Czas dziurawca | Białczyński

Plik Hypericum perforatum.JPG znajduje się w Wikimedia Commons – repozytorium wolnych zasobów. Dane z jego strony opisu znajdują się poniżej.

Hypericum perforatum by Pethan Utrecht, the Netherlands June 18, 2005

Udziela się zgody na kopiowanie, rozpowszechnianie oraz modyfikowanie tego dokumentu zgodnie z warunkami GNU Licencji Wolnej Dokumentacji, w wersji 1.2 lub nowszej opublikowanej przez Free Software Foundation; bez niezmiennych sekcji, bez treści umieszczonych na frontowej lub tylnej stronie okładki. Kopia licencji załączona jest w sekcji zatytułowanej GNU Licencja Wolnej Dokumentacji.

Dziurawiec

Dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny dziurawcowatych. Występuje naturalnie w Europie, zachodniej Azji, północnej Afryce. Zawleczony został do Ameryki Północnej i Południowej, południowej Afryki, Australii i Nowej Zelandii, Japonii^[2]. W Polsce pospolity.

Roślina lecznicza – jedno z najbardziej znanych ziół, szeroko stosowane w ziołolecznictwie
- Surowiec zielarski: Ziele dziurawca (Herba Hyperici) – zbiera się i suszy kwiatostany. Zawiera czerwony barwnik hyperycynę, pseudohypericynę, flawonoidy (rutyna, kwercetyna), hiperozyd, bakteriobójcze garbniki, witaminy A i C oraz olejek eteryczny.
- Działanie: Zmniejsza objawy łagodnej formy depresji (hamuje rozkład neurotransmiterów w mózgu, hamuje również monoaminooksydazę (MAO) i działa jako inhibitor zwrotnego wychwytu serotoniny). Pomaga przy lekkiej bezsenności, a także przy migrenie. Ma działanie żółciopędne, żółciotwórcze, pobudzające trawienie, przeciwzapalne i dezynfekcyjne (może być stosowany zewnętrznie na rany i do płukania gardła)
- Ostrzeżenia: musi być stosowany ostrożnie, gdyż zwiększa wrażliwość skóry na słońce (hiperycyna może spowodować reakcje fototoksyczne). Zdecydowanie nie zalecany dla osób o jasnej karnacji skóry lub ze zmianami skórnymi. Obecnie bada się wpływ dziurawca na rozwój czerniaka złośliwego.
- Interakcje z lekami: Należy też uważać z doustnym przyjmowaniem dziurawca podczas stosowania tabletek antykoncepcyjnych – niektórzy producenci zastrzegają, że może on obniżać skuteczność działania preparatu. Nasila również działanie przeciwzakrzepowe antagonistów witaminy K (acenokumarol, warfaryna).
- W handlu dostępne są: zioła do zaparzania, nalewka z ziela dziurawca, tabletki. Dziurawiec wchodzi w skład licznych mieszanek ziołowych i preparatów złożonych.
- Przyrządzanie: Nalewka z ziela dziurawca – 100 g ziela dziurawca zalać 500 g spirytusu i odstawić na 7 dni. Po tym okresie przecedzić i wycisnąć przez gazę. Wewnętrznie stosować 2 razy dziennie po 1 łyżeczce na pół szklanki wody w chorobach wątroby, przewodu pokarmowego i układu żółciowego. Zewnętrznie stosuje się do nacierania w bólach stawowych.
W rolnictwie, masowo występując na łąkach obniża jakość siana. Czerwony barwnik zawarty w kwiatach barwi mleko krów żywiących się takim sianem. Także negatywnie wpływa na zwierzęta o jasnej skórze, wywołując uczulenie na światło. Zwierzęta karmione paszą z dużą ilością dziurawca mogą cierpieć na stany zapalne skóry.
Stosowany również jako roślina dekoracyjna. Nadaje się w ogródkach ziołowych lub sadzony na np. rabatach bylinowych. Przydatny w silnie nasłonecznionych miejscach.

Dziurawiec działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie, przeciwskurczowo, przeciwbakteryjnie, żółciopędnie i ściągająco. Ma właściwości regenerujące i wzmacniające system nerwowy.

Uznawany często za magiczne zioło, od wieków stosowany jest w medycynie ludowej. Dziurawiec zwyczajny ma wielką moc, o czym przekonywali zielarze i znachorzy, a obecnie naukowcy. Pomaga też zakochanym.

Już w czasach antycznych ziele dziurawca uznawano za wyjątkowo magiczne i mistyczne. Nazywano go korzeniem Chejrona, który w mitologii greckiej był wielkim uzdrowicielem- posiadał dar leczenia innych mimo, że nie był w stanie uleczyć własnych dolegliwości. W starożytnym Rzymie olejem z rośliny nacierali się gladiatorzy. Wierzyli, że dodawał im mocy. W Polsce dziurawiec nazywano na wiele sposobów – świętojańskie ziele, ruta polna, ziele św. Jana, ziele krzyżowe, ziele boginki, arlika. Nawet w wykopaliskach biskupińskich odkryto jego obecność, jako jednej z 20 ówczesnych roślin leczniczych. Delikatne kwiaty miały pomagać ciężarnym kobietom i niemowlętom w przepędzeniu złych duchów i przepowiadaniu chorób. W czerwcu, gdy zioło kwitnie, dziewczęta wrzucały do rzeki wianki dziurawcowe, mając nadzieje na poprawę swego życia i szczęścia.

więcej: http://horoskop.wp.pl/kat,112834,title,Magiczny-dziurawiec,wid,15470693,wiadomosc.html?ticaid=111079

Legenda o kwiecie paproci zaklęta w dziurawcu

Nie ma nic cenniejszego od ludzkiego zdrowia. Gdy dręczy Cię choroba umysłu lub ciała, nie jesteś przecież w stanie cieszyć się bogactwem i tym wszystkim, co masz. Jeśli chcesz zadbać o zdrowe, długie i szczęśliwe życie, sięgnij po dziurawiec. Dlaczego?

Oczyszczający dziurawiec

Ze względu na bogaty skład dziurawiec ułatwia eliminację nagromadzonych toksyn z organizmu.Wykazuje również działanie żółciopędne i moczopędne. Dzięki temu oczyszcza drogi moczowe i żółciowe. Dodatkowym jego atutem są silne właściwości ochraniające wątrobę (narządu odpowiedzialnego za detoksykację organizmu). Ponadto dziurawiec wykazuje działanie przeciwzapalne i odkażające. Wspomaga wydalanie wolnych rodników.

Ziele dla duszy

Zdrowie i dobra kondycja ciała są niezmiernie ważne. Jednak przy współistniejących „chorobach duszy” trudno normalnie funkcjonować. Dziurawiec stosowany jest w lecznictwie w celu zlikwidowania stanów lękowych i bezsenności. Poza tym wykazuje silne działanie przeciwdepresyjne. Siłę działania przyrównuje się do powszechnie stosowanych farmaceutyków, zawierających promazynę. Za dziurawcem przemawia przede wszystkim fakt bezpieczeństwa stosowania. Oprócz właściwości przeciwdepresyjnych i przeciwlękowych wykazuje szereg pozytywnych działań na ludzki organizm.

Plik Hypericum perforatum.JPG znajduje się w Wikimedia Commons – repozytorium wolnych zasobów. Dane z jego strony opisu znajdują się poniżej.

Hypericum perforatum by Pethan Utrecht, the Netherlands June 18, 2005

Podziel się!