującą nad nim pieczę. U nas to powoli, na razie jeszcze niszowo, ale wraca. W Japonii przetrwało do czasów obecnych, chociaż i ich nie ominęła laicyzacja, jaka dotknęła cywilizowane społeczeństwa. W XIX i XX w. zdawało się wykształconym ludziom, że laicyzacja to odrzucenie bzdurnych zabobonów. Dziś, w XXI w., coraz więcej ludzi rozumie, że to nie jest zwycięstwo rozumu tylko odrzucenie morza wiedzy, która pomaga nam lepiej ten świat zrozumieć. W naturze są siły, których nowożytna, ciągle jeszcze raczkująca nauka nie potrafi zbadać. To, że nie umiemy ich zważyć i zmierzyć, nie oznacza, że ich nie ma, a w mitach jest wiele mądrości.