Pałac carski w Białowieży 2

nadesłał : J.G.D.

Pałac carski w Białowieży pełnił funkcje reprezentacyjne podczas jesiennych polowań, a jednocześnie miał stanowić dom, w którym imperator spędza z rodziną wolny czas. Połączenie dwóch jakże skrajnych funkcji dało niesamowity efekt. W eklektycznym budynku kontrowersyjnej urody nagromadzono niesamowitą wręcz ilość pamiątek rodzinnych, bibelotów i trofeów…

Pałac carski w Białowieży

Białowieski pałac carski posadowiono w wyjątkowo malowniczym miejscu. Niczym na klifie, obsadzony pnączami, już z oddali przyciągał wzrok bajkowym kształtem. Wizualnym magnesem były dwie strzeliste wieże. Na jednej z nich widniało godło Puszczy Białowieskiej, na którego tarczy umieszczono m.in. stylizowanego carskiego orła. Kolejny rosyjski herb umieszczono przed pałacem w postaci dużego klombu z krzewów i kwiatów.

Na pałacowe miasteczko, oprócz majestatycznej rezydencji, składało się kilkanaście budynków gospodarczych niezbędnych dla obsługi wyjątkowych gości. Były to: stajnie na 40 koni, galeria z pralnią i centralą telefoniczną, magazyn, stajnia dodatkowa, trzykondygnacyjny Dom Marszałkowski, szopy, lodownia, garaż, piekarnia, wiata z baldachimem do ważenia i obróbki dziczyzny, stacja elektryczna, dom Jagerski oraz budynki kuchenne. Droga  z dekoracyjnego peronu kolejowego do pałacu była poprowadzona groblą między dwoma stawami. Romantyzmu dodawały tu stawowe wysepki, pływające łabędzie i zdobny, drewniany domek gubernatora. W północno-zachodnim narożu 50-o hektarowego parku znajdował się pałac cesarski. Murowany, podpiwniczony, dwukondygnacyjny budynek z dwuspadowym dachem, w zamyśle budowniczych miał przypominać średniowieczny zamek. Oprócz komfortowych apartamentów w jego skład weszła ogromna jadalnia, sala bilardowa i łaźnie. Aby obejrzeć rezydencję (w czasie nieobecności cara) należało zdobyć specjalne zezwolenie i tylko wówczas strażnik mógł oprowadzić turystów po całym kompleksie.

Pałac carski – materiały, wyposażenie, umeblowanie

Pałac wymurowano na specjalnym, importowanym cemencie portlandzkim. Cegła i budulec drewniany (w tym ten na meble) wytworzono lokalnie. Dla lepszego efektu drewno poddano długotrwałemu moczeniu. Dzięki temu zabiegowi udało się uzyskać piękne kolory, które ubogacały wnętrza. Na plafony, gzymsy, płyty i boazerie użyto całej gamy puszczańskich drzew, były to: sosna, świerk, dąb, wiąz, grab, brzoza, klon, olcha i osika. Zamiast kunsztownego rzeźbienia, które nie licowało z prostym drewnem, ornamenty wypalano. Duże powierzchnie malowano lub wypełniano chińskimi matami oraz angielskimi szkliwionymi perkalami. Do obróbki drzwi, okien, żyrandoli i kandelabrów oraz wszystkich metalowych ozdób, użyto polerowanego i czernionego żelaza. Wszystkie parkiety ułożono na cienkiej warstwie piasku co zniwelowało skrzypienie podłóg. Artyści i projektanci zatrudnieniu przy dekorowaniu pałacu udowodnili, że z prostego materiału można stworzyć niezwykłe wnętrze. Wystrój malarski w ogromnej większości wykonali utalentowani artyści z Petersburskiej Akademii Sztuk: Zdzisław i Stanisław Jasińscy.

więcej u źródła: https://bialystoksubiektywnie.com/blog/2018/06/28/palac-carski-w-bialowiezy-czesc-2/