G.Współczesna: Niezwykłe odkrycie w Wigierskim Parku Narodowym. Zabytkowa zapinka z IV wieku naszej ery

Opublikowano przez

Niezwykłe odkrycie w Wigierskim Parku Narodowym. Zabytkowa zapinka z IV wieku naszej ery

Od Poli Dec

Na terenie Wigierskiego Parku Narodowego odkryto wyjątkowy zabytek – najprawdopodobniej zapinkę typu Dollkeim/Kovrovo, która ma swoje korzenie w okresie wędrówek ludów.

Czytaj dalej →

Muza Mojej Młodości: All Along The Watchtower!

Opublikowano przez

Muza Mojej Młodości: All Along The Watchtower!

Słuchając tych wersji zafiksujecie się na nich na ładnych parę tygodni. Prawdziwy rock psychodeliczny – muza z bezmiarem przestrzeni. Jakież pola niezmierzone do interpretacji wytworzył Jimmy Hendrix tym jednym utworem? A każda następna wersja jest jak bomba eksplodująca inaczej i gdzie indziej. I każda detonuje coraz potężniej, choć po poprzedniej wydaje się to niemożliwe.

Na Nowy Rok Gwiazdowy 7534/2025 dla WAS, od starej rewolucyjnej Gwardii Antysystemu! Sentymentalnie z Końca Świata!
 Czytaj dalej →

NG: Szymon Ździebłowski – Wygląda jak nie z tego świata. Polscy archeolodzy odkryli w Kuwejcie zagadkową figurkę sprzed ponad 7 tys. lat

Opublikowano przez

Wygląda jak nie z tego świata. Polscy archeolodzy odkryli w Kuwejcie zagadkową figurkę sprzed ponad 7 tys. lat

Od J.G.D.

Wygląda jak nie z tego świata. Polscy archeolodzy odkryli zagadkową figurkę sprzed ponad 7 tys. lat/Fot. Adam Oleksiak /CAŚ UW

Czytaj dalej →

Arkeonews: Analiza DNA ujawnia identyfikację składu genetycznego Piceni, najbardziej fascynujących cywilizacji przedrzymskich Włoch

Opublikowano przez

Piceni, najbardziej fascynujących cywilizacji przedrzymskich Włoch

Il Guerriero di Capestrano. Museo Archeologico Nazionale Chieti

A study conducted by an international team coordinated by Sapienza University of

 Rome and the Italian National Research Council (CNR) reveals the genetic origins of the Piceni and describes the genetic structure of one of the most fascinating civilizations of pre-Roman Italy.

This study explores the DNA of over 100 skeletal remains found in ancient necropolises in central Italy, covering a period of more than a thousand years, from the Iron Age to Late Antiquity.

The findings, published in the journal Genome Biology, revealed a surprising genetic history that differentiates Adriatic from Tyrrhenian peoples and provides new insights into the genetic legacy of the

 Roman Empire, and its role in shaping genetic and phenotypic changes throughout the Italian peninsula.

History-themed merchandise

The ancient Italic people known as the Picentes or Piceni lived between the rivers of Foglia and Aterno from the ninth to the third century BC. The region was bounded to the east by the Adriatic coast and to the west by the Apennines. Their territory, known as Picenum, therefore included all of today’s Marche and the northern part of Abruzzo. Information on the Pictish civilization is based mainly on archaeological documents from necropolises, as well as settlement remains and votive relics.

The knowledge of the Picene civilization is mainly based on archaeological documentation, coming from (in primis) from necropolises but also from the remains of settlements and votive deposits.

Location of the sites analyzed in this study. On the left, a map of Italy with the Picene area is highlighted in red. On the right, the magnification of Central Italy shows the location, the period, and the number of samples for each necropolis analyzed in this study. Image Credit: F. Ravasini et al.
Location of the sites analyzed in this study. On the left, a map of Italy with the Picene area is highlighted in red. On the right, the magnification of Central Italy shows the location, the period, and the number of samples for each necropolis analyzed in this study. Image Credit: F. Ravasini et al.

“We have a great phantom that has haunted us for many decades: on the Adriatic, this phantom is the Piceni”-that is how Massimo Pallottino, the scholar who has contributed more than any other to the study of pre-Roman Italy, expressed himself in 1975. Today, thanks to an interdisciplinary study that has seen the synergistic collaboration of archaeologists and geneticists, that “ghost” comes back to life, it provides an in-depth exploration of the origins, contacts, and evolution of the Piceni, one of the most fascinating civilizations of pre-Roman Italy.

The study found that the Piceni differ significantly from populations on the Tyrrhenian coast of the Italian peninsula in terms of genetic makeup, indicating that the geographical and cultural contexts of these two communities contributed to the development of unique traits.

One of the most fascinating aspects to emerge from the research is the phenotypic diversity of the Picenes compared to their neighbors. The study found that they showed a greater prevalence of phenotypic traits such as blue eyes and light hair, features much less common among coeval populations such as the Etruscans and Latins. This physical diversity, combined with genetic contacts with Northern European and Near Eastern populations, makes the Picenes a unique case in the study of pre-Roman Italy.

The Capestrano Warrior, created by the Picena culture. Credit: Elisa Triolo/ Wikimedia Commons
The Capestrano Warrior, created by the Picena culture. Credit: Elisa Triolo/ Wikimedia Commons

It appears that this physical diversity reflects the mix of genetic influences that this civilization has encountered as a result of its geographic location and interactions with other peoples. Because of the constant stream of migrants and traders into the area, the Piceni’s phenotypic diversity points to a degree of cosmopolitanism that may have grown stronger over time.

For Beniamino Trombetta, another author of the study and professor of Human Genetics at La Sapienza, the study opens up new possibilities for reinterpreting the peninsula’s history, showing that a cosmopolitan society began to form in Italy during the Iron Age and reached its peak during the

 Roman Empire.

Sapienza University of Rome (Università di Roma – Sapienza)

Ravasini, F., Kabral, H., Solnik, A. et al. The genomic portrait of the Picene culture provides new insights into the Italic Iron Age and the legacy of the Roman Empire in Central Italy. Genome Biol 25, 292 (2024). doi.org/10.1186/s13059-024-03430-4

Cover Image: The Capestrano Warrior, created by the Picena culture. Credit: Elisa Triolo/ Wikimedia Commons

By
Badanie przeprowadzone przez międzynarodowy zespół koordynowany przez Uniwersytet La Sapienza w Rzymie i Włoską Narodową Radę ds. Badań Naukowych (CNR) ujawnia genetyczne pochodzenie Piceni i opisuje strukturę genetyczną jednej z najbardziej fascynujących cywilizacji przedrzymskich Włoch.
Zbadano DNA ponad 100 szczątków szkieletowych znalezionych na starożytnych nekropoliach w środkowej Italii, obejmujących okres ponad tysiąca lat, od epoki żelaza do późnej starożytności. Odkrycia, opublikowane w czasopiśmie Genome Biology, ujawniły zaskakującą historię genetyczną, która odróżnia ludy Adriatyku od ludów tyrreńskich i dostarcza nowych spostrzeżeń na temat dziedzictwa genetycznego Cesarstwa Rzymskiego i jego roli w kształtowaniu zmian genetycznych i fenotypowych na całym Półwyspie Apenińskim.
 Starożytny lud Italii znany jako Picentes lub Piceni żył między rzekami Foglia i Aterno od IX do III wieku p.n.e. Region ten był ograniczony od wschodu wybrzeżem Adriatyku, a od zachodu Apeninami. Ich terytorium, znane jako Picenum, obejmowało zatem całą dzisiejszą Marche i północną część Abruzji.
Wiedza na temat cywilizacji Picene opiera się głównie na dokumentacji archeologicznej, pochodzącej (in primis) z nekropolii, ale także z pozostałości osad i depozytów wotywnych.
Lokalizacja stanowisk analizowanych w tym badaniu.
Po lewej stronie mapa Włoch z obszarem Picene jest zaznaczona na czerwono.
Po prawej stronie powiększenie środkowych Włoch pokazuje lokalizację, okres i liczbę próbek dla każdej nekropolii analizowanej w tym badaniu.
Źródło obrazu: F. Ravasini i in.
 „Mamy wielką niewiadomą, która prześladuje nas od wielu dziesięcioleci: nad Adriatykiem są nią Piceni” – tak Massimo Pallottino, uczony, który przyczynił się bardziej niż ktokolwiek inny do badań nad przedrzymskimi Włochami, wyraził się w 1975 roku.
Dzisiaj, dzięki interdyscyplinarnym badaniom, które były efektem synergistycznej współpracy archeologów i genetyków, ten „duch” powraca do życia, zapewniając dogłębną eksplorację pochodzenia, kontaktów i ewolucji Piceni, jednej z najbardziej fascynujących cywilizacji przedrzymskich Włoch.
Badanie wykazało, że Piceni różnią się znacząco od populacji na wybrzeżu Morza Tyrreńskiego Półwyspu Apenińskiego pod względem składu genetycznego, co wskazuje, że konteksty geograficzne i kulturowe tych dwóch społeczności przyczyniły się do rozwoju unikalnych cech. Jednym z najbardziej fascynujących aspektów, jakie wyłoniły się z badań, jest różnorodność fenotypowa Piceni w porównaniu z ich sąsiadami. Badanie wykazało, że mieli oni większą częstość występowania cech fenotypowych, takich jak niebieskie oczy i jasne włosy, cech znacznie mniej powszechnych wśród populacji współczesnych, takich jak Etruskowie i Latynowie. Ta fizyczna różnorodność, w połączeniu z kontaktami genetycznymi z populacjami północnoeuropejskimi i bliskowschodnimi, sprawia, że ​​Piceni są wyjątkowym przypadkiem w badaniu przedrzymskiej Italii.

Il Guerriero di Capestrano. Museo Archeologico Nazionale Chieti

Wojownik Capestrano, stworzony przez kulturę Picena. Źródło: Elisa Triolo/ Wikimedia Commons Wojownik Capestrano, stworzony przez kulturę Picena.
Źródło: Elisa Triolo/ Wikimedia Commons
Wydaje się, że ta fizyczna różnorodność odzwierciedla mieszankę wpływów genetycznych, z którymi ta cywilizacja zetknęła się w wyniku swojego położenia geograficznego i interakcji z innymi ludami. Ze względu na stały napływ migrantów i handlarzy do tego obszaru, fenotypowa różnorodność Piceni wskazuje na stopień kosmopolityzmu, który mógł się nasilić z czasem.
Dla Beniamino Trombetty, innego autora badania i profesora genetyki osobistości na La Sapienza, badanie otwiera nowe możliwości reinterpretacji historii półwyspu, pokazując, że kosmopolityczne społeczeństwo zaczęło kształtować się we Włoszech w epoce żelaza i osiągnęło szczyt w okresie Cesarstwa Rzymskiego.